ชอบลูกน้องตัวเอง ทำอย่างไรดีครับ เครียดมากๆ

ผมชอบลูกน้องตัวเองมาตั้งแต่วันแรกที่เค้าเข้ามาทำงานแล้วครับ แรกๆตรงๆเลยคือชอบเพราะเธอสวยมากๆครับ ผิวธรรมดาเกือบขาว หน้าคม ปากเล็กน่ารัก จมูกโด่งธรรมชาติ ทั้งๆที่ไม่แต่งหน้าเลยสักนิดดูซื่อๆ รู้จักแรกๆเธอเป็นคนเงียบๆ แต่ยิ้มแย้ม เป็นที่รักของเหล่าลูกค้า ทำงานเก่ง ขยัน สุภาพ ตั้งแต่เธอมาทำงาน มีแต่คนชมเธอ แต่ผมไม่ค่อยกล้าคุยกับเธอนะครับแรกๆ เพราะรู้สึกเหมือนเธอไม่ค่อยชอบผมยังไงไม่รู้ เธอคุยเล่นกับทุกคน ยกเว้นผม....อาจเพราะผมมองเธอบ่อยมั้ง ผมคิดแบบนั้น ก็แหม...ผมคุยอะไรก็พูดแค่ ค่ะๆ  แต่เมื่อคืนผมมานอนคิดว่าอยากรู้จักเธอมากกว่านี้ เช้านี้เห็นเธอมาทำงาน หน้าดูง่วงๆ เลยเข้าไปทักครับ พอเธอหันมามอง ใจผมนี่เต้นรัวๆๆๆๆๆโครมครามเลย เธอไม่ได้พูดไรกับผมมาก แค่สวัสดีแล้วยิ้มอ่อนๆให้ ผมนี่แบบเขินจนทำหน้าไม่ถูก หลังจากนั้นผมก็ชวนเธอคุยเรื่องไร้สาระ เธอก็หัวเราะ แล้วประมาณเที่ยงเธอก็มาชวนผมคุยครับ!!! ดีใจมาก ดีใจจนเผลอทำหน้านิ่งใส่เธอไป เพราะทำตัวไม่ถูกจริงๆ เธอก็สีหน้าดูกังวลนิดๆ พวกพนักงานเคยบอกอยู่ว่าเด็กใหม่(เธอนี่แหละ)ชอบคิดมาก อารมณ์อ่อนไหวง่าย ผมนี่รู้สึกผิดเลย จนประมาณอีกครึ่งชม. อยู่ในคลังสินค้าย่อยสองต่อสองครับ เธอก็หันมามองแล้วยิ้ม ผมก็ฮึด ชวนเธอคุย เธอก็ชวนผมคุยกลับ เธอถามว่า "ใกล้พักแล้วนะคะ... ฝนก็ตกด้วย มีร่มไหมคะ" ผมก็ตอบว่าไม่มี ตอนแรกนึกว่าเธอจะขอยืม แต่ที่ไหนได้ เธอพูดว่า!!! "ยืมร่มหนูไหมคะ เดี๋ยวไม่สบายนะคะ..." แล้วก็ทำหน้ากังวลด้วย!! ผมนี่พูดไม่ถูก อึ้งไปสักพักครับ แล้วก็ตอบตกลงขอยืมไป ดีใจมากก ถ้าได้พักด้วยกันคงดี แต่ไม่กล้าชวนจริงๆ วันนี้เธอก็มองผมบ่อยๆ แล้วยิ้มให้บ่อยๆ ผมก็ได้อยู่กับเธอบ่อยเหมือนกัน ตีเนียนมาคุมงานเธอ55555 (เหมือนนั่งชวนคุยชวนเธออู้มากกว่า) อีกอย่าง...ผมอายุห่างกับเธอตั้ง 7 ปี ไม่มีแฟน ไม่เคยแต่งงานมีครอบครัวครับ เริ่มรู้สึกชอบเธอมากขึ้นแต่ไม่กล้าจีบยังไงไม่รู้ รู้สึกไม่เหมาะกับเธอ ตรงๆผมก็ไม่ได้ขี้เหร่ ขาวๆตี๋ๆสูงๆ แต่มันติดตรงที่เธอสวยเกินจนไม่กล้าจีบเลยครับ ทำอย่างไรดี หยุดคิดเรื่องเธอไม่ได้เลยจริงๆ....