เรื่องมีอยู่ว่า เรารู้จักกับผู้ชายคนนึ่งซึ่งอายุห่างจากเรา10ปีได้ เราทำงานด้วยกัน พี่เขาเป็นลูกเจ้าของบริษัท ส่วนเราเป็นเสมียนประจำโรงงาน เวลาทำงานไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันตลอด พี่เขาเป็นผู้ชายโสดนะ เราก็โสดดแต่มีลูกติดมา1คน เรากับพี่เขาทำงานด้วยกันมาระยะนึง พี่เขาก็จีบเรา เราคุยกันได้ซักพักและเรากับพี่เขาก็ตกลงเป็นแฟนกัน เรากับพี่เขาคบกันมาได้ระยะนึง พี่เขาเป็นคนที่ดูแล เทคแคร์เราและทุกคนในบ้านเราดีมาก แม้กระทั้งลูกเราเขาก็ดูแลเหมือนลูกเขาเลย แต่ข้อเสียคือ เรื่องเหล้า เวลาที่พี่เขากินเหล้าเขาจะเป็นคนละคนเลย กินทีเป็นอาทิตย์กว่าจะหยุดกิน เรื่องเหล้านี้หละคือปัญหา มีอยู่วันนึงพี่เขากินเหล้าเข้าไป แล้วอยู่ดีๆก็มาบอกเราว่าเขาอยากอยู่คนเดียว เราเลิกกันเถอะ เขาอึดอัด เขาไม่มีเวลาส่วนตัวกับเราเวลาเราไปไหนเราเอาลูกไปด้วยตลอด ซึ่งเขาจะอุ้มจะเล่นกับลูกเราก็ไม่ได้ เพราะลูกเราโตแล้ว ลูกเราก็9ขวบแล้ว เขาให้เหตุผลเราแบบนี้ ซึ่งเรางงมาก คือเราทำอะไรผิด เพราะที่ผ่านมาเขาไม่มีท่าทีที่จะบอกเลิกกับเราเลย เราเสียใจมาก ผ่านไปสองอาทิตย์ เรากำลังจะไปทำงานที่อื่น พี่เขาบอกเราว่าไม่ต้องไปหรอก ทำที่นี่หละ คือ...เขาหายเมาแล้วไง เราเลยถามเขาว่าเขารักเราหรือป่าว เขาก็บอกนะว่าเขารักเรา ถามว่าเรารักเขาไหม เรารักนะ แต่ตอนนี้เราสับสนมากว่าเราควรจะไปต่อหรือหยุดดี กับพี่เขา
ควรหยุดหรือไปต่อ