คือเรามีรูมเมท2คน และเป็นเพื่อนสนิทกันมาก จบมัธยมเดียวกัน..แต่พอขึ้นมหาลัยเราก็ต้องมีหอพักสำหรับพักผ่อน..เรากับเพื่อน2คนมายุ่หอด้วยกัน..ซึ่งหอนี้ต้องอยู่ให้ครบ1ปีตามสัญญาการเช่าถึงจะย้ายได้...เราเคยคิดว่าการอยู่กับเพื่อนสนิทมันดีนะไม่อึดอัดดี มีเรื่องอะไรก็ปรึกษากันได้ตลอดซึ่งมันก็ดีแหละ...แต่บางทีความสนิทกันมันก็ทำให้เราคิดว่าความเกรงใจเริ่มน้อยลง...ตอนนี้เราอยากอยู่คนเดียวมาก..คือเรามีเพื่อน2คนใช่มั้ยแร้วเพื่อนเรา2คนก็ชอบแกล้งเราคนเดียว..ตอนแรกก็ไม่อะไรหรอกเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อน..แต่บางครั้งเราเริ่มไม่ไหวกับพฤติกรรมกับเพื่อน2คนนี้เลย..เรารู้สึกมันไม่เหมือนเดิม...เพื่อนแกล้งเรามากไปบางครั้งก็กวนเราตอนนอนกว่าจะได้นอนก็ปาไปตี1-3..ทุกวัน..บางครั้งก็ใช้เรายังกะทาส..บางครั้งก็ทำห้องรกเราก็ตามเก็บ...(โดนคนเดียว) ...จนบางครั้งเราโทรไปหาแม่..เราร้องไห้ว่าอยากย้ายห้องอยู่คนเดียวเราก็เล่าทุกอย่างให้แม่ฟัง..แม่เราบอกให้อดทนอย่าสนใจสิ่งรอบตัวอดทนไว้ลูก(บ่อน้ำตาแตกเรย)...คือเราเคยบอกเพื่อนทั้งสองคนแร้วว่าเราไม่ชอบให้แกล้ง...แกล้งได้แต่ให้รู้เวลาด้วย..แต่เพื่อนเรานึกว่าเราเล่นอีก...เราควรทำไงดี...