มีแฟนอยู่แล้วแต่มีเพื่อนในกลุ่มมาชอบละเราก็ชอบเขาเหมือนกัน

ขอเกริ่นก่อนเลยว่าเราเป็นคนไม่ดีจริงๆ แต่อยากระบายค่ะ อันนี้เป็นเรื่องจริง เรื่องผ่านมาปีนึงละ แต่ว่ายังคิดถึงคนนั้นตลอดเลย เรื่องคือ แต่ก่อนตอนปี 2 ฟอร์มทีมเพื่อนในคณะกลุ่มนึงเลย หญิงสามชายสอง ตอนนั้นคือเป็นชั่วเวลาที่ดีมากทุกคนคือเพื่อนที่ดีต่อกัน เป็นอะไรที่คิดว่าโชคดีมากที่ได้เจอเพื่อนกลุ่มนี้ เป็นอะไรที่ลงตัวจริงๆ ไปไหนไปด้วยกัน เลิกเรียนหาอะไรกินตามประสาคนทั่วไป เราก็จะมีไลน์กลุ่มไว้คุยไว้ด่ากันปกติ ละจะมีเพื่อนชายคนที่ 1 ที่มักจะนอนดึก แล้วเราก็นอนดึก เขาชอบคอลวิดีโอไลน์มาคุย ก็ไม่ได้อะไรเพราะเพื่อนกลุ่มนี้คือสนิทกันทุกคนจริงๆ คุยมาเรื่อยๆ ทุกคืนที่เขาโทรมา โทรมาแต่งเพลงนั่งร้องเพลงไม่ก็เล่นเกมส์ ไอ่เราก็คุยๆอ่านหนังสือมาร์กหน้าว่าไปคุยกันทั้วไปแบบเพื่อนปกติเลย แต่เหมือนกับทุกวันเที่ยงคืนก้ต้องนั่งละรอเดี่ยวเขาคอลมาก็เพิ่งรุ้ตัวว่าเอ้ะรอเพื่อ พอเจอหน้ากันที่ม.ก้ปกติ ยอมรับเลยช่วงแรกคือเฉยๆมาก พอเราหลับก่อนก็ไลนืทิ้งไว้แต่งเพลงไว้คือมันดีมากเลย มีวันนึงกินเหล้ากับแกีงนี้ตามประสาเพื่อนทั่วไป เริ่มกรึ่มๆก็เล่นตีกันมั่งไรมั่ง พอเริ่มเมาๆเพื่อนในกลุ่มก็นอนแ เราก็นอนแต่ก็เกิดเหตุการณ์ที่จดจำจนวันนี้เลย เขาบอกชอบเรา เราก้แบบทำอะไรไม่ถุก หลังจากวันนั้นเขาก็มาหาบ่อย ซื้ออะไรมากิน ไปหาอะไรกินกัน เป้นคหน่ารักมาก จนเราติดเขาไปเลยจนชอบชอบมาตลอด แต่มันก็ต้องจบเนอะ เราเข้าใจเขานะ กับเราที่มีแฟนอยุ่แล้วเขาจะมาเสียเวลาทำไม เราก็ไม่ได้เลือกที่จะทิ้งแฟน จนตอนนี้กลุ่มนี้มันได้จบไปแล้ว เจอหน้ากันก็คุยกันไม่ได้ ถึงจะอยากคุยแค่ไหนก็ตาม ทุกวันนี้เขาบล้อก้ราทุกช่องทางเลย ถ้าเป้นแบบนี้แล้วลืมๆกันไปก็คงดี แต่กลายเป้นเราที่ตัดเขาออกจากความคิดไม่ได้เลย ฝันถึงตลอด คิดถึงตลอด เราร้องทุกครั้งที่คิดถึงเขา คิดอย่างเดียวอยากย้อนเวลากลับไปตอนนั้นที่สุด แต่เราทำอะไรไม่ได้แล้ว เราไม่อยากคิดถึงเขาแล้วเรารุ้ว่าเราผิดที่เป่นแบบนี้นะแต่มันห้ามไม่ได้เลย อยากจะลืม เราเหนื่อยมากที่เจอกันทำได้แค่เฉยๆ มันเป่นความรักระหว่างสองคนจริงๆนะตอนนั้น จรเราคิดว่าถ้าตอนนั้นเราไม่มีแฟนทุกอย่างจะดอเคมาก แต่ตอนนี้ก็เหลือแค่ความรักที่เรามีคนเดียว ทำยังไงให้ลืมไม่ต้องฝันถึงไม่ต้องคิดถึง