ทริปเชียงใหม่ 4 วัน 3 คืน เป้หนึ่งใบ กล้องหนึ่งตัวกับเงินในกระเป๋าไม่เกินสามพันบาทไทย
แบกเป้คนเดียวไม่ต้องหาเพื่อนเพราะไปเองสบายใจกว่า จองตั๋วรถ ตั๋วเครื่องบิน ก่อนเดินทางหนึ่งวัน ที่พักไม่มี ไปเสี่ยงเซียมซีเอาข้างหน้า...

เพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่หมาดๆ ครั้งที่แล้วก็นั่งเครื่องไปวันเดย์ทริป ติดอกติดใจอะไรเชียงใหม่เสียจริงนะเรา...
อากาศหนาวพอดี หาที่แบ๊คแพ๊ค... จะเป็นที่ไหนไปได้ ก็เชียงใหม่ไง... คิดได้ก็จองตั๋วจัดกระเป๋าแล้วก็หาจุดหมายภายในวันเดียว
เดินทางแบบรถไม่มี เพื่อนไม่มี แฟนก็เช่นกัน...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หมอชิตไทยแลนด์...
จองรถของขนส่ง สาย กรุงเทพ - บ้านท่าตอน (แต่เราต้องลง อ.เชียงดาว) เราเลือกที่จะนั่งรถทัวร์มา เพราะนอนบนรถเอาเช้าก็ถึงเชียงดาว ไม่อยากมาลงในเมืองแล้วต้องต่อรถมาอีก


ถึงเชียงดาวเขาจะบอกว่าโลตัสเชียงดาว... จ๊ะลงเลย เดินย้อนขึ้นมาหน่อย


ถึงแยกนี้เลี้ยวซ้าย


จะมีรถคันนี้จองอยู่


ใครที่มาจากเมืองเชียงใหม่ก็ต้องมาคันนี้ นั่งรถจากขนส่งช้างเผือก แต่ควรมาถึงเชียงดาวก่อนแปดโมงเช้า จะได้ไม่ลำบากหารถขึ้น


ลุงเขาเห็นเราเขาก็รู้ว่าเราจะขึ้นไปเที่ยว ลุงก็จัดแจงให้เก็บกระเป๋าแล้วก็ไปกินข้าว แล้วก็นัดเวลารถออก


ก็คงต้องเป็นร้านปักหมุด "พรเพ็ญ ข้าวขาหมู" แบบว่ามาแล้วไม่กินเหมือนมาไม่ถึงไรแบบนี้ แต่สำหรับเรา ข้าวขาหมูก็คือข้าวขาหมู


เอาหละทีนี้ เอาไงดี ขึ้นไปจะมีที่พักไหมไม่รู้ จริงก็โทรมาจะจองแล้ว แต่ก็นะโทรจองล่วงหน้าหนึ่งวันคงจะมีว่างให้หรอก... เต็มทุกที่จ๊ะ ว่างแค่เต๊นท์
ลุงถามว่ามีที่พักหรือยัง? ลองไปที่นี่ไหม? ของลุงเอง


ใจก็แอบหวั่นๆ เพราะไม่เคยได้ยินว่ามีเมืองคอง แล้วเมืองคองอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ แต่เอาวะ มาได้ไกลขนาดนี้แล้วก็เอาให้สุด

ไปเลยจ๊ะ ใครพักย่านบ้านระเบียงดาวก็ลงตรงนี้ เดินเข้าไปหน่อย


สำหรับเราหนะหรอ นั่งไปอีกหลายสิบโล กับเส้นทางที่ต้องพึ่งผู้เชียวชาญและชำนาญทางเท่านั้น ทั้งชัน ทั้งแคบ มหาโหด คิดในใจ กูมาทำอะไรตรงนี้เนี้ย!!


แต่เมื่อได้สัมผัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ที่นี่เรียกว่า "เมืองคอง" โฮ.......... มันคุ้มแล้วกับการนั่งรถมาเป็นสิบชั่วโมง


ห้องพักที่อยู่ท่ามกลางทุ่งนาขั้นบันได รวงข้าวสีทอง มองเห็นดอยหลวงเชียงดาว ห้องนี้นอนคนเดียว ไฟมี ปลั๊กไฟมี พร้อมใช้งาน แต่มันก็จะเปลี่ยวใจ หน่อยๆ


ที่นี่มีรถให้ขับ เครื่องครัว มีข้าว เตาถ่าน แต่ทำกับข้าวเองนะ
ธุรกิจครอบครัวเนอะ เจอเจ้าของโฮมสเตย์อีกคน พี่ด่อง พี่ด่องน่ารักมาก บริการเราอย่างดี พักที่นี่ถ้าไม่ออกไปหาอะไรกินก็ต้องทำเอง ไม่มีอาหารเช้า-เย็นให้ แต่สำหรับเราหรอ... สบายมาก สายทำอยู่แล้ว พี่ด่องบอกว่าอยากกินไรก็เก็บไปทำได้เลย มื้อนี้ก็คงต้องเป็นผัดน้ำมันหอย


กินข้าวกับวิวแบบนี้....ป่าปูนหาไม่ได้นะ


พี่ด่องแกะเสาวรสใส่เกลือให้กิน คือติดใจมาจนถึงทุกวันนี้ มันเปรี๊ยวเข็ดฟันดีจริงเชียว


อิ่มแล้วก็นะ...พี่ด่องสายแว๊นอ่า บอกเราเตรียมตัว พี่เขาก็พาทัวร์เลยจ๊ะ ที่แรกสำหรับสายกาแฟ ก็ขอให้เขาพาไปร้านกาแฟ
ร้าน " ฮักเน้อ " มอเตอร์ไซค์ลิบๆ ตานั่น เป็นยานพาหนะของเราเอง

ระหว่างทางเดินบนสะพานไม้ ก็ได้ยินเสียงพี่ด่องพูดกับเราอย่างนุ่มนวลว่า นั่น "งู"  หน้าตาและน้ำเสียงเหมือนกับว่า สัตว์โลกที่อยู่ตรงหน้าเขาคือกระต่ายพันธุ์ฮอนแลนดลอป ภาพตัดมาที่เรา.... เฮ้ยพี่!! หนูไม่ชินกับการเจองูระยะประชิดขนาดนี้....จ้า ธรรมชาติมากกกกกกกกกกกกก



ต่อด้วย สวนส้ม คือเป็นคนไม่กินส้มตั้งแต่จำความได้ แต่ต้องกินตามมารยาท...พอได้ลอง ต้องร้อง เห้ยยยยยย ไม่เคยกินส้มที่มีรสสัมผัสแบบนี้มาก่อน สดๆจากเต้าอ่ะ เฮ้ย ต้นซิ!! หวานฉ่ำ

หม่อนก็มี


พี่ด่องพามาที่พักอีกที่ ที่นี่กำลังสร้าง แต่ตอนนี้น่าจะเสร็จแล้ว คงสะดวกสำหรับคนที่ต้องการความสบาย มีเครื่องอำนวยความสะดวกพร้อม

ตก....ตกแล้ว พระอาทิตย์


แว๊นกันหน้าดำ เที่ยวกันจนพระอาทิตย์ตกอ่ะ จริงๆเรามีเมนูที่จะทำตอนเย็นนะ แต่ไม่รู้จะได้กินกี่โมง
รีบกลับบ้านหั่นหมู หั่นผัก ต้มน้ำ จ๊ะ หมูกะทะ หมูก็สั่งเขามาหั่นเอง ทำเองหมด ผักก็เก็บเอาในสวน

ก็ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมาถึงเลเวลที่ต้องมานั่งติดไฟ ทำหมูกะทะกินบนดอยคนเดียว นี่คือความเปลี่ยวที่แท้ทรู แต่ไม่เศร้านะ สูขมากกว่า เหมือนเห็นตัวเองอีกมุม ว่าเราอยู่ด้วยตัวเองได้ อยู่คนเดียวได้ ไม่ตาย ไม่ตายหรอกเธอ...

อาบน้ำ สระผม สู้กับความหนาวเหน็บบนนี้ มานอนดูดาวนับล้านดวง เห้ยยยยย ทางช้างเผือกที่ฉัดที่สุดในชีวิต คืนนี้ไม่อยากหลับตาลงเลย..

แต่ก็ต้องหลับ เพราะ ง่วง!!


อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน


เช้ามาต้องรีบตื่น เพราะลุงต้องลงไป แล้วลุงต้องไปส่งเราที่ท่ารถ แวะรับสาวๆ ที่บ้านระเบียงดาว ลุงให้เวลาไปเดินเล่นด้วย


ลุงมาส่งท่ารถ เราต้องนั่งรถที่นี่ไปเชียงใหม่ลงที่ขนส่งช้างเผือก


มีแวะตรวจบัตรประชาชน แป๊ป


ถึงขนส่งช้างเผือกรอต่อรถตู้ที่จองไว้ ไป..... "แม่กำปอง" รถตู้สะดวกมาก จองไปกลับ รับส่งถึงที่ ลงน้ำพุร้อนสันกำแพงได้


ถึงแม่กำปองด้วยความผะอืดผะอม เหมือนคนแพ้ท้อง แบกสัมภาระบนหลัง หลายกินโลขึ้นไปที่พัก พักที่ "คุ้มน้ำห้วย"

ถึงที่พัก ก็ไม่ได้พัก ความหิวมันไม่ปราณีเลยจริงๆ ตาลายไปหมด ไปหาไรกินเถอะ


ไข่ป่ามอาหารพื้นบ้าน


และก็ไม่พ้นกาแฟปักหมุด ร้านนี้ "ลุงปุ๊ดป้าเป็ง"