เคยไม่กล้ารักใคร จนสับสนตัวเองไหมครับ?

ตามหัวข้อเลยแหล่ะครับ คือผมเป็นคนที่ไม่เคยสมหวังกับความรักเลยก็ว่าได้ แฟนเก่าก็โดนเพื่อนแย่งไป คนส่วนล่าสุด แบบสถานะสีเทาอ่ะครับ ทำทุกอย่างที่คนที่เป็นแฟนกันเขาทำกัน ไปไหนด้วยกัน นอนด้วยกัน กินด้วยกัน กอดกัน คือทุกอย่างแหล่ะครับ จนวันหนึ่งผมคิดว่างผมคงคิดไปเอง และก็จริงๆแหล่ะผม ทุกอย่างคือผมคิดไปเองหมดเลย ว่าเขารู้สึกดีเหมือนกัน รู้สึกเหมือนกัน คือเขาไปมีแฟนครับ คบกับแฟนรักกันดี ละคือผมละ ที่ผ่านมาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหรอ การที่เรานอนด้วยกัน กอดกัน เวลางอนก็ต่างคนต่างง้อ คือทุกอย่างทุกการกระทำมันใช่อ่ะ แต่สุดท้าย เราเองแหล่ะไม่ใช่คนที่เขาต้องการ จนตอนนี้ เรานานๆเจอกันที จากคนเคยอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ไม่รู้จักกัน เจอไม่ทัก ลบเพื่อนในเฟส ไม่มีอะไรที่เหมือนคนเคยรู้จักกันเลย ผมไม่กล้าเริ่มต้นใหม่กับใครเลย พอมั่นใจว่าโอเค ! พร้อมแล้ว พร้อมมที่จะเริ่มใหม่ เริ่มมีคนเข้ามาในชีวิต แต่ก็คุยได้ไม่นาน ผมก็เป็นฝ่ายเฟต ตัวเองออกมาทันที คือมันจะมีแวบนึง ที่ทำให้นึกถึงเหตุการณ์เก่าๆ กลัวจะเป็นแบบเดิม กลัวการที่ต้องการแบบเดิม จนทำให้ตอนนี้ผมรู้สึกเฉยๆกับผู้หญิงเลยก็ว่าได้ แต่ก็ไม่ใช่ผมคุยกับผู้ชายหรือมองผู้ชายนะครับ ผมแค่ไม่เข้าใจตัวเองว่า ทำไมผมถึงรู้สึกเริ่มไม่กล้าคุยกับผู้หญิง เริ่มเหมือนกลัวอะไรที่ต้องเริ่มต้น พอคุยไปไม่ถึง2อาทิตย์ เริ่มเบื่อ เริ่มเฟตตัวเองออกมา ถ้าไม่เบื่อ ก็แบบเดิมมีภาพเก่าๆย้อนมาในหัวตลอดเวลา และหลังจากเฟตตัวเองออกมา ช่วงพักนึง ก็ไม่มองผู้หญิง หรือไม่มองใครอีกเลย เป็นเพราะอะไรหรอครับ ผมเป็นเกย์หรือปล่าว หรือผม สับสน หรือผมกลัวการเริ่มต้นใหม่