เป็นผช. รู้ตัวว่างี่เง่า แต่ห้ามตัวเองไม่ได้ จนมีปัญหาเรื่องความรัก

ผมคบกับแฟนผมมาได้ปีกว่าๆ แฟนผมเป็นคนที่ขี้เกรงใจผมมากๆ แต่กับคนอื่นไม่เป็น เวลาผมขอไปรับไปส่งที่ไหนก็ไม่ให้ไป จนพอเริ่มเข้าปีที่สอง ผมเริ่มรู้สึกว่าแฟนไม่มีเวลาให้ผมเลย เราคุยกันน้อยลง วันนึงไม่กี่ประโยค จนผมเริ่มเหงาเอามากๆ ขอโทรคุยวันละไม่กี่นาทีก็ได้ เขาก็ไม่ให้ อ้างว่าพอเขาไม่ได้รับโทรศัพท์ผมก็จะโกรธอีก ชวนไปไหนก็ไม่ไป ชวนกินข้าว เขาก็ไปกินกับเพื่อนตลอด จนผมเริ่มรู้สึกไม่ดี แล้วไปทำตัวงี่เง่าใส่เขา ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี พยายามจะทำตัวให้ดีขึ้น แต่มันก็ได้ไม่นาน ผมก็ไปงี่เง่าใส่เขาอีก ผมรู้สึกเหมือนเขาไม่ได้ปรับเข้าหาเลย ตอนนี้ผมไม่มีความสุขเลย เรียกมาปรับความเข้าใจ กี่ครั้งๆ เขาก็เหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่ผมบอกเขา ทุกๆครั้งที่ผมได้ไปไหนด้วยกับเขา ถึงจะนานๆครั้งมากๆก็เถอะ ผมก็กลับมารู้สึกดีด้วยอีก แต่พอไม่ได้อยู่ด้วยกัน ผมรู้สึกแย่เอามากๆ เพราะเหมือนเขาไม่แบ่งเวลามาให้ผมเลย เราสองคนไม่ได้อยู่ไกลกันเลย เรียนที่เดียวกันแต่คนละสาขา แต่เดือนๆนึงผมเจอเขาไม่ถึงสามครั้ง แต่ผมรักเขามาก ผมไม่อยากเสียเขาไป แต่ผมไม่มีความสุขเลย ผมควรปล่อยเขาไปเจอคนที่ใช่กว่าผมใช่ไหม หรือเพราะผมทำตัวงี่เง่า เขาเลยออกห่างผม ผมควรทำไงดี ตอนนี้ผมท้อมาก ไม่มีแรงจะทำอะไรสักอย่าง ผมไม่รู้ว่าผมซึมเศร้าหรือเปล่า แต่ผมรู้สึกว่าอารมณ์ผมเปลี่ยนแปลงง่ายมาก หรือผมแค่คิดมากไปเอง