เหนื่อยจังคะชีวิตมหาลัย เข้ากับเพื่อนไม่ได้เลย

คือตอนนี้เราเรียนเกี่ยวกับคณิตคะ คณะเราเป็นคณะต้องการให้นักศึกษารู้จักกันทุกคนช่วยเหลือ สามัคคีกันเค้าปลูกฝังมาตั้งแต่ตอนรับน้องแล้ว ทุกคนในคณะรู้จักคนหมดทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่เรากลับเข้ากับใครไม่ได้เลยคะ ไม่มีเพื่อนสนิทเลยสักคน ตอนแรกก็มีคะตอนปี1 เราก็สนิทกับเพื่อนที่เป็นรูมเมทของเรา สนิทกันระดับนึงเลยตอนนั้นคิดว่าโชคดีจังมีเพื่อนในมหาลัยแล้ว แต่บ้านเราใกล้มหาลัยคะ เราเลยกลับบ้านบ่อย พอกลับบ้านแล้วกลับไปหอเพื่อนในรูมเมทเค้าก็สนิทกันมากขึ้นมีอะไรกันเค้าก็คุยกันแค่สองคน แล้วเราเป็นคนที่ถ้าเค้าไม่สนใจไม่บอกอะไรเราก็เฉยๆเงียบๆไป แต่พอมันนานไปๆ มันกลายเป็นความอึดอัด พอปี 2 เราก็เลยเดินบ้านไม่อยู่หอเลย เราไม่ไหวแล้วจริงๆมันอึดอัดมาก พอเราอยู่บ้านมันก็ยิ่งห่างกันมากขึ้น เราก็ไม่ได้มีเพื่อนคนอื่นเลย คนอื่นเค้าก็มีกลุ่มแล้วก็ยังมีกิจกรรมต่างๆ ซึ่งมันต้องทำกับเพื่อนทำเป็นกลุ่มเป็นสาขา ของเค้าไป แล้วเราเรียนคณิตคณะเรามันเป็นแบบเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อนช่วยกันติวช่วยกันอ่านแล้วมันเป็นคณิตมันยากมากกกกก  พอไม่มีเพื่อนมันยากมากเลยคะ แล้วเราก็โง่ด้วยเราอยากจะย้ายสาขาตั้งแต่ปี 1 แต่ไม่กล้าขอพ่อ ตอนนี้เรารู้สึกหน่วงๆมากเลยคะ มันเหนื่อยมันท้อไม่มีกำลังใจที่จะไปเรียนเลยคะ  ถ้ามีเพื่อนสักคนที่สนิทคอยรับฟังคอยช่วยกันติวมันก็คงดี แต่มันก็ผิดที่เราเิงคะเพราะเราเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงมากด้วยไม่ชอบเค้าสังคม แล้วก็เป็นคนที่ขาดความมั่นใจด้วยไม่มั้นใจอะไรสักอย่างเรื่องเรียน เรื่องการพูด เราไม่รู้จะทำยังไงกับชิวิตแล้ว มันเหนื่อยมากกก ท้อสุดๆๆ