ทรมานกับโรคซึมเศร้า

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราทรมานกับความรู้สึกตอนนี้มาก รู้สึกตัวเองไม่มีความสุขเลย โลกใบนี้มันเปลี่ยนเป็นสีเทา จากเดิมเป็นคนมีความสุข ร่าเริง ก็เปลี่ยนไปกลายเป็นคนคิดมาก วิตกกังวลทุกอย่าง พอกังวลก็ทำให้นอนไม่หลับค่ะ ใจเต้นแรง ต้องกินยานอนหลับ จนเราทำงานไม่ได้ต้องลาออกจากงานมา เวลาที่มีความสุขที่สุดคือตอนนอนค่ะ คือไม่ต้องรับรู้อะไร พอตื่นมาก็รู้สึกแย่ อยากนอนให้ยาวๆ ตอนแรกที่เราบอกแม่ว่าเราเป็นแบบนี้นะ แม่เราก็คิดมากอีก โทรมาหาเราตลอด ถามเราว่าเป็นไงบ้าง แม่บอกว่ารู้ไหมแกเป็นแบบนี้ ฉันเครียดเรืองแกจนไม่ได้นอนเลย มัวแต่ห่วงแก กลายเป็นเรารู้สึกแย่กว่าเก่า พอตอนหลังแม่ถามเรา เราจะบอกว่าเราหายแล้ว เพราะถ้าเราบอกว่าไม่หาย แม่ก็จะเครียด นอนไม่หลับ สงสารท่านเพราะแก่แล้ว
พอไปหาหมอ หมอถามเราว่าเคยเรียนพระพุทธไหม จบจากไหนมา ไม่เข้าวัดบ้างหรอ หน้าตาก็ดูปกติดีหนิ ยังเดินมาหาหมอได้ เรานี่จุกจนพูดไม่ออกเลยค่ะ ใครมีประสบการณ์หรือเคยเป็นแล้วหาย ช่วยแชร์หน่อยนะคะ หรือจะหลังไมค์มาก็ได้ค่ะ ว่าต้องทำยังไงบ้าง เพราะเราทรมานมากๆจนบางทีก็ไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ขอบคุณค่ะ