ช่วยเราด้วยไม่รู้จะทำไงดีกับชีวิต

คือเราเป็นผู้ชายนะไม่ใช่ผู้หญิง เรื่องที่จะเล่านี้เริ่มเกิดกับเราเมื่อตอนม.2 เรามีเพื่อนผู้ชายในห้องคนนึงตอนแรกๆก็ไม่ได้รู้จักกันหรอกแต่พอตอนม.2มันมีแฟน(เรา เพื่อนเรา และก็แฟนมันอยู่ห้องเดียวกัน)มันชอบทะเลาะกับแฟนมันและมันก็จะมาปรึกษากับเพื่อนของเราที่เป็นผู้หญิง(เรามีแต่เพื่อนผู้หญิงทั้งกลุ่มเลย)เพื่อนของเรากับมันสนิทกันมาตั้งแต่อยู่โรงเรียนเก่าแล้ว พอมันมาปรึกษาบ่อยขึ้นมาคุยกับเพื่อนเราบ่อยขึ้น มันกับเราก็รู้จักกันขึ้นเลื่อยๆเพราะมันชอบมาคุยกับเพื่อนในกลุ่มเรา แรกๆที่เริ่มสนิทกับมันชอบมากอดมาหอมเรามันทำแบบนี้ทุกวันพอนานๆไปสักพักเวลาที่มันมากอดเรามันก็ชอบบอกว่ารักเราคิดถึงเราขอกอดหน่อยแรกๆเราก็คิดว่ามันแกล้งเราเล่นก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่พอนานเข้ามันก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆบางที่เรานั่งคุยอยู่กับเพื่อนมันก็เดินมาจากไหนก็ไม่รู้และก็มาจูบเราตอนแรกเราตกใจมากและก็ด่ามันไป มันก็ไม่ได้สนใจและยังหอมเราอีกแล้วก็เดินไปเลยเพื่อนกับเราก็งงเหมือนกัน หลังจากที่มันเคยจูบเราไปครั้งนึงมันก็เริ่มทำบ่อยขึ้น เวลาเราไปเรียนพิเศษเสร็จเราก็จะเดินไปรอรถมันก็จะไปส่งแฟนมันก่อนและก็จะมาหาเรามารอรถเป็นเพื่อนเรา บางที่นั่งอยู่ด้วยกันมันก็ชอบมาจับมือเรามากอดเรา จนนานเข้าเรารู้สึกชอบมันขึ้นมาเพราะการกระทำของมันและทั้งคำพูดของมัน แต่ว่าแฟนมันก็เป็นเพื่อนในห้องของเราเหมือนกัน เวลามันอยู่กับแฟนและเราอยู่ด้วยมันก็พูดปกติทำตัวปกติกับเรานะ มันชอบกอดชอบพูดจาอ้อนๆกับแฟนมัน(เวลาเห็นมันอยู่กับแฟนก็แอบเจ็บนิดนิดเหมือนกันนะ)แต่พอแฟนมันไม่อยู่มันถึงจะมาทำแบบนั้นกับเรา มันทำแบบนี้มาเรือยๆทั้งกอดจูบหอมเรา บอกรักบอกคิดถึงเรา จนมาถึงม.3เทอม2ก็มีคนมาคุยกับเรามากขึ้นเพื่อนเราในกลุ่มกพูดแซวกันและมันเดินมาพอดีมันก็ขอยืมโทรศัพท์เราไปแล้วก็เอาไปลบแชทลบเพื่อนของคนที่มาคุยกับเราหมดเลยแล้วก็บอกเราว่าไม่ต้องไปคุยกับใครอย่าทำตัวแรดคุยกับใครไปทั่วเราเองก็งงกับมันเหมือนกันนะว่ามันทำทำไมเรากับมันก็ไม่ได้เป็นอะไรกับมันมันเองก็มีแฟนแล้ว หลังจากวันนั้นมันก็ชอบแย่งโทรศัพท์เราไปเล่นเกือบทุกวันถ้าเราคุยกับใครมันก็ลบบางวันก็แย่งไปแล้วเอามาคืนทีเดียวตอนเย็นเลย มันทำแบบนี้ตลอดจนเราจบม.3ขึ้นม.4เรากับมันก็อยู่โรงเรียนเดิมแต่อยู่คนละห้องกัน ตั้งแต่ขึ้นม.4เรากับมันก็ไมค่อยได้เจอไม่ค่อยได้คุยกันมัน เราก็ว่าเราก็เลิกๆชอบมันไปแล้วหละเพราะไม่ค่อยเจอไม่ค่อยเห็นหน้ากัน แต่เจอกันมันก็ทักเรานะแต่เราก็ไม่อยากจะคุยกับมันหรอกอยากตัดใจก็เลยยิ้มๆให้มันและก็รีบเดินไปที่อื่น ส่วนมันก็ยังคบกับแฟนมันอยู่แต่แค่อยู่คนละห้องกัน จนมาเมื่อตอนม.5วันเปิดเทอมเราก็นั่งรอเพื่อนอยู่กับพวกเพื่อนผู้ชายในห้อง มันก็เดินมากับเพื่อนของมันสี่ห้าคนเพื่อนเราก็ทักมันและมันก็เดินมาคุยกัน พอมันเดินมาถึงมันก็มานั่งเบียดข้างข้างเราและก็เอาแขนมาพาดบ่าเราเราก็ไม่ได้อะไรเพราะเห็นว่าพวกผู้ชายก็ทำกันปกตินั่งกันไปสักพักมันก็เริ่มเอาเอาหน้ามาซุกที่คอเรากอดเรา เราก็ดันมันออกไปมันก็ไม่ปล่อยจนเพื่อนเราพูดขึ้นมาว่าก็อย่าไปแกล้งมันดิมันก็หันไปหาเพื่อนเราแล้วบอกว่าอย่ายุ่งนี่เด็กกูตอนที่ได้ยินมันพูกเราก็ตกใจนะไม่รู้จะทำไงเพื่อนเราก็ถามกันและก็พูดแซวๆกันเราก็ไม่รู้จะทำไงก็เลยเดินออกไปแล้วบอกว่าขอไปเข้าห้องน้ำก่อน...ตั้งแต่วันนั้นมันก็กลับมาทำเหมือนที่ทำตอนม.ต้น เราเจอมันบ่อยขึ้นกว่าเดิมเพราะตารางเรียนเรากับมันอยู่ห้องข้างๆกันบ่อยมากไม่รู้ทำไม พอครูยังไม่เข้าสอนมันก็เดินมาหาเรามานั่งด้วยมากอดมาหอมมาคุยกับเรา ตอนเช้าเวลาเข้าแถวห้องเรากับห้องมันจะอยู่แถวติดกันเพราะโรงเรียนเราเข้าแถวเดียวกันทั้งช.และญ.เพราะโดมกว้างไม่พอ55 ตอนเข้าแถวมันก็ย้ายมานั้งข้างเราบางทีนั่งฟังครูพูดหน้าเสาธงมันก็ดึงมือเราเอาไปจับไว้ บางทีเราหันไปคุยกับเพื่อนมันที่เป็นผู้ชายมันก็ชอบมาตีแขนเราแล้วก็ทำหน้าหงุดหงิด(หรือเราคิดไปเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน)...เราก็รู้สึกอึดอัดนะที่มันมาทำแบบนี้กับเราทั้งที่มันก็มีแฟนอยู่แล้ว แล้วเราก็คิดว่าจะเลิกชอบมันไปแล้วด้วยแต่พอมันกลับมาทำแบบนี้ความรู้สึกเดิมๆของเรามันก็กลับมาอีกแล้วเรากลับมาชอบมันอีกแล้วเราจะทำยังไงดีเรื่องนี้เราไม่เคยไปบอกหรือพูดกับใครเลยแม้แต่เพื่อนเรา เพราะเพื่อนเราก็เป็นเพื่อนกับแฟนมัน ส่วนเราก็เป็นเพื่อนกับแฟนมัน ที่เราไม่อยากบอกใครด้วยก็เพราะว่ากลัวว่าจะเสียเพือนไป และอีกไม่กี่วันเราก็จะเปิดเทอมขึ้นม.6แล้วจะทำไงดียังไม่อยากไปเจอหน้ามันเลย เคยอยากจะตัดใจนะแต่พอจะทำได้มันก็แม่งกลับมาทำแบบนี้กับเราอีก เราก็คนนะแถมยังเคยชอบมันอีกด้วยพอมันมาทำดีด้วยเราก็ใจอ่อนกลับไปชอบมันอีกแล้ว..เฮ้อออจะทำไงดีกับชีวิต