เพิ่งไปดูน้องพี่ที่รักมา เริ่มน้ำตาไหลตั้งแต่กลางเรื่อง
แล้วก็ร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ จนบังคับตัวเองไม่ได้ ร้องไห้สะอื้นออกมาเสียงดังเลย 555 อายนะ แต่มันหยุดไม่ได้ เดินออกจากโรงยังมีสะอื้นเล็กๆ ตาแดงไปหมด
มันเหมือนชีวิตจริงอ่ะ ถูกเปรียบเทียบมาตลอดชีวิต ว่าคนนึงดีอีกคนแย่ อยู่บ้านเดียวกัน เรียนที่เดียวกัน ทำงานที่เดียวกัน
แต่คนนึงเก่งไปซะทุกอย่าง อีกคนทำไรไม่ค่อยเป็น จะว่าอิจฉาก็ไม่เชิง แค่เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ คือเข้าใจความรู้สึกพี่ชัชเลย
เรื่องนี้ให้ 8/10 หักตรงการเล่าเรื่อง มันเหมือนโดดๆ แปลกๆไงไม่รู้ แล้วก็แอบคิดนะว่าคนที่ไม่เคยมีประสบการณ์ตรง เค้าจะอินกับเรื่องนี้มั้ย เค้าจะเข้าใจความรู้สึกของตัวละครมั้ย
น้องพี่ที่รัก มีใครดูแล้วเป็นแบบเรามั้ย
แล้วก็ร้องหนักขึ้นเรื่อยๆ จนบังคับตัวเองไม่ได้ ร้องไห้สะอื้นออกมาเสียงดังเลย 555 อายนะ แต่มันหยุดไม่ได้ เดินออกจากโรงยังมีสะอื้นเล็กๆ ตาแดงไปหมด
มันเหมือนชีวิตจริงอ่ะ ถูกเปรียบเทียบมาตลอดชีวิต ว่าคนนึงดีอีกคนแย่ อยู่บ้านเดียวกัน เรียนที่เดียวกัน ทำงานที่เดียวกัน
แต่คนนึงเก่งไปซะทุกอย่าง อีกคนทำไรไม่ค่อยเป็น จะว่าอิจฉาก็ไม่เชิง แค่เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ คือเข้าใจความรู้สึกพี่ชัชเลย
เรื่องนี้ให้ 8/10 หักตรงการเล่าเรื่อง มันเหมือนโดดๆ แปลกๆไงไม่รู้ แล้วก็แอบคิดนะว่าคนที่ไม่เคยมีประสบการณ์ตรง เค้าจะอินกับเรื่องนี้มั้ย เค้าจะเข้าใจความรู้สึกของตัวละครมั้ย