อายุ 29 ปีครับ เรียนจบ ป.ตรี มีงานทำ ทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งใน กทม. สถานะโสด ไม่เคยมีแฟนเลยแม้แต่คนเดียวครับ ซึ่งคุยกับใครหลายๆคนแล้ว เค้าก็มองว่าเราโคตรแปลก และมักจะตกใจว่าเป็นไปได้ยังไง ซึ่งยิ่งนานวันก็มีคนถามคนทักว่า มีแฟนหรือยัง นี้อยู่บ่อยๆกันมากจริงๆ จนบางครั้งก็เอากลับมาคิดว่า เราเป็นผู้ชายที่ผิดปกติมากจริงๆหรอ ถึงได้หาแฟนกับเค้าไม่ได้สักที ทั้งที่อายุเราก็เริ่มจะมากแล้ว ยิ่งถ้าวัย 30 กว่าแล้ว จะมานั่งจีบใครนั่นนี่เล่นๆคงไม่ได้ ก็ลองมานั่งลิสต์คุณสมบัติตัวเองดูแต่ละข้อว่าเราบกพร่องตรงไหนดู ซึ่งก็สรุปออกมาเป็นแต่ละข้อๆสั้นๆ ตามนี้
- รูปลักษณ์ภายนอก หน้าตาไม่ขี้เหร่ ปานกลางๆ บ้านๆ ผิวขาว ตาชั้นเดียวเพราะมีเชื้อสายจีน รูปร่างอวบๆท้วมๆ แต่ที่ค่อนข้างจะด้อยมากๆ และเสียเปรียบผู้ชายทั่วไปก็คือส่วนสูงที่เตี้ยมากไปหน่อย สูงแค่ 166 มันก็เลยดูไม่สง่า ผู้หญิงก็คงจะมองผ่านไป ณ จุดนี้ เพราะไม่ชอบผู้ชายเตี้ยกว่าเท่าไหร่กันนัก
- หน้าที่การงาน ก็ทำงาน IT Officer ครับ งานทั่วไปในออฟฟิศ ดูแล user ในบริษัท ซ่อมนั่นนี่ แก้ไขปัญหาคอมใช้ไม่ได้ ฐานเงินเดือนน้อยมากแค่ 27k เป็นฐาน นอกจากนั้นก็มีรายได้เสริมจากการสอนพิเศษ กับขายของสะสมบ้าง เบ็ดเสร็จก็เกือบๆ 30k ต่อเดือน ซึ่งการจะดูแลใครสักคนสมัยนี้ให้เค้าอยู่สบาย ไม่ลำบาก ต้องมีรายได้ต่อเดือน 50k ขึ้นไป อันนี้ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ ก็ฟังมาจากคนอื่นพูดๆกัน งานที่ทำก็อยู่ประจำออฟฟิศ ไม่ได้ออกไปไหน
- ลักษณะนิสัยก็เป็นคนที่นิ่งๆ หน่อย แต่เป็นคนพูดดี ไม่ชอบพูดทำร้ายจิตใจใคร เว้นเสียแต่ถูกระรานจนไม่ไหวจริงๆถึงจะพูดให้อีกฝ่ายได้คิดได้ วัยเด็กพ่อแม่อาจเลี้ยงให้อยู่ในบ้าน ไม่ค่อยมีโอกาสได้มีเพื่อน ไม่ไปเที่ยวไหนกับใคร เพราะพ่อแม่กลัวเราจะเสียคน เสียการเรียน ตามวัยรุ่นคนอื่น ญาติเราก็เสียคนเพราะเพื่อนแทบทุกคน ซึ่งเราก็ถูกบังคับทั้งๆที่ก็รู้ว่าพ่อแม่สอนเราผิด จนทุกวันนี้ก็เหมือนกับคนที่ไม่ค่อยจะมีทักษะการเข้าสังคมเสียเท่าไหร่ ไม่ค่อยมีเพื่อน ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด ไปทำงาน ไปเดินเล่น ไปงานนิทรรศการ ไปทำธุระ ไปคนเดียวเสมอ
- ไม่ดื่มเหล้า และไม่สูบบุหรี่ คือไม่มีความคิดเกี่ยวกับของแบบนี้เลยจริงๆ ไม่รู้ว่าทำไม และอาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ไม่ค่อยอยากออกงานสังคมเท่าไหร่ เพราะคงไม่พ้นอะไรแบบนี้ เคยไปงาน outing กับบริษัท อยู่ครั้งนึง เห็นคนเมามายแล้วเราก็ไม่ไปเที่ยวกับบริษัทอีกเลย หลายคนอาจมองว่าคนไม่ยุ่งเกี่ยวกับของแบบนี้เป็นที่ไม่สนุกก็เลยไม่มีใครสนใจอยากยุ่งนัก
5555 เชื่อว่าหลายๆคนคงมองเราว่า สุดยอดของความแปลกคนใช่ไหมครับ และคงไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงยังไม่มีแฟนสักที 555 แต่ในใจไม่ใช่ไม่อยากมีนะ เราอยากมี แต่พอจะหาทีไรก็ต้องมีอันเป็นไปให้เลิกคุยไปทุกคนอยู่ดี ส่วนเรื่องผู้หญิงในที่ทำงานก็คงเลิกคาดหวังได้เลย เพราะส่วนมากมีครอบครัวกันหมดแล้วจริงๆ แทบไม่มีผู้หญิงโสดหลงเหลือให้ลองคุยทำความรู้จัก ก็ยิ่งทำให้โอกาสที่จะมีแฟนน้อยลงไปอีก ทุกวันนี้ไปออกงานสังคมไม่ว่าจะงานสังสรรค์เพื่อนเก่าสมัยมอปลาย เจอเพื่อนตามรถไฟฟ้า สัมมนานักเรียนทุน เค้าก็มากันเป็นคู่ๆ แล้วก็มักจะถามเราว่า "ไหนล่ะแฟนนาย" เราก็บอกว่า "ยังไม่มีอ่า" เพื่อนตอบกลับว่า "อ้าว ทำไมไม่มีซักทีล่ะ" เราตอบไปใหม่ "ก็หาไม่ได้นี่หว่า" สุดท้ายเพื่อนตอบว่า "หาไม่ได้หรือไม่ได้หาว้ะ" พอถึงประโยคนี้หลายๆคนที่อาจจะรู้จักเราดีคงจะรู้สึกขัดๆอยู่ใช่ไหมครับ หรือไม่ใช่ไม่หานะ แต่มันหาไม่เจอสักที ไม่ได้ดวงดีเหมือนหลายๆคนที่หาได้ง่ายๆตั้งแต่สมัยมหาลัย หรืออาจจะเพราะบุญกรรมด้วยหรือเปล่านะส่วนนึง ที่ทำให้ไทม์ไลน์ชีวิตเราสุดจะแปลกประหลาดจากคนปกติทั่วไป 5555
ขอขอบคุณพื้นที่ใน Pantip ที่ทำให้เราเวิ่นเว้อในครั้งนี้นะครับ ใครที่กำลังประสบชะตากรรมจะขึ้นคานแบบผมเหมือนกัน ก็แชร์เรื่องราวให้ฟังได้นะครับ ขอบคุณครับ
คนแบบเราไม่ดีหรอ ทำไมถึงมีแฟนกับเค้ายากจัง
- รูปลักษณ์ภายนอก หน้าตาไม่ขี้เหร่ ปานกลางๆ บ้านๆ ผิวขาว ตาชั้นเดียวเพราะมีเชื้อสายจีน รูปร่างอวบๆท้วมๆ แต่ที่ค่อนข้างจะด้อยมากๆ และเสียเปรียบผู้ชายทั่วไปก็คือส่วนสูงที่เตี้ยมากไปหน่อย สูงแค่ 166 มันก็เลยดูไม่สง่า ผู้หญิงก็คงจะมองผ่านไป ณ จุดนี้ เพราะไม่ชอบผู้ชายเตี้ยกว่าเท่าไหร่กันนัก
- หน้าที่การงาน ก็ทำงาน IT Officer ครับ งานทั่วไปในออฟฟิศ ดูแล user ในบริษัท ซ่อมนั่นนี่ แก้ไขปัญหาคอมใช้ไม่ได้ ฐานเงินเดือนน้อยมากแค่ 27k เป็นฐาน นอกจากนั้นก็มีรายได้เสริมจากการสอนพิเศษ กับขายของสะสมบ้าง เบ็ดเสร็จก็เกือบๆ 30k ต่อเดือน ซึ่งการจะดูแลใครสักคนสมัยนี้ให้เค้าอยู่สบาย ไม่ลำบาก ต้องมีรายได้ต่อเดือน 50k ขึ้นไป อันนี้ไม่รู้ว่าจริงหรือไม่ ก็ฟังมาจากคนอื่นพูดๆกัน งานที่ทำก็อยู่ประจำออฟฟิศ ไม่ได้ออกไปไหน
- ลักษณะนิสัยก็เป็นคนที่นิ่งๆ หน่อย แต่เป็นคนพูดดี ไม่ชอบพูดทำร้ายจิตใจใคร เว้นเสียแต่ถูกระรานจนไม่ไหวจริงๆถึงจะพูดให้อีกฝ่ายได้คิดได้ วัยเด็กพ่อแม่อาจเลี้ยงให้อยู่ในบ้าน ไม่ค่อยมีโอกาสได้มีเพื่อน ไม่ไปเที่ยวไหนกับใคร เพราะพ่อแม่กลัวเราจะเสียคน เสียการเรียน ตามวัยรุ่นคนอื่น ญาติเราก็เสียคนเพราะเพื่อนแทบทุกคน ซึ่งเราก็ถูกบังคับทั้งๆที่ก็รู้ว่าพ่อแม่สอนเราผิด จนทุกวันนี้ก็เหมือนกับคนที่ไม่ค่อยจะมีทักษะการเข้าสังคมเสียเท่าไหร่ ไม่ค่อยมีเพื่อน ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด ไปทำงาน ไปเดินเล่น ไปงานนิทรรศการ ไปทำธุระ ไปคนเดียวเสมอ
- ไม่ดื่มเหล้า และไม่สูบบุหรี่ คือไม่มีความคิดเกี่ยวกับของแบบนี้เลยจริงๆ ไม่รู้ว่าทำไม และอาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ไม่ค่อยอยากออกงานสังคมเท่าไหร่ เพราะคงไม่พ้นอะไรแบบนี้ เคยไปงาน outing กับบริษัท อยู่ครั้งนึง เห็นคนเมามายแล้วเราก็ไม่ไปเที่ยวกับบริษัทอีกเลย หลายคนอาจมองว่าคนไม่ยุ่งเกี่ยวกับของแบบนี้เป็นที่ไม่สนุกก็เลยไม่มีใครสนใจอยากยุ่งนัก
5555 เชื่อว่าหลายๆคนคงมองเราว่า สุดยอดของความแปลกคนใช่ไหมครับ และคงไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงยังไม่มีแฟนสักที 555 แต่ในใจไม่ใช่ไม่อยากมีนะ เราอยากมี แต่พอจะหาทีไรก็ต้องมีอันเป็นไปให้เลิกคุยไปทุกคนอยู่ดี ส่วนเรื่องผู้หญิงในที่ทำงานก็คงเลิกคาดหวังได้เลย เพราะส่วนมากมีครอบครัวกันหมดแล้วจริงๆ แทบไม่มีผู้หญิงโสดหลงเหลือให้ลองคุยทำความรู้จัก ก็ยิ่งทำให้โอกาสที่จะมีแฟนน้อยลงไปอีก ทุกวันนี้ไปออกงานสังคมไม่ว่าจะงานสังสรรค์เพื่อนเก่าสมัยมอปลาย เจอเพื่อนตามรถไฟฟ้า สัมมนานักเรียนทุน เค้าก็มากันเป็นคู่ๆ แล้วก็มักจะถามเราว่า "ไหนล่ะแฟนนาย" เราก็บอกว่า "ยังไม่มีอ่า" เพื่อนตอบกลับว่า "อ้าว ทำไมไม่มีซักทีล่ะ" เราตอบไปใหม่ "ก็หาไม่ได้นี่หว่า" สุดท้ายเพื่อนตอบว่า "หาไม่ได้หรือไม่ได้หาว้ะ" พอถึงประโยคนี้หลายๆคนที่อาจจะรู้จักเราดีคงจะรู้สึกขัดๆอยู่ใช่ไหมครับ หรือไม่ใช่ไม่หานะ แต่มันหาไม่เจอสักที ไม่ได้ดวงดีเหมือนหลายๆคนที่หาได้ง่ายๆตั้งแต่สมัยมหาลัย หรืออาจจะเพราะบุญกรรมด้วยหรือเปล่านะส่วนนึง ที่ทำให้ไทม์ไลน์ชีวิตเราสุดจะแปลกประหลาดจากคนปกติทั่วไป 5555
ขอขอบคุณพื้นที่ใน Pantip ที่ทำให้เราเวิ่นเว้อในครั้งนี้นะครับ ใครที่กำลังประสบชะตากรรมจะขึ้นคานแบบผมเหมือนกัน ก็แชร์เรื่องราวให้ฟังได้นะครับ ขอบคุณครับ