ช่วยด้วยค่ะ แม่ไม่ให้มีแฟนจนกว่าจะจบปริญญาตรี

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของหนูยืมพี่ที่รู้จักมาค่ะ เนื่องจากว่าชีวิตของหนูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักจึงขอยืมคนอื่นมาจะดีกว่า คือว่าแม่ของหนูห้ามไม่ให้หนูมีแฟนหนูอายุ 19-20 แล้วหนูก็อยู่มหาลัยแล้ว แต่แม่หนูสั่งห้ามไม่ให้มีแฟน ไม่ให้ยุ่งกับผู้ชายค่ะ แต่ว่าหนูเพิ่งจะมีแฟนคนแรกตอนอายุ 18 เราแอบคบกันค่ะ แต่เราไม่ได้มีอะไรกันนะคะ ไม่เคยมีอะไรกันเกินเลยเลยค่ะ แต่วันนี้แม่ของหนูแอดเฟสหนูมาแล้วเห็นว่าหนูตั้งคบกับคนคนนึง แม่หนูก็ถามว่าใครน้องเหรอ ห้ามมีแฟนนะแม่ขอจนกว่าหนูจะจบปริญญาตรี คืออย่าด่าหนูกันเลยนะคะแต่อายุหนูก็โตพอที่จะรู้อะไรเป็นอะไร อะไรควรอะไรไม่ควรแล้ว แต่แม่บอกว่าคนที่มีแฟนคือคนที่แรด ขาดความอบอุ่น ขาดความรักจากครอบครัว แม่บอกว่าที่แม่เลี้ยงหนู แม่รักหนู เพราะว่าหนูไม่มีแฟน หนูไม่แรดค่ะ หนูควรทำยังไงต่อไปดี หนูเองก็รู้สึกแย่ แม่เองก็กังวลใจ แต่หนูก็เคยลองบอกไปตรงๆแล้วว่าหนูก็อายุขนาดนี้แล้วนะ แม่ก็พูดประมาณว่าไม่ อย่าแรดเลย เพื่อนหนูที่มีแฟนก็เพราะครอบครัวแตกแยกขาดความอบอุ่นทั้งนั้นแหละถึงไปพึ่งผู้ชาย หนูจะทำยังไงต่อไปดีคะ ส่วนแฟนของหนูก็นิสัยดีค่ะ ทะเลาะบ้างแต่ก็ดีกันตลอด ยังไม่เคยมีอะไรกัน เค้ารับฟังหนูตลอด เวลาแม่ตี ด่า หรือ ทำร้ายร่างกาย(พ่อหนูเสียเพราะโรคมะเร็งค่ะ เมื่อปีที่แล้วแม่เลยมีอาการเคลียด)เขาก็เป็นคนคอยบอกให้หนูเข้าใจแม่ ให้หนูอย่าโกรธอย่าเกลียดแม่เพราะว่าถ้าเขาเป็นแม่เขาก็เคลียดเหมือนกัน หนูคิดว่าเค้าก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้หนูมีกำลังใจในการสู้ต่อไป เพราะชีวิตของหนูตั้งแต่เสียพ่อไปไม่เคยมีความสุขเลย ทั้งเรื่องเงิน แม่ก็ลาออกจากงาน รอย้ายไปเช่าบ้านอยู่ แม่เคลียดก็ด่า ทุบตีบ้างเป็นบางครั้ง ไหนจะเรื่องเรียน เรื่องอนาคตของหนู หนูป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ บางครั้งก็นั่งร้องไห้คนเดียว คิดอยากฆ่าตัวตาย รู้สึกท้อแท้สิ้นหวังหมดกำลังใจในการใช้ชีวิต วันวันของหนูช่วงที่มีการปิดเทอมหรือวันหยุดหนูมักจะนอน ไม่ก็หาเกม หาหนัง ทำทุกอย่างเพื่อหนีจากความเศร้าเหล่านั้นแล้วก็นอนให้ชีวิตมันหมดไปวันๆ ตื่นมาก็ถอนหายใจซ้ำๆรู้สึกเบื่อกับชีวิต แต่หนูก็ยังคิดว่า เออยังมีแม่นะ พ่อบอกว่าให้อยู่ต่อนะ(ก่อนพ่อหนูเสียเขาขอให้หนูมีชีวิตอยู่ต่อไปค่ะ เพราะหนูเคยบอกเค้าว่าหนูอยากตาย)แล้วก็แฟนที่คอยรับฟังหนู ช่วยให้คำปรึกษากับหนูหน่อยนะคะ ทั้งรู้สึกผิด ทั้งอึดอัด ทั้งกังวลไปหมดเลยค่ะ