- Trailure ที่เปิดตัวมา หนังมาในทิศทางที่ตลกขำขันของ 3 ตัวละคร พี่ที่หวงน้อง น้องที่ดูจะรำคาญพี่ชาย และที่รัก
- จุดประสงค์เรื่องนี้ ไม่ได้ต้องการเน้น ความสัมพันธ์ระหว่างเจน[ญาญ่า]และโมจิ[นิจคุณ] แต่ต้องการให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างพี่และน้องของเจนและพี่ชัช(พี่ข่อย) [ซันนี่]
- เนื้อเรื่องว่าด้วยพี่ชายสุดห่วย ซึ่งห่วยจิงๆตั้งแต่เล็กจนโต กับน้องสาวคนเก่งที่แสนดีเพียบพร้อมทำทุกอย่างเพื่อพี่มาตลอด หนังมีแค่นี้จริงๆ มันไม่ใช่หนังที่บทดูเลิศเลอ บทแข็ง บทไม่ได้ขยี้ แต่จุดที่ขยี้อารมณ์คือความสัมพันธ์ของพี่และน้อง ที่ถ่ายทอดออกมาได้ตรึงใจมากๆ
# มาเข้าใจพื้นฐานตัวละคร
1) พี่ชัช [พี่ข่อย] พี่ชายวัย 5 ปี ที่อยากมีน้องชาย เพราะอะไร เพราะว่าแค่อยากมีเพื่อนเล่น แต่พอได้น้องสาวมา ก็รู้สึกผิดหวัง เด็กก็คือเด็ก ผิดหวังแน่ๆ และอย่าไปคาดหวังว่ามันจะรักน้องตั้งแต่แรก เพราะในวัยเร็กถ้ามีน้องมาก็จะมีเพื่อนเล่นแค่นั้น
- ไอพี่ข่อยใจวัยเด็ก จากนั้นเกิดอะไรขึ้น เด็กชายคนนึง ที่ต้องอยู่บ้านที่ไม่มีพ่อ มีลุงที่เปนกระเทย[หนังมีขยายปมว่าลุงเป็นกระเทยตอนโต] นั่นคือเป็น ผู้ชายคนเดียวในบ้านจริงๆ ตัวเองห่วยแตกมาตลอด เรียนไม่ได้เรื่อง กีฬาไม่เอาอ่าว เจอการเปรียบเทียบกับน้องสาวที่เพียบพร้อมมาตลอด กิจกรรมที่มันทำคือ อ่านการ์ตูนเบสบอล กับเล่นเบสบอล
- ไอพี่ข่อยตอนโต เป็น AE มือหนึ่งของบริษัท มีลูกน้อง นั่นแสดงว่า ตอนโตเปนคนนึงที่ประสบความสำเร็จในชีวิตระดับนึงเลย เห็นได้จากตอนที่ไปสมัครงานรอบใหม่หลังโดนไล่ออก portfolio มีรางวัลมากมาย มีเงินผ่อนบ้านตั้งแต่แรก [ช่วงที่น้องยังเรียนมหาลัย เผลอๆอาจจะรวมไปถึงช่วงตอนเรียนต่อญี่ปุ่น] ดังนั้นแม้ว่าชีวิตตอนมัธยมจะล้มเหลว แต่พอโตมา ไม่ธรรมดาและมั่นใจในตัวเองสูงมาก จากประโยคที่บอกว่า "เรียนจบเมืองนอกมาไม่ช่วยให้ได้งานหรอกน่ะต้องมีstyleด้วย" และตอนที่คุยกันที่โรงเรัยนว่า "เห็นห่วยๆแบบนี้ก็ยังหางานทำได้
2) เจน เติบโตมาในครอบครัวที่มีแม่ มีป้า[อ้างอิงจากตอนคำพูดในงานแต่ง ดังนั้นน่าจะเป็นกระเทยมาตั้งนานแล้ว] และพี่ชาย โดยที่ไม่มีพ่อ ดังนั้นเจนโตมาโดยที่มี พี่ข่อยเป็นทั้งพี่ชายและทั้งพ่อ เจนไม่รู้หรอกว่าพ่อเปนยังไง รู้แต่ว่ามีพี่คนนึง ที่ต้องทำไรก็ต้องทำตามมันทุกอย่าง เช่น อ่านการ์ตูน เล่นเบสบอล ตามพี่ชาย ดังนั้นความผูกพันธ์ที่เจนมีให้พี่ชายจะเยอะมาก จึงยอมพี่ชายทุกๆอย่าง นอกจากนี้เจนจะโดดเด่นทั้งกีฬา การเรียน เป็นที่หนึ่งมาโดยตลอด
เรื่องความสัมพันธ์
- ตอนเด็ก ไอพี่ข่อยมันไม่ได้แสดงอะไรให้เห็นว่ารักน้องเลย มองน้องว่าเป็นแค่เพื่อนเล่นมาตลอด เวลาทะเลาะกัน ก้อจะลงเอยด้วยการทำร้ายน้อง เช่น เขวี้ยงกระดาษใส่หลัง มีหลายช็อตที่เจนร้อง
- ตอนโตก่อนเจนไปเรียน จะเหนว่าสองคนนี้อารมณ์แบบกาฝาก นั่นคือน้องทำหมดทุกอย่าง อาหารเช้า ซักผ้า ล้างจาน เปลี่ยนหลอดไฟ ซึ่งเจนมองว่าเปนการดูแลพี่ชายน่ะ แลกกับตนเองต้องเปนคนยอมทำตามกฏระเบียบของเจนทุกอย่าง เช่น นั่งฉี่ จะนอนกินข้าวในห้องก็ไม่ได้ อารมณ์จึงประมานถูกจำกัดไลฟ์สไตล์มาก
- ช่วงเจนไปเรียนญี่ปุ่น ไอพี่ชัชเหมือนได้ปลดปล่อย ได้ทำอะไรที่มันอิสระมากขึ้น ไม่ต้องอยู่ภายใต้กรอบข้อบังคับของน้องอีกเป็นระยะเวลา 4 ปี แน่นอนว่า มันชอบ
- พอเจนกลับมา แน่นอนทุกอย่างที่เคยทำเลยต้องกลับมาอยุ่ในกรอบเหมือนเดิม ถามว่าอยากให้เจนกลับมาอยู่ด้วยมั้ย บอกเลยว่าคงไม่
- ทะเลาะกันเรื่องงาน จนพี่ข่อยโดนออกจากทีม และสุดท้ายจนโดนไล่ออกจากงาน [ส่งข้อความในไลน์ว่า "จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย"
- วันที่เจนไปทำเลสิค เขียนโน๊ตไว้ว่า "อย่าลืมไปรับน้องที่ศูนย์เลสิคน่ะ" แต่ไอข่อยมันหยิบขยำแล้วเขวี้ยงทิ้ง สุดท้าย ก็ไม่ไปรับจริงๆ จนต้องให้ โมจิไปรับ [มันเลวได้ใจ ไม่ใช่ว่าลืมน่ะ แต่จงใจไม่ไปรับ ส่วนเจนคิดว่าที่พี่ไม่มารับเพราะว่าคงลืม เลยตามโมจิมารับแทน]
- ฉากที่คุยเรื่องสินสอด พี่ข่อยยังทำตัวเกรียนๆ เพื่อแกล้งน้องสาวอยู่ และก็โอเคถ้าจะแต่งแต่เรียกสินสอดแพงๆแกล้งไปก่อน แต่พอรุว่าน้องสาวต้องย้ายตามโมจิไปอยู่ญี่ปุ่น ตัวเองโกรธและลากกลับบ้าน และไม่ฟังอะไรอีกเลย และไม่ยอมให้แต่งงาน ตรงนี้ดูเหมือนว่าต้องการจะแกล้งไม่ให้แต่ง แต่จริงๆไม่ใช่ มันเป็นความรู้สึกของการสูญเสียคนที่ผูกพันธ์กันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่สูญเสียเหมือนตอนที่เจนไปเรียน 4 ปี แต่มันจะเป็นการสูญเสียตลอดไป ไม่ใช่เพราะว่าไม่มีคนมาคอยทำความสะอาดบ้านหรือจ่ายค่าบ้านแบบที่เจนเข้าใจ แต่มันเปนการสูญเสียจริงๆ [เป็นฉากแรกเลยที่แสดงให้เห็นว่า ไอพี่ข่อยเป็นห่วงน้องสาวตัวเองจริงๆ] แล้วทั้งสองก็ทะเลาะกันแยกบ้านกันอยู่
- หนังตัดมาที่ฉาก พี่ข่อยไปขอโทษที่เสียมารยาท และสารภาพว่าสินสอดที่เรียกไปตอนแรกแค่ล้อเล่นและอยากแกล้ง [เป็นครั้งที่สองที่แสดงว่ามันรักน้อง] ยอมเสีย Ego ของตัวเอง
- ฉากในลิฟท์กับเดียร์ตอนขนของ พี่ข่อยตั้งใจจะไปงานแต่งอยู่แล้วแต่แรก เพราะบอกว่าน้องแต่งงานทั้งที และชุดสูทก็เตรียมไว้พร้อม [รักน้องครั้งที่3]
- ก่อนวันแต่ง เจนไลน์ไปบอกว่า "อยากให้พี่ข่อยมางานแต่งน้อง" แต่ข้อความข้างบนคือ "จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย ตอนพี่ข่อยโดนไล่ออก นั่นคือ หลังจากนั้นมา พี่น้องไม่ได้คุยกันอีกเลย อย่างน้อยประมาณ 1 เดือน เพราะตอนคุย โมจิบอกว่าฤกษ์แต่งงานเดือนหน้า พี่กับน้องไม่คุยไม่ติดต่อกัน 1 เดือนแถมยังทะเลาะกันอีก
- ตอนสัมพาดงาน อยากให้เริ่มงานพรุ่งนี้เลย แต่ข่อยอยากจะไปงานแต่งน้อง[รักน้องครั้งที่ 4 แต่ก็เหตุการณ์เดิมคือโกรธยังไงทะเลาะยังไงก็ยังไปงานแต่งน่ะ]
- ซีนที่โรงเรียน คืนก่อนแต่ง ข่อยมารอที่อัฐจรรย์โรงเรียน ดื่มน้ำอัดลม [แทนที่จะเป็นเหล้า/เบียร์ เพราะรู้ว่าพนมีงานแต่งน้อง+ขยับยากันยุงให้น้อง แสดงความรักน้องครั้งที่ 5] จริงๆฉากนี้มันไม่ต้องใช้บทอะไรมา มันเป็นบทของพี่น้องที่ทะเลาะกันมา 1 เดือน แค่มองตากันคุยกันไม่กี่คำก็เข้าใจกัน ไม่ต้องเอาอะไรมาอธิบายมาก เจนบอกถึงความกังวลในใจว่าที่นั่นไปอยู่จริงคงเครียด และถามความเห็นว่าจะไปกันรอดมั้ยกับโมจิ แค่นี้มันแสดงให้เห็นถึงคำว่า พี่ชัชเป็นตัวแทนพ่อจริงๆ เพราะในวันที่เจนกังวลใจก็มาบอกมาระบายกับชัช ทั้งๆที่รู้ว่าพี่มันห่วย
- ฉากวันแต่ง ทุกคนไปงานกันตั้งแต่เช้า ไอชัชนั่งกินก๋วยเตี่ยว น้องสาวบอกว่าไปช่วงเย็นๆก็ได้ พี่ชัชลุกไปเห็นข้อความในไลน์ที่เจนฝากงานให้ รู้สึกผิดหวัง โกรธ ตัวเองไปที่งาน ถึงหน้างานแล้วน่ะ พอเพื่อนตอนเด็กมา จึงชวนไปดื่มเหล้า เพราะอ้างว่าในงานยังไม่เสริฟเหล้า
- ตกค่ำๆ อุ๋ยถามว่า จะไม่ไปงานแต่งน้องจริงหรือ คนเราแต่งงานครั้งเดียวน่ะ ประโยคนนี้แทงใจพี่ชายอย่างชัชแน่ๆ แต่ไม่ไปเพราะอะไร เพราะรู้สึกโกรธ รู้สึกอับอายที่น้องกลัวว่าตัวเองจะเลือกของให้แม่และโมจิออกมาไม่ดี [ที่ รร.ไม่ได้โกดหรือน้อยใจน่ะ] แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันถาโถมเข้ามากันหมด ตอนเช้าตื่นมา โทรศัพท์อุ๋ยขึ้น miss call 80 สาย พอหยิบของตนเองขึ้นมา มีแค่ miss call 2 สาย[รู้ว่าจากแม่ 1 สายที่เห็นตอนแรกแต่ไม่รับ] ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของตนเองขึ้นมาอีกว่า ตนเองไม่สำคัญ ขนาดหายไปยังมีคนโทตามแค่ 2 สายเองน่ะ ขนาดไออุ๋ยยังตั้ง 80 สาย จึงกลับบ้านไปแบบอารมณ์เสีย+น้อยเนื้อต่ำใจ ที่ไม่มีคัยเห็นความสำคัญ
- กลับไปถึงบ้านเห็นน้องตักบาตร แม่เรียกไปด่าว่าทำไมไม่ไปงานแต่งน้อง แถมน้องยังโอนบ้านให้อีก พี่ข่อยอารมณ์มีอยู่เดิม จึงขึ้นปรี๊ดขึ้นมาอีก รู้สึกว่าตัวเปนตัวถ่วง เปนภาระ ไม่มีคุณค่าต้องให้น้องช่วยเรื่องงงาน ช่วยเริ่องบ้าน ไม่มีปัญญาเลือกของให้แม่และโมจิ ที่น้องอยากให้มางานแต่งเพราะกลัวอายว่าจะอยู่กันไม่ครบ
- หนังตัดมาที่บ้านกทม ชัชกลับมา เจนมาลาโดนยกมือไหว้ ไม่มีการพูดจาใดๆทั้งสิ้น หนังเล่าเรื่องเจนใช้ชีวิตที่ ญี่ปุ่น เริ่มท้อง จนคลอดลูก [หนังเล่าเท่านี้ ดูเหมือนเวลาจะแค่ปีกว่าๆ และมีลูกแค่คนเดียว]
- ตัดฉากมาที่พี่ข่อยได้พบกับเดียร์ เดียร์ถามถึงเมืองที่ เจนอยุ่ แต่พี่ข่อยตอบไม่ได้ นั่นแสดงว่าข่อยไม่รู้เลย และไม่ได้ติดต่อกับเจนอีกเลย เดียร์ถามว่า "พี่ไม่ได้ติดต่อกันนานแค่ไหนแล้ว" [จากข้างบนเหมือนหนังหลอกเราเพราะว่าฉายให้เห็นว่าเจนท้องและคลอดน้องมา 1 คนและอายุไม่กี่เดือนแน่ๆ]
- ชัชกลับไปที่ห้อง เปิดดูหนังสือการ์ตูนที่น้องเขียนถึงตัวเอง กลับไปเปิดการ์ดเชิญงานแต่ง ที่เจนเขียนว่า "พี่ข่อยอย่าเมามาก ต้องมาส่งตัวเจนเข้าหอ" มันเป็นอะไรที่แบบ น้องมันรักพี่มากๆน่ะเว่ยเห้ย ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ฉากที่เจนเล่าถึงตอนไม้โดนคางพี่ข่อยจนสลบ จากพี่เพื่อนๆหัวเราะนางตวาดและร้องไห้ ให้คนรีบตามรถโรงพยาบาล และร้องไห้หนักมากตลอดทาง ร้องไห้หนักสุดในชีวิตเพราะกลัวพี่ข่อยจะตาย ตามความคิดของเด็กๆ
- ตัดมาที่ญี่ปุ่น พี่ข่อยมาเซอไพร์สน้องด้วยการมาเยี่ยม ฉากนี้ไม่ต้องการคำบรรยายใดๆมาก พี่น้องที่ทะเลาะกันมาปีกว่าๆ[ตามที่หลังเล่าตอนแรก] จู่ๆพี่ชายมาเยี่ยมถึงญี่ปุ่น มาอุ้มหลาน ทุกอย่างเหมือนที่เคยทะเลาะกันมันพังทลายลงหมดโดยที่ไม่ต้องใช้คำอธิบายใดๆ ไม่ต้องใช้บทพูดอะไรออกมา มันคือความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องจริงๆ
- แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น หนังหลอกเรา จริงๆมันไม่ใช่แค่ 1ปีกว่าๆ แต่มันน่าจะมากกว่านั้นเพราะว่าหลังจากนั้นไม่นาน มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆวิ่งหลับมาจากโรงเรียน!!! และเรีบกแม่ สุดท้ายแม่แนะนำให้รู้จักลุงข่อย [เห้ยเด็กโตขนาดนี้ ไปโรงเรียน แน่นอนอายุต้องประมาณ 3-4 ปี อาจจะ 5 ปี รวมถึงต้องตั้งครรภ์อีก 9 เดือน เลขกลมๆอาจจะไม่ได้ติดต่อกันเลย 5 ปี!!!พี่กับน้องทะเลาะกันรุนแรงหนักมาก ไม่เคยคุยกันเลย 5 ปี!!!!
- ฉากที่ลุงข่อยนั่ง แล้วหลานคนโตเดินเข้ามาหา ลุงข่อยพูดว่า "เรียวจังใช่ไหม เป็นพี่แล้วน่ะ รักน้องให้มากๆน่ะ" หลังพูด เรียวจังทำหน้างงๆเดินไปที่ประตู แล้วเดินไปถามเจน ว่าลุงข่อยพูดว่าอะไร เจนดูอึ้งๆไม่ได้พูดอะไรออกมา สักพักพี่ข่อยก้มหน้าลงกับแขนแล้วมีเสียงสัอื้นออกมา 2 ครั้ง แล้วก็ปล่อยโฮออกมา เจนไม่พูดอะไร แต่เดินมาซบไหล่เหมือนปลอบพี่ข่อย ซีนนี้ไม่ต้องใช้คำพูดอะไรออกมาทั้งนั้น ภาพทุกอย่างแสดงถึงอารมณ์ที่อัดอั้นออกมาได้หมด
- หนังจบด้วยการเล่นเบสบอลของสองพีน้อง ท่าทางการคว้างการจับไม้แบบที่เล่นกันตอนเด็ก
หนังเรื่องนี้บทอาจจะไม่ได้แข็ง ไม่ได้มีบทอะไรที่ชูจุดแข็ง แต่ทุกอย่างมันซ่อนไว้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องไว้เป็นอย่างดี สามารถเรียกน้ำตาให้ไหลนองออกมาได้ เป็นหนังอีกเรื่องที่ขยี้อารมณ์ได้หนักมาก จากตัวอย่างที่ดูเป็นหนังตลก ไม่คิดว่าจะขยี้อารมณ์ได้ขนาดนี้
(spoil) น้องพี่ที่รัก หนังอวัจนภาษา ที่พีคสุดๆ
- จุดประสงค์เรื่องนี้ ไม่ได้ต้องการเน้น ความสัมพันธ์ระหว่างเจน[ญาญ่า]และโมจิ[นิจคุณ] แต่ต้องการให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างพี่และน้องของเจนและพี่ชัช(พี่ข่อย) [ซันนี่]
- เนื้อเรื่องว่าด้วยพี่ชายสุดห่วย ซึ่งห่วยจิงๆตั้งแต่เล็กจนโต กับน้องสาวคนเก่งที่แสนดีเพียบพร้อมทำทุกอย่างเพื่อพี่มาตลอด หนังมีแค่นี้จริงๆ มันไม่ใช่หนังที่บทดูเลิศเลอ บทแข็ง บทไม่ได้ขยี้ แต่จุดที่ขยี้อารมณ์คือความสัมพันธ์ของพี่และน้อง ที่ถ่ายทอดออกมาได้ตรึงใจมากๆ
# มาเข้าใจพื้นฐานตัวละคร
1) พี่ชัช [พี่ข่อย] พี่ชายวัย 5 ปี ที่อยากมีน้องชาย เพราะอะไร เพราะว่าแค่อยากมีเพื่อนเล่น แต่พอได้น้องสาวมา ก็รู้สึกผิดหวัง เด็กก็คือเด็ก ผิดหวังแน่ๆ และอย่าไปคาดหวังว่ามันจะรักน้องตั้งแต่แรก เพราะในวัยเร็กถ้ามีน้องมาก็จะมีเพื่อนเล่นแค่นั้น
- ไอพี่ข่อยใจวัยเด็ก จากนั้นเกิดอะไรขึ้น เด็กชายคนนึง ที่ต้องอยู่บ้านที่ไม่มีพ่อ มีลุงที่เปนกระเทย[หนังมีขยายปมว่าลุงเป็นกระเทยตอนโต] นั่นคือเป็น ผู้ชายคนเดียวในบ้านจริงๆ ตัวเองห่วยแตกมาตลอด เรียนไม่ได้เรื่อง กีฬาไม่เอาอ่าว เจอการเปรียบเทียบกับน้องสาวที่เพียบพร้อมมาตลอด กิจกรรมที่มันทำคือ อ่านการ์ตูนเบสบอล กับเล่นเบสบอล
- ไอพี่ข่อยตอนโต เป็น AE มือหนึ่งของบริษัท มีลูกน้อง นั่นแสดงว่า ตอนโตเปนคนนึงที่ประสบความสำเร็จในชีวิตระดับนึงเลย เห็นได้จากตอนที่ไปสมัครงานรอบใหม่หลังโดนไล่ออก portfolio มีรางวัลมากมาย มีเงินผ่อนบ้านตั้งแต่แรก [ช่วงที่น้องยังเรียนมหาลัย เผลอๆอาจจะรวมไปถึงช่วงตอนเรียนต่อญี่ปุ่น] ดังนั้นแม้ว่าชีวิตตอนมัธยมจะล้มเหลว แต่พอโตมา ไม่ธรรมดาและมั่นใจในตัวเองสูงมาก จากประโยคที่บอกว่า "เรียนจบเมืองนอกมาไม่ช่วยให้ได้งานหรอกน่ะต้องมีstyleด้วย" และตอนที่คุยกันที่โรงเรัยนว่า "เห็นห่วยๆแบบนี้ก็ยังหางานทำได้
2) เจน เติบโตมาในครอบครัวที่มีแม่ มีป้า[อ้างอิงจากตอนคำพูดในงานแต่ง ดังนั้นน่าจะเป็นกระเทยมาตั้งนานแล้ว] และพี่ชาย โดยที่ไม่มีพ่อ ดังนั้นเจนโตมาโดยที่มี พี่ข่อยเป็นทั้งพี่ชายและทั้งพ่อ เจนไม่รู้หรอกว่าพ่อเปนยังไง รู้แต่ว่ามีพี่คนนึง ที่ต้องทำไรก็ต้องทำตามมันทุกอย่าง เช่น อ่านการ์ตูน เล่นเบสบอล ตามพี่ชาย ดังนั้นความผูกพันธ์ที่เจนมีให้พี่ชายจะเยอะมาก จึงยอมพี่ชายทุกๆอย่าง นอกจากนี้เจนจะโดดเด่นทั้งกีฬา การเรียน เป็นที่หนึ่งมาโดยตลอด
เรื่องความสัมพันธ์
- ตอนเด็ก ไอพี่ข่อยมันไม่ได้แสดงอะไรให้เห็นว่ารักน้องเลย มองน้องว่าเป็นแค่เพื่อนเล่นมาตลอด เวลาทะเลาะกัน ก้อจะลงเอยด้วยการทำร้ายน้อง เช่น เขวี้ยงกระดาษใส่หลัง มีหลายช็อตที่เจนร้อง
- ตอนโตก่อนเจนไปเรียน จะเหนว่าสองคนนี้อารมณ์แบบกาฝาก นั่นคือน้องทำหมดทุกอย่าง อาหารเช้า ซักผ้า ล้างจาน เปลี่ยนหลอดไฟ ซึ่งเจนมองว่าเปนการดูแลพี่ชายน่ะ แลกกับตนเองต้องเปนคนยอมทำตามกฏระเบียบของเจนทุกอย่าง เช่น นั่งฉี่ จะนอนกินข้าวในห้องก็ไม่ได้ อารมณ์จึงประมานถูกจำกัดไลฟ์สไตล์มาก
- ช่วงเจนไปเรียนญี่ปุ่น ไอพี่ชัชเหมือนได้ปลดปล่อย ได้ทำอะไรที่มันอิสระมากขึ้น ไม่ต้องอยู่ภายใต้กรอบข้อบังคับของน้องอีกเป็นระยะเวลา 4 ปี แน่นอนว่า มันชอบ
- พอเจนกลับมา แน่นอนทุกอย่างที่เคยทำเลยต้องกลับมาอยุ่ในกรอบเหมือนเดิม ถามว่าอยากให้เจนกลับมาอยู่ด้วยมั้ย บอกเลยว่าคงไม่
- ทะเลาะกันเรื่องงาน จนพี่ข่อยโดนออกจากทีม และสุดท้ายจนโดนไล่ออกจากงาน [ส่งข้อความในไลน์ว่า "จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย"
- วันที่เจนไปทำเลสิค เขียนโน๊ตไว้ว่า "อย่าลืมไปรับน้องที่ศูนย์เลสิคน่ะ" แต่ไอข่อยมันหยิบขยำแล้วเขวี้ยงทิ้ง สุดท้าย ก็ไม่ไปรับจริงๆ จนต้องให้ โมจิไปรับ [มันเลวได้ใจ ไม่ใช่ว่าลืมน่ะ แต่จงใจไม่ไปรับ ส่วนเจนคิดว่าที่พี่ไม่มารับเพราะว่าคงลืม เลยตามโมจิมารับแทน]
- ฉากที่คุยเรื่องสินสอด พี่ข่อยยังทำตัวเกรียนๆ เพื่อแกล้งน้องสาวอยู่ และก็โอเคถ้าจะแต่งแต่เรียกสินสอดแพงๆแกล้งไปก่อน แต่พอรุว่าน้องสาวต้องย้ายตามโมจิไปอยู่ญี่ปุ่น ตัวเองโกรธและลากกลับบ้าน และไม่ฟังอะไรอีกเลย และไม่ยอมให้แต่งงาน ตรงนี้ดูเหมือนว่าต้องการจะแกล้งไม่ให้แต่ง แต่จริงๆไม่ใช่ มันเป็นความรู้สึกของการสูญเสียคนที่ผูกพันธ์กันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่สูญเสียเหมือนตอนที่เจนไปเรียน 4 ปี แต่มันจะเป็นการสูญเสียตลอดไป ไม่ใช่เพราะว่าไม่มีคนมาคอยทำความสะอาดบ้านหรือจ่ายค่าบ้านแบบที่เจนเข้าใจ แต่มันเปนการสูญเสียจริงๆ [เป็นฉากแรกเลยที่แสดงให้เห็นว่า ไอพี่ข่อยเป็นห่วงน้องสาวตัวเองจริงๆ] แล้วทั้งสองก็ทะเลาะกันแยกบ้านกันอยู่
- หนังตัดมาที่ฉาก พี่ข่อยไปขอโทษที่เสียมารยาท และสารภาพว่าสินสอดที่เรียกไปตอนแรกแค่ล้อเล่นและอยากแกล้ง [เป็นครั้งที่สองที่แสดงว่ามันรักน้อง] ยอมเสีย Ego ของตัวเอง
- ฉากในลิฟท์กับเดียร์ตอนขนของ พี่ข่อยตั้งใจจะไปงานแต่งอยู่แล้วแต่แรก เพราะบอกว่าน้องแต่งงานทั้งที และชุดสูทก็เตรียมไว้พร้อม [รักน้องครั้งที่3]
- ก่อนวันแต่ง เจนไลน์ไปบอกว่า "อยากให้พี่ข่อยมางานแต่งน้อง" แต่ข้อความข้างบนคือ "จะเอาอย่างนี้ใช่มั้ย ตอนพี่ข่อยโดนไล่ออก นั่นคือ หลังจากนั้นมา พี่น้องไม่ได้คุยกันอีกเลย อย่างน้อยประมาณ 1 เดือน เพราะตอนคุย โมจิบอกว่าฤกษ์แต่งงานเดือนหน้า พี่กับน้องไม่คุยไม่ติดต่อกัน 1 เดือนแถมยังทะเลาะกันอีก
- ตอนสัมพาดงาน อยากให้เริ่มงานพรุ่งนี้เลย แต่ข่อยอยากจะไปงานแต่งน้อง[รักน้องครั้งที่ 4 แต่ก็เหตุการณ์เดิมคือโกรธยังไงทะเลาะยังไงก็ยังไปงานแต่งน่ะ]
- ซีนที่โรงเรียน คืนก่อนแต่ง ข่อยมารอที่อัฐจรรย์โรงเรียน ดื่มน้ำอัดลม [แทนที่จะเป็นเหล้า/เบียร์ เพราะรู้ว่าพนมีงานแต่งน้อง+ขยับยากันยุงให้น้อง แสดงความรักน้องครั้งที่ 5] จริงๆฉากนี้มันไม่ต้องใช้บทอะไรมา มันเป็นบทของพี่น้องที่ทะเลาะกันมา 1 เดือน แค่มองตากันคุยกันไม่กี่คำก็เข้าใจกัน ไม่ต้องเอาอะไรมาอธิบายมาก เจนบอกถึงความกังวลในใจว่าที่นั่นไปอยู่จริงคงเครียด และถามความเห็นว่าจะไปกันรอดมั้ยกับโมจิ แค่นี้มันแสดงให้เห็นถึงคำว่า พี่ชัชเป็นตัวแทนพ่อจริงๆ เพราะในวันที่เจนกังวลใจก็มาบอกมาระบายกับชัช ทั้งๆที่รู้ว่าพี่มันห่วย
- ฉากวันแต่ง ทุกคนไปงานกันตั้งแต่เช้า ไอชัชนั่งกินก๋วยเตี่ยว น้องสาวบอกว่าไปช่วงเย็นๆก็ได้ พี่ชัชลุกไปเห็นข้อความในไลน์ที่เจนฝากงานให้ รู้สึกผิดหวัง โกรธ ตัวเองไปที่งาน ถึงหน้างานแล้วน่ะ พอเพื่อนตอนเด็กมา จึงชวนไปดื่มเหล้า เพราะอ้างว่าในงานยังไม่เสริฟเหล้า
- ตกค่ำๆ อุ๋ยถามว่า จะไม่ไปงานแต่งน้องจริงหรือ คนเราแต่งงานครั้งเดียวน่ะ ประโยคนนี้แทงใจพี่ชายอย่างชัชแน่ๆ แต่ไม่ไปเพราะอะไร เพราะรู้สึกโกรธ รู้สึกอับอายที่น้องกลัวว่าตัวเองจะเลือกของให้แม่และโมจิออกมาไม่ดี [ที่ รร.ไม่ได้โกดหรือน้อยใจน่ะ] แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันถาโถมเข้ามากันหมด ตอนเช้าตื่นมา โทรศัพท์อุ๋ยขึ้น miss call 80 สาย พอหยิบของตนเองขึ้นมา มีแค่ miss call 2 สาย[รู้ว่าจากแม่ 1 สายที่เห็นตอนแรกแต่ไม่รับ] ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของตนเองขึ้นมาอีกว่า ตนเองไม่สำคัญ ขนาดหายไปยังมีคนโทตามแค่ 2 สายเองน่ะ ขนาดไออุ๋ยยังตั้ง 80 สาย จึงกลับบ้านไปแบบอารมณ์เสีย+น้อยเนื้อต่ำใจ ที่ไม่มีคัยเห็นความสำคัญ
- กลับไปถึงบ้านเห็นน้องตักบาตร แม่เรียกไปด่าว่าทำไมไม่ไปงานแต่งน้อง แถมน้องยังโอนบ้านให้อีก พี่ข่อยอารมณ์มีอยู่เดิม จึงขึ้นปรี๊ดขึ้นมาอีก รู้สึกว่าตัวเปนตัวถ่วง เปนภาระ ไม่มีคุณค่าต้องให้น้องช่วยเรื่องงงาน ช่วยเริ่องบ้าน ไม่มีปัญญาเลือกของให้แม่และโมจิ ที่น้องอยากให้มางานแต่งเพราะกลัวอายว่าจะอยู่กันไม่ครบ
- หนังตัดมาที่บ้านกทม ชัชกลับมา เจนมาลาโดนยกมือไหว้ ไม่มีการพูดจาใดๆทั้งสิ้น หนังเล่าเรื่องเจนใช้ชีวิตที่ ญี่ปุ่น เริ่มท้อง จนคลอดลูก [หนังเล่าเท่านี้ ดูเหมือนเวลาจะแค่ปีกว่าๆ และมีลูกแค่คนเดียว]
- ตัดฉากมาที่พี่ข่อยได้พบกับเดียร์ เดียร์ถามถึงเมืองที่ เจนอยุ่ แต่พี่ข่อยตอบไม่ได้ นั่นแสดงว่าข่อยไม่รู้เลย และไม่ได้ติดต่อกับเจนอีกเลย เดียร์ถามว่า "พี่ไม่ได้ติดต่อกันนานแค่ไหนแล้ว" [จากข้างบนเหมือนหนังหลอกเราเพราะว่าฉายให้เห็นว่าเจนท้องและคลอดน้องมา 1 คนและอายุไม่กี่เดือนแน่ๆ]
- ชัชกลับไปที่ห้อง เปิดดูหนังสือการ์ตูนที่น้องเขียนถึงตัวเอง กลับไปเปิดการ์ดเชิญงานแต่ง ที่เจนเขียนว่า "พี่ข่อยอย่าเมามาก ต้องมาส่งตัวเจนเข้าหอ" มันเป็นอะไรที่แบบ น้องมันรักพี่มากๆน่ะเว่ยเห้ย ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ฉากที่เจนเล่าถึงตอนไม้โดนคางพี่ข่อยจนสลบ จากพี่เพื่อนๆหัวเราะนางตวาดและร้องไห้ ให้คนรีบตามรถโรงพยาบาล และร้องไห้หนักมากตลอดทาง ร้องไห้หนักสุดในชีวิตเพราะกลัวพี่ข่อยจะตาย ตามความคิดของเด็กๆ
- ตัดมาที่ญี่ปุ่น พี่ข่อยมาเซอไพร์สน้องด้วยการมาเยี่ยม ฉากนี้ไม่ต้องการคำบรรยายใดๆมาก พี่น้องที่ทะเลาะกันมาปีกว่าๆ[ตามที่หลังเล่าตอนแรก] จู่ๆพี่ชายมาเยี่ยมถึงญี่ปุ่น มาอุ้มหลาน ทุกอย่างเหมือนที่เคยทะเลาะกันมันพังทลายลงหมดโดยที่ไม่ต้องใช้คำอธิบายใดๆ ไม่ต้องใช้บทพูดอะไรออกมา มันคือความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องจริงๆ
- แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น หนังหลอกเรา จริงๆมันไม่ใช่แค่ 1ปีกว่าๆ แต่มันน่าจะมากกว่านั้นเพราะว่าหลังจากนั้นไม่นาน มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆวิ่งหลับมาจากโรงเรียน!!! และเรีบกแม่ สุดท้ายแม่แนะนำให้รู้จักลุงข่อย [เห้ยเด็กโตขนาดนี้ ไปโรงเรียน แน่นอนอายุต้องประมาณ 3-4 ปี อาจจะ 5 ปี รวมถึงต้องตั้งครรภ์อีก 9 เดือน เลขกลมๆอาจจะไม่ได้ติดต่อกันเลย 5 ปี!!!พี่กับน้องทะเลาะกันรุนแรงหนักมาก ไม่เคยคุยกันเลย 5 ปี!!!!
- ฉากที่ลุงข่อยนั่ง แล้วหลานคนโตเดินเข้ามาหา ลุงข่อยพูดว่า "เรียวจังใช่ไหม เป็นพี่แล้วน่ะ รักน้องให้มากๆน่ะ" หลังพูด เรียวจังทำหน้างงๆเดินไปที่ประตู แล้วเดินไปถามเจน ว่าลุงข่อยพูดว่าอะไร เจนดูอึ้งๆไม่ได้พูดอะไรออกมา สักพักพี่ข่อยก้มหน้าลงกับแขนแล้วมีเสียงสัอื้นออกมา 2 ครั้ง แล้วก็ปล่อยโฮออกมา เจนไม่พูดอะไร แต่เดินมาซบไหล่เหมือนปลอบพี่ข่อย ซีนนี้ไม่ต้องใช้คำพูดอะไรออกมาทั้งนั้น ภาพทุกอย่างแสดงถึงอารมณ์ที่อัดอั้นออกมาได้หมด
- หนังจบด้วยการเล่นเบสบอลของสองพีน้อง ท่าทางการคว้างการจับไม้แบบที่เล่นกันตอนเด็ก
หนังเรื่องนี้บทอาจจะไม่ได้แข็ง ไม่ได้มีบทอะไรที่ชูจุดแข็ง แต่ทุกอย่างมันซ่อนไว้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับน้องไว้เป็นอย่างดี สามารถเรียกน้ำตาให้ไหลนองออกมาได้ เป็นหนังอีกเรื่องที่ขยี้อารมณ์ได้หนักมาก จากตัวอย่างที่ดูเป็นหนังตลก ไม่คิดว่าจะขยี้อารมณ์ได้ขนาดนี้