ผมขอบอกก่อนเลยว่า ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ปี 4 วิศวะ มอดัง แต่คาดว่าอีกหลายปีกว่าจะจบ
ผมเคยคิดจะซิ่วไปแล้วเมื่อตอนอยู่ปี 1 แต่ก็ไม่ได้ซิ่วไปไหน เพราะว่าไม่อยากเสียเวลาไปฟรีๆ เลยคิดจะฝืนอยู่ต่อ

ทุกวันนี้ใช้ชีวิตกับการเรียนที่ผ่านมาอย่างอึดอัด เรียนโดยไม่มีความตั้งใจเลย เหมือนเรียนไปงั้นๆพอไปวันๆ
ในช่วงเวลานี้ผมอยากจะออกไปจากจุดที่อยู่ตอนนี้มากๆ เครียด อึดอัดใจ กดดันตัวเอง
ผลการเรียนผมก็ไม่ดี เพราะที่ผ่านมาผมไม่ได้ตั้งใจเองแหละ จนต้องเรียนอีกกี่ปีก็ไม่รู้กว่าจะจบไม่แน่ใจ โปรเจคที่ทำมาทั้งปี ผมก็ทิ้งไปเพราะผมเอาชนะความเครียดและความคิดตัวเองไม่ได้ ผมมีภาวะทางจิต ผมเครียดในระดับมีการลงไม้ลงมือกับข้าวของ คิดเรื่องตายอยู่ตลอดเวลา(ยังไม่คิดสั้นนะ)

ผมสนใจงานด้านศิลป์งานart มากกว่า สุขใจทุกครั้งที่ได้เล่นดนตรี หรือทำงานออกแบบสื่อ  หรืองานออกแบบต่างๆ ตั้งแต่เรียนวิศวะมาเนี่ยชอบอยู่วิชาเดียวคือ Drawing

ผมเลยมาคิดๆดูซักพักหนึ่งว่าเราจะซิ่ว หรือ ออกไปหาอะไรทำอะไรซักอย่างเลยไหม มานั่งศึกษาการรับเข้าระบบใหม่ก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร แถมตัวเองคะแนน วิชาสามัญกับ Gatpat ก็หมดอายุไปแล้ว ถ้าจะซิ่วก็ต้องรออีก 1ปี เต็มๆ

พ่อแม่ก็ไม่ใช่อายุน้อยๆ ไม่อยากให้พวกท่านมาส่งเสียเท่าไรแล้ว
ทุกวันนี้อยากจบ ไม่ใช่เพราะอยากจบจริงๆนะ อยากจบเพราะเหมือนกับว่ามีอะไรที่มากดดันตัวเราแล้วบอกว่าเราต้องเรียนให้จบ
มันเหมือนหน้าที่กับหัวใจมันเดินสวนกัน

*ผมอยากขอคำแนะนำและความคิดเห็นในเรื่องต่างๆ เพื่อจะมาคิดทบทวนพิจารณาว่าจะเอาไงต่อกับชีวิต*
ขอขอบคุณทุกๆคนมากๆนะครับ