อาชีพค้าขายทำไมย่ขนาดนี้คะ?

เป็นแบบนี้ทุกคนทุกธุรกิจค่ะ บริษัทปิดเป็นใบไม้ร่วง
ถามว่าทำไม ตอนนี้ประเทศเราเดินทางมาถึงจุดดับที่พีคที่สุดแล้ว
จากการเมืองที่ไร้เสถียรภาพมากว่าสิบปี มันก็สะสมมาเรื่อยๆ
คนไม่มีเงิน ไม่มีทรัพย์สินแล้วค่ะ เพราะมันทำมาหากินไม่ราบรื่น
มากกว่าสิบปี คนตกงานเป็นว่าเล่น ไม่มีเงินใช้จ่าย
มีแต่ต่างด้าวที่รายได้ดี แต่เขาส่งเงินกลับบ้านหมดค่ะ
ไม่ซื้อกินใช้อะไรฟุ่มเฟือย เราว่าถ้าคุณยังอายุไม่มาก
หางานประจำทำเถอะค่ะ ค้าขายเห็นทีจะไปรอดยาก
หรือให้ใครสักคนทำงาน อีกคนค้าขาย ช่วยๆ กันไป

คนที่มาบอกให้ปรับตัวๆๆๆๆๆๆๆ คือสิบปีมานี่มันปรับทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว
ตัวเราเองทำธุรกิจมาตั้งแต่เด็ก รันโครงการรันโปรเจคเดือนๆ เป็นสิบๆ ล้าน
ทำตั้งแต่ร่ำรวยยอดขายเป็นร้อยๆ ล้าน ได้อินเซนทีฟจากงานเดือนละเป็นแสนๆ
จนถึงวันนี้ ก็ได้มายืนในจุดที่แทบหาอะไรไม่ได้สักบาท
โปรเจคต่างๆ ที่เคยทำเลิกคิด มันไม่มีมากว่าห้าปีแล้ว
ปรับตัวให้ตายจนไม่รู้จะปรับไปไหนแล้ว
แต่เงินในระบบมันไม่มี คนไม่มีเงิน ของมันก็ขายไม่ได้

เราเองก็ขายสมบัติไปจนหมดเนื้อหมดตัว จากคนที่เคยรวยหาเงินคล่อง
สะสมทรัพย์สิน ทอง ที่ดิน คอนโด ก็ทยอยขายไปจนหมด ใช้หนี้บ้าง
ลงทุนเพิ่มบ้าง เรื่องหางานทำยิ่งยาก เพราะเราแก่แล้ว โอกาสที่ใครจะจ้าง
ยากมาก ทั้งที่โปรไฟล์การทำงานเราดีมาก เราโชคดีแค่ไม่มีลูกต้องเลี้ยง
แต่มีหมามีแมว ที่ต้องดูแลเขาให้กินอิ่ม มันก็หนักพอๆกะเลี้ยงลูก แค่ไม่ตอ้งจ่ายค่าเทอม  

ตอนนี้ก็พยายามรักษาบ้านไว้ให้ได้ กลัวไปนอนตายข้างถนนตอนแก่
แต่สมบัติอื่นไม่เหลือแล้ว ทยอยขายประคับประคองชีวิต
สิบกว่าปีที่มีปัญหาในประเทศเรา ตัวเรา เพื่อนพ้องที่ทำธุรกิจเพื่อนๆ เรา
ผ่านความเจ็บปวดทุกข์ระทม คำว่าปรับตัว ไม่มีใครเก่งเท่าพวกเราหลอก
บางคนปรับจนปิดบริษัทที่สืบทอดกันมากกว่าสามรุ่นไปแล้ว

เราและคนรอบตัวเราที้งสู้ทั้งปรับ จนหมดเนื้อหมดตัว จากคนรวย กลายเป็นคนจนกันหลายคน
เจ้านายเก่าเราต้องปิดบริษัทที่เคยรุ่งเรืองมากกว่า 35 ปี
คือไม่เหลือซาก เป็นเพียงตำนาน อย่าว่าแต่คุณเลย
เราเอง ถ้าสถานการมันแย่ไปกว่านี้ ค้าขายฝืดเคืองขนาดนี้ งานโรงงานก็คงต้องทำ
ได้วันละ 300 ก็ดีกว่าไม่ได้ไรสักบาท อย่างน้อยก็ได้ค่ากับข้าว
ค่าน้ำค่าไฟ ตอนนี้คนมีลูกเล็กๆ ต้องเลี้ยง น่าเห็นใจมาก
ข้าวยากหมากแพงต่อเนื่องมานับสิบปี ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไปค่ะ