ตั้งใจเรียนแต่! หวั่นไหวง่าย!!

ขี้แงคือเรา อายุ15 เราก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนอะไรมาก แต่พอมาปีนี้ขึ้น  ม.3 คือเราอยากสอบ รร.ที่วางแผนเอาไว้ เราจึงตั้งเป้าหมายว่า ม.3นี้เราจะไม่มีแฟน เราจึงเริ่มอ่านหนังสือตั้งแต่ปิดเทอมตอนม.2 จะเรียนอย่างเดียว เพราะเราหวังไว้มาก ถ้าสอบไม่ติดก็หมาหงอยเลยแหละ แต่....จู่ๆ....ก็มีรุ่นพี่คนหนึ่งเข้ามาคุย คือเข้าใจเฟลที่แบบว่า ไม่กล้าปฏิเสธป่ะ คือเราเป็นคนแบบนั้น ใครเข้ามาจีบก็คุยๆนะ แต่บางคนเราก็หวั่นไหว เราหวั่นไหวเกือบแทบทุกคน คือเราหวั่นไหวกับคำพูดเขา การกระทำเขา แต่คือรุ่นพี่คนนี้เป็นคนที่เราเคยแอบปลื้มๆอยู่ด้วย เรายิ่งหวั่นไหว ตามเขาไปเลย รู้สึกดี แต่ใจหนึ่งก็พูดห้ามๆ ปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็ให้บอกไม่คุย ซึ่งเราไม่กล้าบอกตรงคือเราไม่อยากทำใครเสียใจอ่ะ คือเราเคยโดนละไม่อยากให้ใครเป็นเหมือนเรา เข้าใจเรากันมั้ยง้าาาาาาาาาาาาาาาขี้แง
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ตอนพี่อายุเท่ากับน้องตอนนั้นพี่ยังไม่มีคนคุยด้วยเลย  น้องนี้ยังดีที่เเอบปลื้มมาคุยด้วย
ถ้าจะให้พี่เเนะนำ  คือ1.น้องบอกกับเขาไปตรงๆเลยดีกว่าคุยไปนานๆเเล้วถึงจะบอก
2.คุยกับเขาต่อไปเเต่รักษาความสัมพันอยู่เเค่พี่น้อง จะได้ไม่หวันไหวจนเสียการเรียน
3.ชอบก็ไปบอกพี่เขาว่าชอบตรงๆ เเล้วเอาพี่เขาเป็นเเรงใจในการอ่านหนังสือ  555
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่