สวัสดีคะ. ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนละกัน เราชื่อแก้ว อายุ 19 ปี เรามีแฟนคนนึง เขาชื่อ เอ (นามสมมุติ) อายุ 16. เราเริ่มคุยกันตั่งแต่ 25 ธันวาคม 2559 จนวันที่ 01 มกราคม 2560 เราได้ตกลงคบกัน ก่อนอื่นบอกเรา เราไม่ได้รักน้องเขาเรา แค่คุยด้วยแล้วสบายใจ ตรงกับคืนนั้นเรากินเหล้าเมา (มีสติอยู่) ก็พิมพ์แชทหากัน หยอดกันไป หยอดกันมา สรุปเป็นแฟนกัน เราก็คบกันมา ในเวลา 1-3 เดือน บอกเลยว่าเราแค่รู้สึกดี น้องเขาพยายามทำทุกอย่างให้เรารักน้อง แต่มันก้ไม่เป็นผล เราละเลยน้องมาก เราไม่สนใจน้อง เราไม่อะไรกับน้องเลย จน วันครอบรอบ 4 เดือน. เราตัดสินใจที่จะรักน้องเขา. เริ่มสนใจเริ่มใส่ใจ จากไม่ได้รักน้องเลย กลายเป็นรักจนขาดกันไม่ได้ ไม่ว่าเราจะไปใหน มาใหนน้องจะอาสาไปรับ ไปส่งเราตลอด เรคบกันแบบเปิดเผย พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ ไปมาหาสู่ที่บ้านได้ จนพ่อแม่เราไว้ใจ เพราะเราคบกันไม่พากันเสียหรือทำเรื่องไม่ดี.. ระยะตั่งแต่ครบรอบ 4 เดือนจน 10 เดือน ผ่านมาแล้ว 6 เดือนที่เราอยู่ด้วยกันตลอด
ถามว่ามันผูกผันใหม ผูกพันอยู่แล้วคะ แล้วเรื่องไม่เราไม่คิดว่าจะเกิดก็เกิด หลังจากครบรอบ 10 เดือน เราก้ทะเลาะกันมาโดยตลอด. น้องไม่สนใจเรา น้องละเลยเรา น้องไม่มารับ มาส่งเราเหมือนเดิม ...
เหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นตอนที่เราตกลงคบกัน จากที่เราเคยเป็น.. ตอนนี้น้องเป็น. ทุกอย่างที่เราเคยทำกับน้อง มันได้ย้อนมาหาเราแล้ว. เป็นแบบนี้จนวันครบรอบ 1 ปี.. ทุกอย่างเริ่มเหมือนเดิม. กลับมาเป็นปกติ. แต่...
อยู่ได้ไม่นาน น้องแอบคุยกันรุ่นน้องของเราอีกทีนึง ไปรับไปส่ง คอลกัน คุยกัน เราเห็นเราก้พูดขึ้นว่า
เรา : เลิกคุยได้ใหมกับคนนี้ น้องก้รู้ว่าคนนี้เป็นรุ่นน้องพี่
น้อง : ถ้าบอกว่าไม่เลิกคุยละ.
เรา : งั้นพี่บล้อกถ้าเห้นว่าคุยกันอีก
น้อง : เอาดิ
เราเป็น ผญ ที่ไม่ชอบการท้าทายสุด ๆ หลังจากวันครบรอบ 1 ปีของเรา เราเห็นน้องยังคุยกับคนนั้นอยู่เราเลยบล้อกแชท พอน้องรู้ว่าเราบล้อกแชท น้องก็เลือกที่จะบล้อกเฟสเราแล้ว โพสสเตตัสว่า "กลับมาอิสระอีกครั้ง" ตั่งแต่วันนั้นเราด้ไม่ได้คุยกันอีกเลย. เรารู้ว่าน้องกับ ผญ คนนั้นคุยกันอยู่ ผ่านมา 2-3 วัน น้องได้ทักมาขอคืนดีเรา ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ยินคำว่าเลิกจากปากน้อง เราเองก็ไม่มีใคร ได้แต่นั่งร้องให้กับเพื่อน. ในห้องที่สนิทกัน ความที่เรากันน้องมาก มากจริง ๆ เราสองคนเลยกลับมาคบกัน
แต่.. ได้ไม่นานหรอก. เพราะเราเองรู้สึกว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างมันเปลียนไปแล้ว. เราเลือกที่จะเข้าวัดทำบุญตลอด. แล้วมีครั้งนึงเราได้พูดคุยกับน้อง จ๋า ( นามสมมุติ ) น้องจ๋าเล่าเรื่องทุกอย่างที่น้องไปบอกกับน้องจ๋า จนเราคิดว่ามันเกินไป. สำหรับผู้หญิงที่โดนเอาไปเล่าต่อ.
น้องได้เอาเราไปเล่ากับกลุ่มเพื่อน. ๆ ว่าเรามีไรกับน้อง และคนอื่นมากกว่า 4 คน. ทั้ง ๆ ทีมันไม่ใช่ความจริง. เราไม่เคยมีไรกับน้องและคนอื่น. ๆ มันก็แน่อยู่แล้วที่มันต้องโมโห เราเลยเลือกที่จะบอกเลิก. แล้วตัดใจตั่งแต่วันนั้น เราร้องให้ 4-5 วัน ไม่กินอะไรอยู่แต่ในห้อง จนตอนนี้ เราตัดใจจากน้องได้แล้ว..
มันยากหน่อยแหละช่วงแรก. ๆ แต่นั้นแหละถ้าไม่เจ็บมาก ๆ ก็ตัดไม่ได้
สุดท้ายนี้ก็ขอให้น้องเจอคนที่ดีกว่าเราก้แล้วกัน
#ขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องไร้สาระจนจบนะคะ.
สุดท้ายก็จบ..
ถามว่ามันผูกผันใหม ผูกพันอยู่แล้วคะ แล้วเรื่องไม่เราไม่คิดว่าจะเกิดก็เกิด หลังจากครบรอบ 10 เดือน เราก้ทะเลาะกันมาโดยตลอด. น้องไม่สนใจเรา น้องละเลยเรา น้องไม่มารับ มาส่งเราเหมือนเดิม ...
เหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นตอนที่เราตกลงคบกัน จากที่เราเคยเป็น.. ตอนนี้น้องเป็น. ทุกอย่างที่เราเคยทำกับน้อง มันได้ย้อนมาหาเราแล้ว. เป็นแบบนี้จนวันครบรอบ 1 ปี.. ทุกอย่างเริ่มเหมือนเดิม. กลับมาเป็นปกติ. แต่...
อยู่ได้ไม่นาน น้องแอบคุยกันรุ่นน้องของเราอีกทีนึง ไปรับไปส่ง คอลกัน คุยกัน เราเห็นเราก้พูดขึ้นว่า
เรา : เลิกคุยได้ใหมกับคนนี้ น้องก้รู้ว่าคนนี้เป็นรุ่นน้องพี่
น้อง : ถ้าบอกว่าไม่เลิกคุยละ.
เรา : งั้นพี่บล้อกถ้าเห้นว่าคุยกันอีก
น้อง : เอาดิ
เราเป็น ผญ ที่ไม่ชอบการท้าทายสุด ๆ หลังจากวันครบรอบ 1 ปีของเรา เราเห็นน้องยังคุยกับคนนั้นอยู่เราเลยบล้อกแชท พอน้องรู้ว่าเราบล้อกแชท น้องก็เลือกที่จะบล้อกเฟสเราแล้ว โพสสเตตัสว่า "กลับมาอิสระอีกครั้ง" ตั่งแต่วันนั้นเราด้ไม่ได้คุยกันอีกเลย. เรารู้ว่าน้องกับ ผญ คนนั้นคุยกันอยู่ ผ่านมา 2-3 วัน น้องได้ทักมาขอคืนดีเรา ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ยินคำว่าเลิกจากปากน้อง เราเองก็ไม่มีใคร ได้แต่นั่งร้องให้กับเพื่อน. ในห้องที่สนิทกัน ความที่เรากันน้องมาก มากจริง ๆ เราสองคนเลยกลับมาคบกัน
แต่.. ได้ไม่นานหรอก. เพราะเราเองรู้สึกว่าทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างมันเปลียนไปแล้ว. เราเลือกที่จะเข้าวัดทำบุญตลอด. แล้วมีครั้งนึงเราได้พูดคุยกับน้อง จ๋า ( นามสมมุติ ) น้องจ๋าเล่าเรื่องทุกอย่างที่น้องไปบอกกับน้องจ๋า จนเราคิดว่ามันเกินไป. สำหรับผู้หญิงที่โดนเอาไปเล่าต่อ.
น้องได้เอาเราไปเล่ากับกลุ่มเพื่อน. ๆ ว่าเรามีไรกับน้อง และคนอื่นมากกว่า 4 คน. ทั้ง ๆ ทีมันไม่ใช่ความจริง. เราไม่เคยมีไรกับน้องและคนอื่น. ๆ มันก็แน่อยู่แล้วที่มันต้องโมโห เราเลยเลือกที่จะบอกเลิก. แล้วตัดใจตั่งแต่วันนั้น เราร้องให้ 4-5 วัน ไม่กินอะไรอยู่แต่ในห้อง จนตอนนี้ เราตัดใจจากน้องได้แล้ว..
มันยากหน่อยแหละช่วงแรก. ๆ แต่นั้นแหละถ้าไม่เจ็บมาก ๆ ก็ตัดไม่ได้
สุดท้ายนี้ก็ขอให้น้องเจอคนที่ดีกว่าเราก้แล้วกัน
#ขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องไร้สาระจนจบนะคะ.