เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงทำไงดี
เเต่เราดันชอบอยู่คนเดียวมากกว่าออกไปสังสรรค์กับเพื่อนสูงจนเพื่อนเอือมระอา
สาเหตุที่เราโรคส่วนตัวสูงคือเราชอบอยู่คนเดียวไม่ชอบความวุ่นวาย ขี้เกียจใส่หน้ากากเข้าสังคม แล้วเราจะรู้สึกผิดทุกครั้งที่ออกไปเที่ยวแล้วเเม่โทรมา เเล้วเเม่ชอบพูดว่าเดี๋ยวนี้ติดเที่ยวเเล้วนะ ทำไมกลับดึก. เราเเคร์ความรู้สึกแม่ด้วยเลยไม่ค่อยอยากออกไปเที่ยวไหนกับเพื่อนตอนเย็นๆกลับมาดึกๆ มันเสียสุขภาพจิตเราเเละทำให้แม่เป็นห่วงอ่ะ เราควรเเก้ไขตังเองยังไงดีให้อยู่ในสังคมเพื่อนได้ ให้เเม่เข้าใจเรา เเละเราเข้าใจตัวเอง หรือเราควรทำตามใจตัวเอง
ปล.ตอนนี้เราอายุ 19 ปี อยู่มหาลัยปี 1
เราเป็นคนโรคส่วนตัวสูงทำไงดี
เเต่เราดันชอบอยู่คนเดียวมากกว่าออกไปสังสรรค์กับเพื่อนสูงจนเพื่อนเอือมระอา
สาเหตุที่เราโรคส่วนตัวสูงคือเราชอบอยู่คนเดียวไม่ชอบความวุ่นวาย ขี้เกียจใส่หน้ากากเข้าสังคม แล้วเราจะรู้สึกผิดทุกครั้งที่ออกไปเที่ยวแล้วเเม่โทรมา เเล้วเเม่ชอบพูดว่าเดี๋ยวนี้ติดเที่ยวเเล้วนะ ทำไมกลับดึก. เราเเคร์ความรู้สึกแม่ด้วยเลยไม่ค่อยอยากออกไปเที่ยวไหนกับเพื่อนตอนเย็นๆกลับมาดึกๆ มันเสียสุขภาพจิตเราเเละทำให้แม่เป็นห่วงอ่ะ เราควรเเก้ไขตังเองยังไงดีให้อยู่ในสังคมเพื่อนได้ ให้เเม่เข้าใจเรา เเละเราเข้าใจตัวเอง หรือเราควรทำตามใจตัวเอง
ปล.ตอนนี้เราอายุ 19 ปี อยู่มหาลัยปี 1