รับราชการมา 4 ปี จบ ป.โท เงินเดือน 22K ความฝันเดียวที่มีคือการสอนหนังสือ และก็คิดว่าทำได้ค่อนข้างดี
ปี 58 ได้รางวัลครูดีในดวงใจ ปี 59 ได้รางวัลครูดีเด่น
แต่ความรู้สึกว่าไม่ใช่มันเริ่มขึ้นเมื่อ ปิดเทอม ปี 60 เพราะได้รับมอบหมายให้ทำงานประเมินใหญ่ๆ ระดับภาค ระดับชาติ 2-3 งาน ที่ต้องนั่งเมคเอกสาร ซึ่งสุดท้ายก็ลุล่วงไปได้ด้วยดี แต่สิ่งที่เราต้องแลกมา คือเวลาเรียนของเด็ก ที่สอนได้ไม่เต็มที่
จึงตัดสินใจย้าย พอย้ายมาที่ใหม่ หนักกว่าเดิม สอนไม่ตรงเอก เวลาสอนถูกเจียดไปให้การประเมินมากมาย
(ด้วยความสัตย์จริง เดือน ก.พ.61 ทั้งเดือน ได้สอน 2 วัน นอกงั้นเตรียมงานประเมิน 3 งานติด ซึ่งเป็นงานเมคเอกสารเช่นเคย)
ตอนนี้นอกจากเงินเดือนแล้วมีรายได้อื่นๆ รวมกับเงินเดือน 52K ซึ่งงานนอกเงินดีกว่างานประจำ สวัสดิการรัฐก็แทบไม่ใช้
เพราะทำประกันครบ (ยอมเสียมากเพื่อแลกกับการบริการที่ดีของเอกชน)
สิ้นเดือน พ.ค. กำลังจะยื่นใบลาออก หลายคนคัดค้าน แม้กระทั้งคนที่แทบจะไม่รู้จักยังแซะ ว่าถ้าไม่อยากเป็นครูก็ลาออกเถอะ...
หรือรางวัลต่างๆ ที่ได้ ได้มายังไง...ทำนองนี้....
ส่วนตัว ยังรักการสอนอยู่ เลยยังคิดว่าคงยังวนเวียนอยู่กับการเป็นติวเตอร์ ประกอบกับช่วงนี้มีงานติวสอบบรรจุ รายได้ก็ค่อนข้างสูง
(ตอนนี้ได้เฉลี่ยสัปดาห์ละ 17K) แต่ก็เข้าใจนะว่าไม่ได้มีมาตลอด...
มันเป็นช่วงฤดูกาลสอบของเด็ก ม.6 ลากยาวมาถึงสอบราชการต่างๆ งานก็จะเยอะหน่อย...
ปัญหาคือ พ่อ กับแม่ อายุวัยเกษียณ แล้ว ท่านมีความคิดเรื่องความมั่นคงของอาชีพข้าราชการอยู่มาก...
ไม่รู้จะบอกยัง....ถ้าเพื่อน หรือคนอื่นๆ มาแซะ ปกติก็จะบอกไปเลยว่า
"เราตีความคำว่า มั่นคง ต่างกัน และอยากมั่นคงตอนที่ยังพอมีแรงใช้เงิน และออกไปเห็นโลกอยู่ ไม่ใช่มั่นคงตอนถือไม้เท้า เดินเหินไม่สะดวกแล้ว..."
ตอนนี้แพลนไว้ว่าจะไปเปิดร้านอาหาร + รับสอนพิเศษเล็กๆ น้อยๆ ในตัวเขตเมืองสักแห่ง รัศมี 200 กิโลจากกรุงเทพ (พ่อ-แม่-พี่-น้อง มีบ้านอยู่ที่ กทม.) แต่ส่วนตัวชอบชีวิตกึ่งๆ ชนบทหน่อยๆ เลยจะหาที่สักแปลง ถ้าที่บ้านโอเคเรื่องการลาออก เพราะมีเงินสำรองอยู่บ้างราวๆ 3 แสน
สุดท้ายก็...บุญพาวาสนาส่งแล้วล่ะ....ถ้าจะประสบความสำเร็จ...ใครรู้สึกแบบนี้ก็มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้
รับราชการมา 4 ปี กำลังจะลาออก
ปี 58 ได้รางวัลครูดีในดวงใจ ปี 59 ได้รางวัลครูดีเด่น
แต่ความรู้สึกว่าไม่ใช่มันเริ่มขึ้นเมื่อ ปิดเทอม ปี 60 เพราะได้รับมอบหมายให้ทำงานประเมินใหญ่ๆ ระดับภาค ระดับชาติ 2-3 งาน ที่ต้องนั่งเมคเอกสาร ซึ่งสุดท้ายก็ลุล่วงไปได้ด้วยดี แต่สิ่งที่เราต้องแลกมา คือเวลาเรียนของเด็ก ที่สอนได้ไม่เต็มที่
จึงตัดสินใจย้าย พอย้ายมาที่ใหม่ หนักกว่าเดิม สอนไม่ตรงเอก เวลาสอนถูกเจียดไปให้การประเมินมากมาย
(ด้วยความสัตย์จริง เดือน ก.พ.61 ทั้งเดือน ได้สอน 2 วัน นอกงั้นเตรียมงานประเมิน 3 งานติด ซึ่งเป็นงานเมคเอกสารเช่นเคย)
ตอนนี้นอกจากเงินเดือนแล้วมีรายได้อื่นๆ รวมกับเงินเดือน 52K ซึ่งงานนอกเงินดีกว่างานประจำ สวัสดิการรัฐก็แทบไม่ใช้
เพราะทำประกันครบ (ยอมเสียมากเพื่อแลกกับการบริการที่ดีของเอกชน)
สิ้นเดือน พ.ค. กำลังจะยื่นใบลาออก หลายคนคัดค้าน แม้กระทั้งคนที่แทบจะไม่รู้จักยังแซะ ว่าถ้าไม่อยากเป็นครูก็ลาออกเถอะ...
หรือรางวัลต่างๆ ที่ได้ ได้มายังไง...ทำนองนี้....
ส่วนตัว ยังรักการสอนอยู่ เลยยังคิดว่าคงยังวนเวียนอยู่กับการเป็นติวเตอร์ ประกอบกับช่วงนี้มีงานติวสอบบรรจุ รายได้ก็ค่อนข้างสูง
(ตอนนี้ได้เฉลี่ยสัปดาห์ละ 17K) แต่ก็เข้าใจนะว่าไม่ได้มีมาตลอด...
มันเป็นช่วงฤดูกาลสอบของเด็ก ม.6 ลากยาวมาถึงสอบราชการต่างๆ งานก็จะเยอะหน่อย...
ปัญหาคือ พ่อ กับแม่ อายุวัยเกษียณ แล้ว ท่านมีความคิดเรื่องความมั่นคงของอาชีพข้าราชการอยู่มาก...
ไม่รู้จะบอกยัง....ถ้าเพื่อน หรือคนอื่นๆ มาแซะ ปกติก็จะบอกไปเลยว่า
"เราตีความคำว่า มั่นคง ต่างกัน และอยากมั่นคงตอนที่ยังพอมีแรงใช้เงิน และออกไปเห็นโลกอยู่ ไม่ใช่มั่นคงตอนถือไม้เท้า เดินเหินไม่สะดวกแล้ว..."
ตอนนี้แพลนไว้ว่าจะไปเปิดร้านอาหาร + รับสอนพิเศษเล็กๆ น้อยๆ ในตัวเขตเมืองสักแห่ง รัศมี 200 กิโลจากกรุงเทพ (พ่อ-แม่-พี่-น้อง มีบ้านอยู่ที่ กทม.) แต่ส่วนตัวชอบชีวิตกึ่งๆ ชนบทหน่อยๆ เลยจะหาที่สักแปลง ถ้าที่บ้านโอเคเรื่องการลาออก เพราะมีเงินสำรองอยู่บ้างราวๆ 3 แสน
สุดท้ายก็...บุญพาวาสนาส่งแล้วล่ะ....ถ้าจะประสบความสำเร็จ...ใครรู้สึกแบบนี้ก็มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้