ผมเป็นคนปากไว ปากไม่ดีครับ (ใครพอมีประสบการณ์กรือความรู้ เจียดเวลามาอ่านและช่วยแสดงความคิดหน่อยนะครับ)

ผมเคยแช่งสิ่งที่มองไม่เห็น หรือประมานว่าแช่งลอยๆใส่สิ่งที่ผมไม่รู้ว่าจะมีจริงหรือปล่าว ด้วยการขาดสติ ขาดการไตร้ตรอง เลยได้กล่าวไปครับ. ตอนนี้ไม่ว่าสิ่งที่พูดถึงไปตอนนั้น มันก็วนในหัวผมว่า  พูดไปเพื่ออะไร? ทำไมไม่คิดก่อนพูด มาพร้อมกับความรู้สึกที่ไม่ดีจนถึงตอนนี้ครับ ส่วนนึงก็อาจจะมาจากการกลัวกรรมตามสนอง และ อีกส่วนก็มาจากรู้สึกไม่ดี. คือผมเชื่อเรื่องกรรมครับ และก็ไม่เคยคิดว่าจะมีวันได้พูดประโยคพวกนี้ออกมา.
มีอะไรพอจะแนะนำได้บ้างไหมครับ.