"ภิกษุนั้น เมื่อจิตเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ผ่องแผ้ว ไม่มีกิเลส ปราศจากอุปกิเลส อ่อนควรแก่การงาน ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว อย่างนี้
ย่อมโน้มน้อมจิตไปเพื่อญาณทัสสนะ เธอย่อมรู้ชัดอย่างนี้ว่า...."
เป็นสำนวนที่พบได้บ่อยในพระไตรปิฎก ส่วนใหญ่แล้วก็จะขึ้นต้นด้วย ฌานทั้ง ๔ จากนั้นก็ต่อด้วยสำนวนประมาณนี้
การเจริญฌานทั้ง ๔ ไม่ใช่ปัญหา เป็นเรื่องทั่วไป
แต่คำถามคือ... การโน้มน้อมจิต... คืออะไร...?
มีคำอธิบายแบบชัดเจนหรือไม่ว่าเป็นแบบไหนอย่างไร
น้อมจิต... คืออะไร
ย่อมโน้มน้อมจิตไปเพื่อญาณทัสสนะ เธอย่อมรู้ชัดอย่างนี้ว่า...."
เป็นสำนวนที่พบได้บ่อยในพระไตรปิฎก ส่วนใหญ่แล้วก็จะขึ้นต้นด้วย ฌานทั้ง ๔ จากนั้นก็ต่อด้วยสำนวนประมาณนี้
การเจริญฌานทั้ง ๔ ไม่ใช่ปัญหา เป็นเรื่องทั่วไป
แต่คำถามคือ... การโน้มน้อมจิต... คืออะไร...?
มีคำอธิบายแบบชัดเจนหรือไม่ว่าเป็นแบบไหนอย่างไร