คือแบบ เราชอบมองสิ่งแปลกๆรอบตัว ที่คนอื่นๆมองว่าน่ากลัวว่ามันสวย สวยในที่นี้ไม่ใช่ว่าเราชื่นชอบสิ่งนั้นนะคะ แต่ส่วนตัวแล้วเราชอบถ่ายรูปวิวบรรยากาศอ่ะค่ะ เช่นพวก เมฆ ตะวัน ท้องฟ้า หรือพวกตึกต่างๆ ป่าไม้ แม่น้ำอะไรงี้อ่ะค่ะ เรามองว่ามันสงบและสบายใจในบางครั้ง เลยมองว่ามันสวย แล้วที่แปลกมากๆเลยคือพวกตึกร้างบ้านร้าง 😅 เราไม่ได้มองว่ามันสวยทุกหลังนะคะ แต่แบบบรรยากาศโดยรวมรอบๆ รวมถึงป่าต้นไม้ และสีที่ผ่านจากกล้องเรา คือเรามองว่ามันสวยอ่ะค่ะ มันดูเงียบ สงบ มันมองแล้วสบายใจแต่ไม่ได้อยากไปอยู่นะคะ แค่ชอบมอง แล้วแบบบางทีเรามองว่ามันสวย เราก็อยากจะแบบ ถ่ายรูป แล้วลงโซเชี่ยลในบางครั้ง แต่แม่บอกว่าไม่อยากให้ถ่ายเก็บไว้ ไม่อยากให้ไปชมว่ามันสวย เพราะมันจะเป็นลางไม่ดี แต่ในบางที ในใจลึกๆเราก็ยังคิดว่ามันสวย ก็ยังแอบถ่ายไว้แต่ไม่ได้เอามาลงโซเชี่ยลอ่ะค่ะ คือไม่ได้ว่าตัวเองถ่ายรูปสวยนะคะ แต่ในมุมมองเรา เราคิดว่ามันสวย บางครั้งมันทำให้เราสบายใจมากกว่ามองผู้คนพลุกพล่านในเมืองที่รถติด เราคิดแบบนั้น เราแปลกมั้ยคะ บางทีก็แอบกลัวว่ามันจะนำพามาสู่ลางร้ายหรือเปล่า แต่ถึงจะปฏิเสธยังไง ในใจก็คิดว่ามันสวยอยู่ดี ลำบากใจจัง 😂😅
เราชอบมองสิ่งแปลกๆที่คนอื่นคิดว่าน่ากลัวว่าสวย นี่เราแปลกมั้ย?