เชื่อว่าหลายคนที่ไปเที่ยวทะเลจันท์ คงเลือกที่จะไปพักหาดเจ้าหลาว หรือหาดคุ้งวิมานกันเป็นที่แรกๆ เราเองเป็นคนกรุงเทพ มีแฟนเป็นคนจันท์ คนแหลมสิงห์เลยแหละ ถ้าเอ่ยถึงแหลมสิงห์ คนส่วนใหญ่ก็จะนึกภาพถึงทะเล ชายหาด แต่ที่มากกว่านั้นที่แหลมสิงห์มีก็คือ อาหารอร่อยริมทะเล และโบราณสถานที่ถูกเอ่ยถึงบ่อยๆ เมื่อมีเรื่องเล่าย้อนไปถึงช่วงฝรั่งเศสเข้ายึดเมืองจันท์ ในสมัยรัชกาลที่ 5 ซึ่งถือว่าเป็นที่ตื่นตาตื่นใจสำหรับเราที่เป็นสาวชาวกรุงเหมือนกันนะ เพราะอย่างนั้นช่วงหลังๆ ที่กลับมาบ้านแฟน ส่วนใหญ่เราจะหาเวลามาพักกันเองก่อน 2-3 วัน เรียกว่าเป็นเวลาพักส่วนตัว เที่ยวเล่นที่นั่นที่นี่ไปเรื่อย ก่อนกลับไปถึงบ้านจริงๆ ของแฟนเรา ครั้งนี้เราเลือกพักที่ ไวท์เฮ้าส์ แหลมสิงห์ รีสอร์ท (White House Laemsing Resort)

ที่นี่เต็มไปด้วยต้นไม้เขียวขจี มองๆ ก็ได้อารมณ์เมดิเตอร์เรเนียนอยู่เหมือนกันนนะ ห้องพักดูมีหลากหลายสไตล์ให้เลือกพัก เรามาถึงในช่วงเวลาเย็นๆ หน่อย แสงก็จะอ่อนๆ พอสบาย ... ต้นไม้เยอะอย่างภาพจริงๆ ด้วยล่ะ พอเลี้ยวรถเข้าสู่พื้นที่ของที่พัก คุณป้าแม่บ้านก็เดินมาต้อนรับเราพร้อมรอยยิ้มทันทีทันใด และพาเราไปยังห้องพักที่เราจองไว้ ที่พักที่เราเลือกไม่ได้ติดทะเลถึงกับอยู่หน้าหาด แต่ก็ห่างกันเพียงถนนแคบๆ เท่านั้นเอง

มาถึงเย็นๆ ก็ยังเก็บภาพไม่ค่อยได้เก็บภาพเท่าไหร่ เอาข้าวของเข้าห้องได้ ก็ขอนอนกลิ้งเอนหลังกันซะก่อนเลย ก็เตียงกว้างน่านอนซะขนาดนี้ จริงๆ เท่ากับนอนได้ถึง 4 คนเลยนะเนี่ย แต่เรามากันแค่ 2 คนกับแฟน ก็ยิ่งสบายใหญ่ หลับดิ้นกันให้สบายใจไปเลย แถมด้านหลังบ้านยังมีบันไดให้ขึ้นไปบนดาดฟ้า ชื่นชมกับบรรยากาศมุมสูงกันได้อย่างเต็มที่อีกด้วยสิ...

ตอนนี้ก็ขออวดภาพที่พอเก็บได้ก่อนแสงของวันนี้จะหมดไปกันก่อนก็แล้วกันนะ...
ตื่นมาเช้านี้อากาศดี๊...ดี... แดดมีพอประมาณ ลมทะเลพัดมาฉุยๆ พร้อมกลิ่นข้าวต้ม... อาหารเช้าของเราวันนี้ หน้าตาก็ดูธรรมดานะ เป็นข้าวต้มเครื่อง มีกุ้ง มีหมูสับ แต่พอเข้าปากเท่านั้นแหละ ก็หยุดไม่ได้เลย... ทีมาเคียงกันก็ปาท่องโก๋ คนที่นี่กินปาท่องโก๋กับน้ำจิ้ม ดูจะเหมือนน้ำจิ้มใสๆ จะเป็นน้ำจิ้มไก่ ก็ไม่ข้นขนาดนั้น จะให้หายสงสัยก็ลองจิ้มกินซะเลย... หือออ... อร่อยอ่ะ คือปกติปาท่องโก๋ ก็จะมีความอร่อยอยู่แล้วในตัวของมันเอง นี่มีรสชาติแบบหวานๆ หอมๆ จะเปรี้ยว จะเผ็ดก็ไม่ออกรสขนาดนั้นนะ รวมๆ ได้ใจความว่า “อร่อย“ แบบว่ามื้อนี้ขอเบิ้ล... ก็อาหารเช้าเป็นมื้อสำคัญสุดนี่เนอะ

พอท้องอิ่ม ก็ออกซนได้... เท่าที่ดูวันนี้มีคนเข้าพักอยู่บ้าง ถึงเราจะเลือกมาเที่ยววันธรรมดา ไม่ใช่วันหยุดสุดสัปดาห์ ที่รีสอร์ทแห่งนี้ก็ไม่ถึงกับเงียบเหงา ดูมีรถเข้าออกอยู่เรื่อยๆ ตั้งแต่เมื่อวานเย็นที่เราเข้ามา พอเห็นว่ามีห้องว่างๆ ไม่มีแขกอยู่บ้าง จึงขอป้าใจดี (เรียกเองนะ ลืมถามว่าป้าชื่ออะไร แต่ที่รู้คือป้าใจดี เซอร์วิสเราทุกอย่าง) ขอดูห้องแบบอื่นๆ เผื่อว่าคราวหน้ามาใหม่จะได้ลองพักห้องแบบอื่นบ้าง แนะนำเพื่อนฝูงบ้าง แน่นอนว่าป้าไม่ปฏิเสธ

ก่อนอื่น เราขอเริ่มที่ห้องที่ตัวเองพักก่อน... คือพร็อพเต็มมาก แต่ไม่รกเกะกะนะ ดูว่าทางรีสอร์ทมีความขยันมากมายที่จะจับตรงนั้นมาใส่ตรงนนี้ จับอันนี้ไปใส่อันนั้น ของกระจุกกระจิ๊กเต็มในห้อง ให้ความรู้สึกเหมือนเวลาเราอยู่บ้านแล้วจัดบ้านให้น่าอยู่แบบนั้น ไม่โล่งๆ เตียนๆ อย่างที่พักรีสอร์ทที่เราเคยพักผ่านๆ มา ถึงของจะมาก แต่ก็ไม่มีฝุ่นให้เลอะเทอะสกปรก เค้าทำความสะอาดกันได้ดีจริงๆ ห้องน้ำ มีอ่างอาบน้ำแบบเฉพาะมาก คือ ไม่ใช่อ่างมาสำเร็จแบบทั่วๆ ไปนะ อันนี้คือความพิเศษที่น่าจะทำให้เราคิดถึงได้เวลาที่กลับบ้านแล้วนึกถึงการมาพักที่นี่ แบบนี้คงใช่ที่เค้าเรียกกันว่า ติดตราตรึงใจ... เฉยเนอะ
[img]https://f.ptcdn.info/468/057
/000/p8d4wvdfjp1WIjxryEV-o.jpg[/img]บ้านไม้ริมหาด... ตอนแรกเราไม่ได้เลือก เพราะวันที่เราจะมามีคนเข้าพักมีคนจองไว้แล้ว บ้านริมหาดเป็นเรือนไม้ ยกสูงมีอยู่ 2 หลัง มีเตียงขนาดใหญ่อยู่ 2 เตียง ข้าวของเฟอร์นิเจอร์ในห้องก็มีประมาณห้องเรา ห้องน้ำขนาดกะทัดรัด ป้าบอกว่าบ้านริมหาดนี้เป็นหลังใหม่เอี่อม พี่กมลเจ้าของเพิ่งทำเพิ่มไม่นาน สนอง need คนอยากใกล้ทะเลกันสุดๆ ใครที่ต้องการใกล้ชิดทะเลกันมากๆ ก็ต้องห้องหน้าสุดเลย เปิดม่านเพียงนิดก็เห็นน้ำซัดอยู่รำไร

ต่อมาที่เปิดประตูบ้านพักริมหาดมาก็จะเจอ ห้องอาหารที่เพิ่งสร้างใหม่ ดูเก๋ไก๋มาก เปิดรับลมทะเลกันได้เต็มที่ แต่ก็แอร์เตรียมพร้อมสำหรับถ้าหากเวลาฝนมาก็ปิดประตูกระจกเปิดแอร์นั่งเพลินๆ กันต่อได้ไม่อบอ้าว จะจัดกินเลี้ยงก็มีระบบเครื่องเสียงคอยซัพพอร์ต โดยส่วนตัวชอบส่วนของห้องน้ำของห้องอาหารนี้นะ ดูเก๋ๆ สบายแบบเท่ๆ ดีเหมือนกัน