ความรู้สึกของคนแอบชอบ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นความรู้สึกของ จขกท. โดยตรง อยากจะมาพูดถึงความรู้สึกนี้ ที่เป็นมาตลอดระยะเวลาหลายปี
เรียกได้ว่าพอเริ่มเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น ความรู้สึกนี้ก็เกิดขึ้น และเป็นการแอบชอบที่ไม่เคยสมหวังเลยสักครั้ง
ไม่เคยถูกชอบและไม่เคยมีแฟน มีแต่คนคุยล่าสุดก็น่าจะปีที่แล้ว คนคุยคนแรกน่าจะเมื่อประมาน3-4ปีที่แล้ว คนที่สองก็ประมานกลางปีที่แล้ว
นั่นแหละค่ะ คนคุย นอกนั้นก็คือแอบชอบหมด แต่การแอบชอบในที่นี้เราไม่เคยพูดหรือบอกออกไปเลยเพราะรู้ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี
ทำไมน่ะหรอคะ ก็เพราะชอบคนที่อายุเยอะกว่า10ปีอัพบ้าง ชอบคนที่เขามีแฟนแล้วบ้าง แต่เราไม่เคยคิดจะแย่งเขามานะคะ
ถามว่าทำไมถึงชอบคนที่เขามีแฟนแล้ว คำตอบคือ ไม่รู้ค่ะ ไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว555 คือตอนเราเริ่มชอบแรกๆจะเช็คดูก่อนนะว่าเออเขามีแฟนหริอยัง
แต่ก็ไม่เห็นมีนะ พอเริ่มชอบไปเรื่อยๆ โผล่มาจากไหนไม่รู้ ครบรอบ 5เดือน 10เดือนงี้ เออออช็อคเว้ยแต่ก็ต้องยอมรับอะ555
เราเป็นคนที่ชอบใครไม่หวังจะเป็นแฟนนะ เพราะกลัวการหายไปของคนหนึ่งคนมาก ไม่ชอบการมีอยู่ เพราะไม่ชอบถ้ามันจะหายไป คำนี้คุ้นๆม้ะ555
นอกจากนั้นเรายังเป็นคนที่ไม่มีใครมาชอบเลย ทรงเราคือห้าวหาญมาก ไม่สวย ไม่น่ารัก ไม่มีจุดสนใจเลย
และ98เปอร์เซ็นจะชอบรุ่นพี่ อีก2เปอร์เซ็นคือรุ่นเดียวกันและรุ่นน้อง  ก็ไอ้คนคุยคนแรกก็รุ่นเดียวกันนั้นแหละ คนที่สองก็รุ่นน้อง555
แต่เชื่อปะเวลาเราชอบใครเขาจะเป็นฝ่ายหายไปจากชีวิตเราตลอดเลยนะ เกือบจะทุกคนเลยอะทั้งๆที่เขาก็ไม่รู้นะว่าเราชอบอะ
แต่เหมือนโชคชะตามันกำหนดมาอยู่แล้ว5555
ยิ่งการวนกลับไปชอบคนเดิมซ้ำๆนี่เรื่องถนัดเลย รุ่นพี่คนล่าสุดนี่เลิกชอบแล้วกลับมาชอบใหม่ประมาณ6-7ครั้งได้แหละ
ตอนนี้ชีวิตชิลมากไม่เสียใจเลยถ้าชอบใครแล้วจะผิดหวัง เพราะเราคิดว่าสักวันอะโลกก็ต้องเหวี่ยงคนที่ใช่มาหาเราเองแหละ
ในตอนนี้เราพยายามไปก็เท่านั้น เพราะคนที่ใช่ ไม่จำเป็นต้องพยายาม
นี่แหละความรู้สึกของคนแอบชอบแบบเรา
แล้วพวกคุณหล่ะรู้สึกยังไงกันบ้าง
มาแชร์ความรู้สึกด้วยกันได้นะ