ทำไมคนที่เดินถอยออกมา ถึงเป็นฝ่ายเจ็บมากกว่ากัน?

เราชอบคนนึงมาก ชอบได้ประมาณปีกว่าเลยคุยกับเขาก็ประมาณ1ปีแต่ตอนนี้เลิกคุยแล้วเพราะว่าเราเคยเซอไพร์ทำอะไรให้เขาแล้วเราบอกความรู้สึดที่มีแต่ (แต่ไม่ได้ขอคบ) คำตอบที่ได้คือ "ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกอะไรไปม

คือผมเจอได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นรุ่นพี่ผมอยู่ม.5 เราคุยกันมา2เดือน จริงๆผมก็ชอบเขานี่แหละหน้าตาก็ดี แต่ผมมันไม่พร้อมที่จะบอกรัก ทางนั้นเหมือนเขาก็จะมีใจบ้าง ข้อเสียเวลาว่างก็ไม่มีบางวันก็ทำงา

ตามหัวข้อเลย ทำไเราให้ใจใครมากๆสุดท้ายทำไมเราถูกเป็นคนที่เสียใจมากที่สุดที่ถูกทำร้ายหลายอย่าง ้ราควรทำไง

กระทู้นี้ขอพื้นที่ระบายความรู้สึกนะคะ เราโดนผู้ชายทิ้งมาประมาณ 1 เดือน เรากับเขาคบๆกันประมาณ 8-9 เดือน เราสองคนค่อนข้างสนิทกันเลย เรามีอะไรที่เข้ากันได้ดีหลายอย่าง เพราะอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ( 30+)

เราผูกติดกับความสัมพันธ์นี้มานาน พี่เขาให้เราได้เท่านี้ ความสัมพันธ์ที่ ไม่มีชื่อเรียก ​ด้วยระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา เรารอพี่เขามานานพอแล้ว เราไม่อยากจะเสียเขาไปเลย แต่การที่เราอยู่ต่อไปมันคงมีแต่เราที่

ทุกคนคือเราชอบคนคนึงมากๆเราจะเรียกเขาว่าเดียนะคะ คือเราเป้นเด็กใหม่ที่พึ่งย้ายมาทีนี้เราก้ดันไปชอบไอเดียตอนแรกเราเคยสารภาพรักตอนไปร. เขาก้ปฏิเสธแต่ทำไงได้คนมันชอบไปแล้วแต่ด้วยความอีโก้มันคํ้าคอ เราเลย

สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับใครหลายๆคน คือ...การเป็นคนที่ใช่ แต่คนที่ไม่ใช่ ต่อให้พยายามยังไง ก็ไม่มีทางเป็นคนที่ใช่อยู่ดี เราคนนึงนะ ที่เคยอยากเป็นคนที่ใช่ ถึงแม้จะทำยังไงก็ไม่มีทางใช่อยู่ดี ถ้าเป็นแบบน

เราจะทำยังไงดีคะ เราเป็นคนคิดมากเรื่องการที่แฟนชอบกดติดตามผู้หญิงสวยๆ อินฟลูวัยรุ่น พอเรามาเจอยอดติิดตามที่แฟฟนไปกดเรายิ่งรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เสียใจ รู้สึกตัวเองไม่ดีพอ ไม่สวยเหมือนคนที่แฟนกดติดตาม เ

หลายครั้งที่พยายามเข้าใจ กับนิยามความรักที่ว่าคนบอกเลิกเจ็บยิ่งกว่าคนถูกทิ้ง คนที่รู้ว่าความรักกำลังจะไปไม่รอดถอยออกมาก่อนก็เจ็บมากกว่า.....จริงหรอ? แล้วมีใครเคยนิยามความรักของคนถูกทิ้งบ้างหรือป่าว คน

เรารู้สึกว่าความรักที่ไม่ใช่รักแรกโอกาสไปได้นานมันสูงกว่ารักครั้งแรก คือเราเห็นมาหลายคู่แล้วอะที่รักกันมาสองสามปีสุดท้ายก็นอก็ฝฝ่ายใหม่ไม่ฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่งใน1คู่ มันจะมี1คนที่ตั้งใจรักกับอีกคนที่หมดรั