ทำไมคนที่เดินถอยออกมา ถึงเป็นฝ่ายเจ็บมากกว่ากัน?

เราชอบคนนึงมาก ชอบได้ประมาณปีกว่าเลยคุยกับเขาก็ประมาณ1ปีแต่ตอนนี้เลิกคุยแล้วเพราะว่าเราเคยเซอไพร์ทำอะไรให้เขาแล้วเราบอกความรู้สึดที่มีแต่ (แต่ไม่ได้ขอคบ) คำตอบที่ได้คือ "ตอนนี้ไม่ได้รู้สึกอะไรไปม

กระทู้นี้ขอพื้นที่ระบายความรู้สึกนะคะ เราโดนผู้ชายทิ้งมาประมาณ 1 เดือน เรากับเขาคบๆกันประมาณ 8-9 เดือน เราสองคนค่อนข้างสนิทกันเลย เรามีอะไรที่เข้ากันได้ดีหลายอย่าง เพราะอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ( 30+)

เราผูกติดกับความสัมพันธ์นี้มานาน พี่เขาให้เราได้เท่านี้ ความสัมพันธ์ที่ ไม่มีชื่อเรียก ​ด้วยระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา เรารอพี่เขามานานพอแล้ว เราไม่อยากจะเสียเขาไปเลย แต่การที่เราอยู่ต่อไปมันคงมีแต่เราที่

OR กำลังถอยมารับแล้วนะครับ...ใครยังไม่ขึ้นจะเสียใจ...รีบๆขึ้นมาเร็วๆ...รถจะพุ่งล่ะะนะ (เจ็บขาจัง..เหมือนมีอะไรทับขาอยู่)

ผมเชื่อว่าเป็นเรื่องธรรมดาในสายตาคนที่ไม่เคยเจอกับตัวครับ :)

ด้วยความที่เรากับแฟนอยู่ไกลกันมากเราอยู่อีสาน แฟนอยู่ภาคตะวันออก รวมแล้ว7ร้อยกว่าโล ซึ่งเราทะเลาะกันบ่อยมาก มีเรื่องไม่เข้าใจกันก็เยอะ เราเป็นฝ่ายหญิงที่มีความขี้น้อยใจและระแวงสุดๆเจอกันปีละ 2ครั้ง ช่

สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับใครหลายๆคน คือ...การเป็นคนที่ใช่ แต่คนที่ไม่ใช่ ต่อให้พยายามยังไง ก็ไม่มีทางเป็นคนที่ใช่อยู่ดี เราคนนึงนะ ที่เคยอยากเป็นคนที่ใช่ ถึงแม้จะทำยังไงก็ไม่มีทางใช่อยู่ดี ถ้าเป็นแบบน

พี่ๆครับ มันเเปลกมั้ย ผมเป็นคนนึงที่ไม่ความรู้สึกเศร้า ไม่มีความรู้สึกรัก มันเเปลกมั้ยครับ ตั้งเเต่จำความได้ยังไม่เคยร้องไห้เลยครับ ผมเคยมีเเฟนประมาณ4คนไม่รวมที่เคยคุย ผมพยายามหาความรู้สึกเศร้าความรู

หลายครั้งที่พยายามเข้าใจ กับนิยามความรักที่ว่าคนบอกเลิกเจ็บยิ่งกว่าคนถูกทิ้ง คนที่รู้ว่าความรักกำลังจะไปไม่รอดถอยออกมาก่อนก็เจ็บมากกว่า.....จริงหรอ? แล้วมีใครเคยนิยามความรักของคนถูกทิ้งบ้างหรือป่าว คน