ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมา ฉันมีอาการป่วยด้านจิตใจ (ขอใช้คำนี้นะคะ เพราะไม่ได้ไปหาหมอ จึงระบุแน่ชัดไม่ได้)
หนักมากจนฉันต้องยอมรับว่าตัวเอง "ป่วย" ไม่ใช่แค่ภาวะซึมเศร้า
ฉันจึงตัดสินใจลาออกจากงาน
ฉันต้องการคำแนะนำจากผู้ที่มีความรู้ด้านโรคเหล่านี้ ว่างานอะไรที่ฉันสามารถทำได้ และเอื้อให้อาการป่วยของฉันดีขึ้น
ช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ฉันรู้สึกว่าอาการดีขึ้นมาก
คิดว่าอาจเป็นเพราะการทำงาน (ฉันทำงานที่บ้านค่ะ เป็นงานเอกสาร)
ครั้งแรกที่รู้สึก คือช่วงสงกรานต์
ครั้งนั้น.. หลังทำงาน (หรืออาจจะระหว่างทำงานด้วย แต่ไม่ได้จับความรู้สึกตรงนั้นเพราะมัวแต่จดจ่องาน)
ฉันรู้สึกสมองปรอดโปร่งและอารมณ์เบิกบานมากมาย
ตอนนั้นฉันรู้สึกประหลาดใจมาก แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
เมื่อมีครั้งต่อๆ มา แม้จะไม่หวือหวาเหมือนครั้งแรก แต่ก็ทำให้ฉันแน่ใจว่าเป็นเพราะทำงาน
มันรู้สึก...... สมองปรอดโปร่ง (ใช้คำนี้ได้ไหมนะ) เหมือนสมองถูกจัดระเบียบ
หากนึกภาพสมองว่าเป็นห้องๆ หนึ่ง
ตอนป่วย ในช่วงเวลาปกติไม่ได้ทำอะไร
ถ้าเป็นอารมณ์ซึมจะให้ความรู้สึกเหมือนห้องที่อึมครึม
แต่ถ้าต้องคิดหรือทำอะไรที่ไม่ใช่การดำรงชีวิตปกติ เช่น งานที่ไม่ได้ทำเป็นประจำ , การแก้ปัญหาเกี่ยวกับงาน , การเจรจาเกี่ยวกับงาน เป็นต้น
เหล่านี้ สมองของฉันตอนนั้นจะเหมือนห้องรกๆ ที่มีข้าวของระเกะระกะ และสกปรก
ฉันไม่แน่ใจว่าที่ฉันรู้สึกว่าสมองถูกจัดระเบียบและอารมณ์เป็นไปในทางบวกหลังทำงาน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะปกติแล้วฉันเป็นคนชอบทำงาน (สนุก/เพลิน) ด้วยหรือเปล่า
ฉันควรทำงานอะไรดีคะ
ถึงแม้ว่าอาการฉันจะดีขึ้นมาก แต่ก็ต้องยอมรับว่ายัง "ป่วย" อยู่
ทีแรกฉันคิดว่า เปลี่ยนสถานะของ "โรค" มาเป็น "อาการ" แล้วเชียว
คิดว่าแค่อึนๆ ซึมๆ เหมือนคนทั่วไปที่มี "ทุกข์ เศร้า เหงา เซ็ง"
แต่พอเมื่อวานเจอเรื่องสะเทือนใจแล้วอาการมันแสดงออกมาชัด จึงรู้ได้ว่า "อ๋อ... ฉันยังป่วยอยู่" (เป็นเหตุผลที่เนื้อหาในกระทู้อาจจะอ่านยาก เพราะห้องในสมองมันรกอีกแล้ว 555)
ช่วงหลังๆ มานี้ ตอนปกติ (ป่วยปกติ) ฉันจะแค่รู้สึกไม่สดชื่น ถ้าอาการมา (เป็นเอง หรืออาจมีอะไรสะกิดใจนิดนึง แต่มันไวมากจนฉันจับไม่ทัน) ก็อาจจะซึมๆ
อยู่ข้างนอกจะไม่ซึม ยกเว้นอาการค่อนข้างแย่
แต่หากอยู่คนเดียวก็จะซึมได้ตามใจชอบ (อิอิ) เพราะไม่มีผู้คน/ข้าวของช่วยดึงความสนใจ (มีแค่ตัวเอง กับอารมณ์อึนๆ ซึมๆ)
แต่โดยปกติ ถ้ารู้สึกตัวว่าเริ่มเครียด/ซึม ฉันก็จะออกจากตรงนั้นทันที
เช่น เครียดจากงาน ก็จะหยุดทำงาน เป็นต้น
ส่วนใหญ่จะเบียนอารมณ์/ความสนใจ โดยการดูหนัง หรือกินขนม
ถ้าอึดอัดมากก็จะออกไปข้างนอก
ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายหรืออยากตาย ไม่ได้รู้สึกอยากอาละวาดหรือทำร้ายผู้อื่น
แค่ไม่สดชื่น / ซึม (หนักๆ ก็อาจถึงขั้นโศกได้ 55555)
อารมณ์ค่อนข้างจะอ่อนไหวง่ายกว่าปกติ (บางทีก็ไวมาก)
ฉันควรทำงานอะไรดีคะ
งานที่ไม่ต้องใช้ความรู้เฉพาะทาง (เพราะเป็นคนไม่ค่อยมีความรู้)
งานที่ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน เพราะสมองยังทำงานได้ไม่ปกติ
งานที่ทำไปเรื่อยๆ ไม่ต้องอยู่ในสภาวะกดดัน/เคร่งเครียด
งานที่ไม่ต้องใส่ใจผู้คน ไม่ต้องผูกพันกับใคร
งานที่เขาจะกล้ารับคนป่วยอย่างฉัน
มีไหมคะ?
งานแม่บ้าน.. เหมาะไหม
งานฝ่ายผลิตตามโรงงานล่ะคะ? (แถวนี้มีหรือเปล่าน๊าาา)
รปภ. ล่ะ ดีไหม (ถ้ายืนเฉยๆ ทั้งวัน มันจะยิ่งแย่หรือเปล่า)
หรือจะ พนักงานร้านถ่ายเอกสารดี?
(ตอนนี้คิดได้แค่นี้)
มีงานอะไรบ้างคะที่เหมาะกับฉัน?????
ทำงานอะไรดีคะ?
หนักมากจนฉันต้องยอมรับว่าตัวเอง "ป่วย" ไม่ใช่แค่ภาวะซึมเศร้า
ฉันจึงตัดสินใจลาออกจากงาน
ฉันต้องการคำแนะนำจากผู้ที่มีความรู้ด้านโรคเหล่านี้ ว่างานอะไรที่ฉันสามารถทำได้ และเอื้อให้อาการป่วยของฉันดีขึ้น
ช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ฉันรู้สึกว่าอาการดีขึ้นมาก
คิดว่าอาจเป็นเพราะการทำงาน (ฉันทำงานที่บ้านค่ะ เป็นงานเอกสาร)
ครั้งแรกที่รู้สึก คือช่วงสงกรานต์
ครั้งนั้น.. หลังทำงาน (หรืออาจจะระหว่างทำงานด้วย แต่ไม่ได้จับความรู้สึกตรงนั้นเพราะมัวแต่จดจ่องาน)
ฉันรู้สึกสมองปรอดโปร่งและอารมณ์เบิกบานมากมาย
ตอนนั้นฉันรู้สึกประหลาดใจมาก แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
เมื่อมีครั้งต่อๆ มา แม้จะไม่หวือหวาเหมือนครั้งแรก แต่ก็ทำให้ฉันแน่ใจว่าเป็นเพราะทำงาน
มันรู้สึก...... สมองปรอดโปร่ง (ใช้คำนี้ได้ไหมนะ) เหมือนสมองถูกจัดระเบียบ
หากนึกภาพสมองว่าเป็นห้องๆ หนึ่ง
ตอนป่วย ในช่วงเวลาปกติไม่ได้ทำอะไร
ถ้าเป็นอารมณ์ซึมจะให้ความรู้สึกเหมือนห้องที่อึมครึม
แต่ถ้าต้องคิดหรือทำอะไรที่ไม่ใช่การดำรงชีวิตปกติ เช่น งานที่ไม่ได้ทำเป็นประจำ , การแก้ปัญหาเกี่ยวกับงาน , การเจรจาเกี่ยวกับงาน เป็นต้น
เหล่านี้ สมองของฉันตอนนั้นจะเหมือนห้องรกๆ ที่มีข้าวของระเกะระกะ และสกปรก
ฉันไม่แน่ใจว่าที่ฉันรู้สึกว่าสมองถูกจัดระเบียบและอารมณ์เป็นไปในทางบวกหลังทำงาน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะปกติแล้วฉันเป็นคนชอบทำงาน (สนุก/เพลิน) ด้วยหรือเปล่า
ฉันควรทำงานอะไรดีคะ
ถึงแม้ว่าอาการฉันจะดีขึ้นมาก แต่ก็ต้องยอมรับว่ายัง "ป่วย" อยู่
ทีแรกฉันคิดว่า เปลี่ยนสถานะของ "โรค" มาเป็น "อาการ" แล้วเชียว
คิดว่าแค่อึนๆ ซึมๆ เหมือนคนทั่วไปที่มี "ทุกข์ เศร้า เหงา เซ็ง"
แต่พอเมื่อวานเจอเรื่องสะเทือนใจแล้วอาการมันแสดงออกมาชัด จึงรู้ได้ว่า "อ๋อ... ฉันยังป่วยอยู่" (เป็นเหตุผลที่เนื้อหาในกระทู้อาจจะอ่านยาก เพราะห้องในสมองมันรกอีกแล้ว 555)
ช่วงหลังๆ มานี้ ตอนปกติ (ป่วยปกติ) ฉันจะแค่รู้สึกไม่สดชื่น ถ้าอาการมา (เป็นเอง หรืออาจมีอะไรสะกิดใจนิดนึง แต่มันไวมากจนฉันจับไม่ทัน) ก็อาจจะซึมๆ
อยู่ข้างนอกจะไม่ซึม ยกเว้นอาการค่อนข้างแย่
แต่หากอยู่คนเดียวก็จะซึมได้ตามใจชอบ (อิอิ) เพราะไม่มีผู้คน/ข้าวของช่วยดึงความสนใจ (มีแค่ตัวเอง กับอารมณ์อึนๆ ซึมๆ)
แต่โดยปกติ ถ้ารู้สึกตัวว่าเริ่มเครียด/ซึม ฉันก็จะออกจากตรงนั้นทันที
เช่น เครียดจากงาน ก็จะหยุดทำงาน เป็นต้น
ส่วนใหญ่จะเบียนอารมณ์/ความสนใจ โดยการดูหนัง หรือกินขนม
ถ้าอึดอัดมากก็จะออกไปข้างนอก
ไม่ได้คิดฆ่าตัวตายหรืออยากตาย ไม่ได้รู้สึกอยากอาละวาดหรือทำร้ายผู้อื่น
แค่ไม่สดชื่น / ซึม (หนักๆ ก็อาจถึงขั้นโศกได้ 55555)
อารมณ์ค่อนข้างจะอ่อนไหวง่ายกว่าปกติ (บางทีก็ไวมาก)
ฉันควรทำงานอะไรดีคะ
งานที่ไม่ต้องใช้ความรู้เฉพาะทาง (เพราะเป็นคนไม่ค่อยมีความรู้)
งานที่ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน เพราะสมองยังทำงานได้ไม่ปกติ
งานที่ทำไปเรื่อยๆ ไม่ต้องอยู่ในสภาวะกดดัน/เคร่งเครียด
งานที่ไม่ต้องใส่ใจผู้คน ไม่ต้องผูกพันกับใคร
งานที่เขาจะกล้ารับคนป่วยอย่างฉัน
มีไหมคะ?
งานแม่บ้าน.. เหมาะไหม
งานฝ่ายผลิตตามโรงงานล่ะคะ? (แถวนี้มีหรือเปล่าน๊าาา)
รปภ. ล่ะ ดีไหม (ถ้ายืนเฉยๆ ทั้งวัน มันจะยิ่งแย่หรือเปล่า)
หรือจะ พนักงานร้านถ่ายเอกสารดี?
(ตอนนี้คิดได้แค่นี้)
มีงานอะไรบ้างคะที่เหมาะกับฉัน?????