ลองแต่งนิยายจากโฮมคับไม่ชอบยังไงคอมเม้นได้นะคับ

บทที่1ปริศนาตัวโน๊ตที่หายไป-จดหมายปริศนา
ณ ห้อง221B ถนน เบเกอร์สตีด
" อ่าวตื่นแล้วเหรอ คุณโฮม" หมอวัตสันถาม
" อือ " โฮมตอบด้วยท่าทางที่ง่วงนอน
"ว่าแต่เมื่อกี้คุณไปไหนมานะ"หมอวัตสันถามด้วยท่าทางที่สงสัย
"ฉันนะเหรอ ไปหยิบหนังสือพิมมานะ"โฮมตอบ
" อ่อ " หมอวัตสันพูด
"ว่าแต่มีจดหมายแปลกๆอยู่หน้าห้องด้วยนะ"โฮมพูดพร้อมกับหยิบจดหมายมาวางบนโต๊ะ
"แล้วมันคือจดหมายอะไรละ"หมอวัตสันถามด้วยท่าทางที่สงสัย
" ไม่รู้ เหมือนกัน"โฮมตอบ
" จดหมายนี้มันน่าสงสัยจริงๆ"หมอวัตสันพูด
" นั่นเราเปิดมันดูเลยไม่ละ"โฮมถาม
" อย่าเปิดเลย จดหมายนี้มันน่าสงสัยจะตาย"
หมอวัตตอบ
" น่าสนุกดีออก "โฮมพูดพร้อมกับเปิดจดหมาย
"เอะนี้มันอะไรนะ"โฮมพูดพร้อมหยิบเอกสารข้างในจดหมายขึ้นมาอ่าน
เนื้อความในจดหมายมีอยู่ว่า
                เสียงดนตรีที่ฉันเป็นคนบรรเลง
                เปรียบดั่งเสียงคำรามของปีศาส
                  ฉันคือนักดนตรีแห่งความมืด
        ที่จะเป็นคนทำให้ตัวโน๊ตที่มีอยู่นั่นหายไป

ปล. ถ้าแน่จริงลองมาที่ปราศาทแห่งเสียงดนตรี

                               จาก  นักบรรเลงแห่งความมืด
"เนื้อความในจดหมายนี้มันอะไรกัน"โฮมพูดด้วยท่าทางที่สงสัย
"อาจจะมีคนแกล้งกันนึเปล่า"หมอวัตสันพูด
"ฉันว่ามั่นไม่ใช่อย่างนั้นนะ"โฮมพูดด้วยท่าทางที่มั่นใจ
"ทำไมละ" หมอวัตสันถาม
"รางสังหรของนักสืบละมั่ง"โฮมพูด
"อย่างงั้นเหรอ"หมอวัตสันพูด
"แต่ฉันว่านะมันน่าสนุกดีออกงั้นเราลองไปกันไหม"โฮมพูดด้วยท่าทางที่ดูตื่นเต้น
"ไปที่ไหนละ"หมอวัตสันถาม
"ก็ไปที่ปราศาทแห่งเสียงดนตรียังไงละ"โฮมตอบ
"แล้วไอ้ปราศาทแห่งเสียงดนตรีที่ว่ามันอยู่ที่ไหนละ"หมอวัตสันถาม
"นั่นนะสิ"โฮมพูด
"อ่าว"หมอวัตสันพูด
"โทษทีพอดีตื่นเต้นกับเนื้อความในจดหมายมากไปหน่อยนะ"โฮมพูด
"แล้วจะเอายังไงต่อละคุณโฮม"หมอวัตวันถาม
"นั่นสินะ"โฮมพูดพร้อมคิดในใจในระหว่างที่โฮมกำลังคิดอยู่นั่นก็มีเสียงดั่งขึ้น
"กริ่ง กริ่ง กริ่ง "เสียงอ่อนหน้าประตูดั่งขึ้น
"ใครมานะ"โฮมพูด
"เดียวผมไปดูให้เอง"หมอวัตสันพูดพร้อมกลับเดินไปเปิดประตู พอเปิดประตูออกมาก็มีผู้ชาย
คนหนึ่งยื่นอยู่
"มีธุระอะไรคับ"หมอวัตสันถาม
"พอดีผมมี ปริศนามาให้คุณโฮมช่วยไขให้หน่อย
นะคับ"ผู้ชายคนนั้นพูด
"นั่นเชิญเข้ามาก่อนเลยคับ"หมอวัตสันพูด
"ขอบคุณคับ"ผู้ชายคนนั้นพูดพร้อมกับเดินเข้ามาในห้อง
"ว่าแต่คุณชื่ออะไร"โฮมถาม
"ผมชื่อ โรลเบิร์ด วิลลี่"ผู้ชายคนนั้นพูด
"แล้วที่คุณว่ามีปริศนามาให้ผมไขมันคืออะไรกันละ"โฮมพูด
"คือว่านะคับ ตอนกลางดึกที่ปราศาทใกล้หมู่บ้าน
ผมอยู่ๆมันก็จะเสียงเหมือนคนเล่นเปียโนดั่งขึ้นแต่พอผมกับคนในหมู่บ้านไปดูก็ไม่ใครเล่นเปียโนอยู่เลยแล้วเมื่อคืนก็มีเสียงดั่งขึ้นเหมือนเดิมและพอผมเดินไปที่ปราศาทแล้วผมก็มองดูอยู่ข้างนอกปราศาทผมเห็นนะคับเห็นเหมือนมีคนกำลังเล่นเปียโนอยู่แล้วพอผมวิ่งเข้าไปดูมันก็ไม่มีอะไรอยู่เหมือนผมรู้สึกว่ามันแปลกๆก็เลยมาที่นี้เพื่อให้คุณโฮมไขปริศนาให้หน่อยนะคับ"วิลลี่พูด
"อย่างนั้นเหรอ"โฮมพูดด้วยท่าทางที่สงสัย
"งั้นเราลองไปที่ปราศาทนั่นดูไหมละคับ"หมอวัตสันพูด
"ก็ดีเหมือนกัน "โฮมพูด
"ได้คับเดียวผมจะพาพวกคุณไปเอง"วิลลี่พูด
"นั่นก็ดี ไปกันเลย"โฮมพูด
"ไปกันเลยคับรถผมจอดอยู่หน้าบ้านหลังนี้พอดี"วิลลี่พูดพร้อมพาโฮมกับหมอวัตสันไปขึ้นรถแล้วพอทั้งสามคนขึ้นมาบนรถวิลลี่ก็พูดขึ้นมาว่า
"จะว่าไปผมลืมบอกพวกคุณไปเรื่องนึง"วิลลี่พูด
"เรื่องอะไรเหรอ"โฮมถาม
"คือว่าปราศาทที่เรากำลังจะไปนั่นมีชื่อว่าปราศาทแห่งเสียงดนตรี หนะคับ"วิลลี่พูด
"ว่าไงนะ ปราศาทแห่งเสียงดนตรีงั้นเหรอ"โฮม
ถามด้วยท่าทางที่สงสัย
"หรือว่าจะเป็นปราศาทแห่งเสียงดนตรีใน จดหมายนั่น"หมอวัตสันพูด
"น่าสนุกดีนี้"โฮมพูดด้วยท่าทางที่ตื่นเต้น
  
                     โปรดติดตามตอนต่อไป

                      
                                           Drak riper