จะละ โลภ โกรธ หลง ให้เบาบางลงทำยังไงครับ

ฟังหลายรอบแล้วยังไม่เข้าใจเลยค่ะ ในกรณีสำหรับนักบวชหรือนักปฏิบัติ ปัญญาที่แจ่มแจ้งแท้จริงคือ ขาดจากความหลงจากอัตราตัวตนอุปทานสิ้นไป เหลือแต่ความจริงในธรรมชาติของมันไม่มีโลภโกรธหลง ไม่มีผู้ยึด ฟังมาจ

โทมนัสอาศัยเนกขัมมะ เป็นเพียงอาหาร(เวทนา เพื่อเลี้ยง ชีวิต) และเป็นมรรค(เนกขัมมะ) ............... พระอรหันต์ไม่มีทุกข์ แต่พระอรหันต์ที่ยังมีชีวิต ต้องเสวยอาหารคือเวทนา เพียงเพื่อดำรงขันธ์และเป็นมรรค(

พอดีเห็นมี influencer ทางธรรมะบางท่าน ให้ความเห็นว่า "พระอรหันต์ยังโกรธ แต่ไม่ได้ยึดมั่นความโกรธว่าเป็นตัวเป็นตน" โดยอ้างคำของพ่อแม่ครูบาอาจารย์รุ่นเก่า ที่องค์ท่านเคยตอบคำถามเป็นอุบายเอาไว้

อวิชชาครอบงำจิตทำให้จิตหลง ว่าจิตโกรธ จิตโลภ

อยากเป็นตัณหา ทำให้เกิดกิเลส ตัณหามีมาก ทำให้โลภมีมาก ตัณหา ทำให้เกิด โลภ โกรธ หลง

ฟังพระ...บรรยายธรรม เรื่องพระสมัยพุทธกาล สำเร็จอรหันต์ด้วยขณิกะสมาธิเป็นส่วนมาก กรณีนี้คืออะไร มีข้อมูลเพิ่มเติม สนับสนุนสมมติฐานนี้ นอกเหนือจากอรรถกถาไหมครับ แก้ไขชื่อพระท่านออกไปแล้ว