ระบายหน่อย

ผมมาระบายเรื่องแฟนเก่าครับ เขาเรียนอยู่ราชภัฎพระนครปี4มั้งถ้าผมจำไม่ผิดมนุษย์-วิทยาศาสตร์เขาชื่อเกรชครับเป็นผู้ชายใช้ครับผมเป็นเกย์ เขาเป็นเเฟนคนเเรกของผม ผมคิดถึงเขามากผมส่องเฟสเขาบ่อยๆ แต่ก็ไม่กล้าทักไปผมเคยกลับไปคุยกับเขาครับเเต่ตอนนั้นเขาก็มีเเฟนเเล้ว ตอนเราคบกันตอนนั้นผมกำลังจบม.3เขาก็กำลังจบม.6 วันเเรกที่เราเจอกันผมตื่นเต้นมากที่จะได้เจอผมกับเขาเจอกันในfacebook วันเเรกมี่เจอกันเราต่างใส่ชุดพละทั้งคู่เราก็เดินเล่นเเบบคนทั่วไปเขาเป็นคนที่ดีมากสำหรัยผมเราเจอกันครั้งเเรกก็เขินๆพอเราได้คุยกันก็คุยไม่หยุดเราเจอกันแทบจะทุกวันจนมีครั้งหนึงวันวาเลนไทเป็นครั้งเเรกที่ผมได้ดอกไม้จากเขาเราไปดูหนังเรื่งคิงแมนภาคเเรกในส่วนภาค2ผมก็อยากจะชวนเเต่คงไม่ได้เขามีเเฟนเเล้ว หลังจากวันที่15เขาต้องเข้าค่าย ร.ด.  เขาโทรหาผมทุกคืนผมก็บอกกับเขาตลอดว่าไม่ต้องโทรมาหลอกพักผ่อนเถอะเหนื่อยเเต่ในใจเเล้วอยากให้เขากลับมาไวๆอยากเจอเขามากๆเราก็คุยกันได้2อาทิตย์จนมีอยู่ครั้งหนึงผมอยากได้เเหวนวงหนึงผมก็คุยกับเพื่อนว่าอยนกได้วงนี้แต่ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเขาจะได้ยิน ในวันทร่เขาขอผมเป็นเเฟนก่อนหน้านั้นผมเก็บตั่งเเล้วบอกกับเจ้าของร้านว่าอย่าพึ่งขายจองไว้ พอถึงอีกวันแหวนวงนั้นก็หายไปในใจก็เสียดายครับ ผมก็ไปบ่นกับเขาว่าแหวนวงนั้นมีคนซื้อตัดหน้าไปก่อน พอจากนั้นเราก็คุยกันตามประสาเรา จนผมจะกลับเขาก็ขอคบเขาให้ผมยื่นมือไปเเล้วก็แบมือดขาบอกจนกว่าจะถึงบ้านห้ามแบมือผมก็ทำตามครับเเต่ก็พอเดาได้ว่าเขาซื้อให้ผมก็ใส่มถนตลอดจากนั้นใส่ไปญาติก็ถามว่าใครซื้อสวยจังเราก็กันได้2อาทิตย์กว่าๆผมกับเขาก็เริ่มมีปัญหาเขาก็เริ่มจะเข้ามหาลัยด้วยความเป็นเด็กก็เเบบงี่เง่าใส่เข้าจนเเบบเขาคงทนไม่ไหวก็เลิกกัน ตั่งเเต่นั้นมาผมก็ไม่เคยมีแฟนอีกเลยไม่ใช้ผมกลัวเเต่ผมยังลืมเขาไม่ได้ครับ ผมอยากถามอยากทำไรกับเขาอีกเยอะเเยะเเต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะความงี่เง่าของเราเองที่ต้องการ เขาอยากได้ดอกไม้จากผมเเต่ผมก็ไม่เคยซื้อให้เขาเลยมีคนให้ดอกไม่เขาเยอะเเยะมากเเม้กระทั่งเเฟนเก่าเเต่เขาก็รับเเค่การ์ดอะไรซักอย่าง ผมเองก็ไม่ได้สนใจเเต่ชั่งเถอะเรื่องมันนานมาเเล้วเขาคงลืมไปหมดเเล้วล่ะ
ขอบคุณนะครับที่อ่านจนจบที่เสียเวามาอ่านบทนิยามโง่ๆของผม