ตัวเองเป็นโอตาคุหญิง น่าเกลียดมากเลยเหรอค่ะ??

ผมแล้วก็แฟนผมต่างก็เป็นสายเสพอนิเม ซื้อฟิกเกอร์ เล่นเกม โฮกสาวโมเอะไปวันๆนะ  แต่พวกเราไม่มีปัญหาพวกนี้เพราะ
1. เลือกว่าจะเปิดเผยเรื่องไหนกับเพื่อนแบบไหน  -  เพื่อนที่โรงเรียนพวกที่เป็นมักเกิ้ล จะคุยอีกแบบนึง ไม่เอางานอดิเรกไปคุย   เพื่อนที่อยู่วงการเดียวกันก็ปล่อยผี  เพื่อนที่ทำงานเป็นสายบ้ากีฬาก็จะคุยเรื่องกีฬา   จึงไม่มีปัญหาเรื่องนี้

2. ไม่ยัดเยียดความชอบตัวเองให้ใคร  มุมมองต่อสื่องานอดิเรกมันไม่เหมือนกัน  ไม่มีความจำเป็นต้องเอาไปเปรียบกันให้เมื่อย ชอบก็ชอบของเราไป คุยกับคนที่เค้าชอบเหมือนกันพอ เค้าที่ไม่ดูไม่ชอบ ถ้าเค้าไม่สนใจก็ไม่ต้องไปเสนอ

3. ไม่หมกหมุ่นกับงานอดิเรกมากไป     เอาตรงๆ แบกหมอนลายการ์ตูนไปในที่สาธารณะ นี่ไม่บ้าก็บ๊องแล้ว    ผมรักฟิกเกอร์แค่ไหนยังไม่เคยพกไปโฮกฮากนอกสถานที่ขนาดนั้น    มากสุดพกไปถ่ายรูปข้างนอก    น้องต้องหัดควบคุมลิมิตการแสดงออก ไม่งั้นโดนมองแบบนี้ก็คือทำตัวเอง    


หัดที่จะเข้าสังคมให้เป็น ชีวิตจะอยู่กับสิ่งที่ชอบอย่างมีความสุขครับ