
กาแฟ วิเชียรมาศที่ป๊ากับมี้เก็บมาเลี้ยงเมื่อกลางเดือนธันวา ปี 58 จากศาลเจ้าที่สกลนคร
ตอนนั้นป๊าไม่ได้ไปกับมี้หรอก มี้เข้าไปกับเพื่อนๆ ตอนจะกลับหนูโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้หลังศาลเจ้า
มี้ก็ลองเรียกดู "เมี้ยวๆ เมี้ยวๆ" ปรากฏว่าหนูวิ่งมาหา แล้วอ้อนใหญ่เลย สภาพหนูตอนนั้น ผอมมาก โทรมมาก แถมขายังเป๋ข้างนึง
ถามคนแถวนั้นก็ไม่มีใครรับว่าเป็นเจ้าของ มี้เลยกะว่าจะรับมาเลี้ยงเอง ก่อนจะเอามา ก็โทรมาถามป๊า ถามว่าเลี้ยงอีกตัวดีไหม
อายุไม่มาก น่าจะ 3 เดือนเอง ตอนนั้นบ้านเราก็มีแมว 1 ตัวแล้ว ชื่อเจ้าฟู่หลง มันไม่เคยจะเป็นมิตรกับแมวตัวอื่นเลย
ไม่....แม้แต่ตัวเดียว แต่พอทราบว่าหนูอายุแค่ 3 เดือน ก็น่าจะเข้ากับเจ้าฟู่หลงได้ แมวโตกับแมวเด็ก คงไม่น่าห่วง
การเอาหนูมาที่สมุทรปราการมันไม่ง่ายเลย จะขึ้นเครื่องก็ไม่ได้ ต้องฝากรถตู้มาส่ง ตั้ง 2 วันแน่ะ กว่าจะมาถึง
ก่อนขึ้นรถตู้มา มีคนเห็นตั้งเยอะ มี้เล่าว่ามีฝรั่งจะมาขอไปเลี้ยงด้วย ตอนนั้นอะไรดลใจให้มี้ไม่ยกหนูให้เขาไปก็ไม่รู้
คือคิดว่าเขาน่าจะเลี้ยงหนูได้ดีกว่าเราด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่ให้ แมวเรา เราเลี้ยงเอง
พอมาถึงที่สมุทรปราการป๊าได้เห็นหนูจะๆ ก็ตกใจล่ะ เฮ้ย มันไม่ใช่ 3 เดือนอย่างที่คุยกันไว้นี่นา โตแล้ว มีอายุแล้ว
ที่มี้บอกว่า 3 เดือน สงสัยจะเพราะว่า ความผอมมันหลอกตา แน่นอนว่าเจ้าฟู่หลงไม่ชอบหนูอย่างแรง
เจอหน้ากันก็ขู่กันตลอด ไล่กัดกันก็มาก แต่รู้อะไรไหม เจ้าฟู่มันสู้หนูไม่ได้ ทั้งๆที่หนูขาเป๋ หนูก็ไล่เจ้าฟู่วิ่งหางจุกตูดไปทุกครั้ง
หลายๆวันเข้า เจ้าฟู่ไม่เข้าบ้าน อยู่แต่ริมรั้ว แล้วก็ไปซุกหัวนอนตามหลังคาบ้านหลังอื่นๆ ตอนนั้นป๊าสงสารฟู่มากเลย ที่นี่เคยเป็นบ้านของมัน
บัดนี้โดนหนูยึดไปแล้ว ทุกครั้งที่ฟู่พยายามจะเข้ามาในบ้าน แอบๆย่องๆมาเพื่อจะกินข้าว มักจะถูกหนูไล่เสมอ เมื่อไล่เสร็จหนูจะดูภูมิใจในตัวเอง มาคลอเคลียที่ขาป๊ากับมี้ แล้วก็เดินไปกินข้าว
ป๊าเริ่มไม่ชอบหนูนะ ชอบรังแกฟู่ ลูกชายของป๊าอ้ะ ป๊าชอบคิดโทษตัวเองเสมอว่าไม่น่าเอาหนูมาเลี้ยงเลย
รู้งี้ยกให้ฝรั่งคนนั้นตั้งแต่แรกดีกว่า หนูก็จะได้อยู่ดีกินดี ฟู่ก็จะได้อยู่ดีกินดีไม่มีเรื่องให้ปวดหัว
คนที่ชอบหนูที่สุด คงเป็นเนส น้องชายของมี้น่ะ เนสชอบมากอด มาหอมหนูชอบพาเข้าห้องนอน เปิดแอร์ หนูก็คงรักเนสที่สุดแหละ ใช่มั้ย
แต่ตอนนี้เนสไม่อยู่ ไปเรียนต่อที่ ตปท. หนูคงเหงานะ ที่ไม่มีใครคอยกอดคอยหอม
มี้เองก็เป็นภูมิแพ้ เล่นกับหนูได้ไม่มาก ส่วนป๊าน่ะเหรอ? โอ๋แต่ฟู่ตัวเดียว ไม่ค่อยใส่ใจหนูเท่าไหร่

หนูเองก็คงรู้ตัวมั้ง ทุกๆเย็นเวลาป๊ากับมี้กลับมาถึงบ้าน หนูชอบมานั่งหน้าประตูรั้ว รอต้อนรับป๊ากับมี้ตลอด
เหมือนหมาเลยล่ะ วิ่งมารับ มาคลอเคลีย ทิ้งตัวลงให้จกพุง หนูคงอยากได้ความรักจากป๊า มากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้

เวลาค่ำๆ ป๊าจะเอาอาหารเม็ดคลุกกับอาหารเปียกให้ฟู่หลงกิน หนูเองก็อยากกินแต่ป๊าไม่ให้ หนูกินเยอะแล้ว กินอาหารเม็ดเปล่าๆทั้งวันก็คงพอแล้วล่ะมั้ง
พอฟู่กินเหลือนั่นแหละ หนูถึงจะได้กินบ้าง... ป๊าสงสารฟู่มันน่ะ บ้านก็เข้ายาก
โดนหนูไล่ตลอดเลย หวังว่าหนูคงเข้าใจ
ช่วง 2-3เดือนมานี้ ที่ดินข้างบ้าน เขามาอยู่ใหม่ ถางหญ้าถางพง ปลูกบ้านน็อคดาวน์
มีใต้ถุนเสียด้วย หนูดีใจมาก เห่อเหลือเกิน ชอบไปนอนใต้ถุนน็อคดาวน์ของเขา
ป๊ากับมี้ก็เห็นตลอด เจ้าของที่เขาก็เห็น เขาก็เอ็นดู ไม่ไล่หนู เพราะหนูนอนๆซัก 2 ชม.
หนูก็จะเข้าบ้านมากินข้าวที่ป๊าเทไว้ให้ เสร็จแล้วก็ไปนอนต่อ
ป๊ามั่นใจ ว่าหนูไม่หนีไปไหนหรอก กินแล้วก็นอน ป๊ากลับบ้านมาหนูก็มารับเสมอ
กับป๊าคนนี้ที่ไม่ค่อยจะชอบหนูสักเท่าไหร่ อารมณ์เหมือนพ่อเห่อลูกชาย แล้วไม่ชอบลูกสาวตัวเองมั้ง
ช่วงนี้ป๊าต้องเร่งทำงานหนัก มี้เองก็ทำงานไปด้วยเรียน ป.โท ไปด้วย เราทุกคนต่างวุ่น
เพราะมีแพลนจะรีโนเวทบ้านใหม่ บ้านที่อยู่ มันก็ชำรุดทรุดโทรมไปมาก ปลวกกินหมดแล้ว
เราทั้งคู่ก็อยากมีลูกแล้วด้วย
ป๊ากับมี้จะมีน้องให้ หนูกาแฟ กับฟู่หลงแล้วนะ
แล้ววันที่ 24 เม.ย. 61 เวลา 7 โมงเช้า ป๊ากำลังเอารถออกนอกประตูรั้ว ป๊าเห็นหนูล่ะ
วิ่งนำหน้า แล้วเลี้ยวซ้ายไปบ้านน็อคดาวน์ข้างๆ ป๊าเห็นตูดหนูไวๆ วิ่งดุ๊ดๆ ดุ๊ดๆ นำไปละ
ก็ได้แต่แอบบ่นในใจว่า อะไรกัน ติดเที่ยวจริงๆเลยนะ ลูกสาวบ้านนี้
พอไปส่งมี้ที่ทำงาน ป๊ากลับมาที่บ้าน ป๊าไม่เจอหนูแล้วล่ะ เขย่ากระปุกอาหารเม็ด หนูก็ไม่มา ทั้งๆที่ปกติพอได้ยินละก็ วิ่งหน้าตั้งมาเลย
ป๊าก็คิดว่าเออ คงหลับแหละ เลยไม่ได้อะไรมากมาย ป๊าก็ออกไปทำงาน แล้วหลังจากนั้น
บ้านเรา ก็ไม่เจอหนูอีกเลย...
เราตามหาทุกทาง เอารูปไปถามคนทั้งหมู่บ้าน เอาป้ายไปติดตามเสาไฟทุกต้น
แต่ไม่รู้กรรมอะไร ฝนตกหนักมาก ตกทุกวัน และตกทั้งวัน รูปที่ป๊าติดทุกรูป หลุดหมด ขาดหมด
ยิ่งมาเห็น โพสท์ของมี้ ที่เขียนให้หนู ป๊ายิ่งปวดใจ

อ้าว รูปคนละไซส์ ขออภัยครับ
ป๊าไม่ถอดใจ ไปแจ้งความ ตอนแรก จนท.ก็จะขำๆนะ แค่แมวหาย ต้องแจ้งความเลยเหรอ
ป๊าก็หน้าเบ้ จะร้องไห้ ตกใจตัวเองเหมือนกันว่าตัวเรารู้สึกเศร้าขนาดนี้เลยเหรอ จนท.เองก็ตกใจ แหะๆ
ตอนนี้ก็ไปขอดูกล้องวงจรปิดแล้ว จนท.จะส่งไฟล์วิดีโอมาให้ในแฟลชไดร์ ดูให้ตาแฉะไปเลย เออ ป๊าลงโพสท์หนูในเฟซด้วยนะ บูสท์โพสท์ด้วย ไม่รู้จะช่วยได้มากน้อย
กินอะไรก็ไม่อร่อย ดู Avengers infinity war ก็ไม่สนุก มันขุ่น มันจุกในอกตลอดเวลา
เมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน บ้านเรามี ป๊า มี้ มีพ่อตา มีตัวเล็ก(หมา) มีฟู่หลง และมีหนูกาแฟ
ป๊าเฉยๆ ไม่มีทุกข์แต่ก็ไม่สุข ไขว่คว้าหาสิ่งอื่นมาเติมเต็ม เงินทอง ชีวิตที่ดีกว่าเดิม
วันนี้ ขาดหนูไป 1 ตัว ป๊าแทบแย่ งานการแทบไม่เป็นอันทำ
ถ้าหนูกลับมา ครอบครัวเราก็จะมีเท่าเดิม ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย... แต่มันคงสุขมาก
สุขล้น ที่มีเหมือนเดิม ไม่ได้เพิ่มขึ้น
หนูเป็นแค่แมวอ้วนๆตัวหนึ่ง แต่เปลี่ยนมุมมองชีวิต และมุมมองเรื่องความสุขในใจของป๊าไปตลอดกาล
ก้มหน้าไม่ได้... น้ำตาจะไหล
ปล.หากท่าใดพบเห็น เก็บได้ รึอุ้มไป ได้โปรดแจ้งข้อมูล หรือคืนเถอะครับ
แมวอ้วนตัวนี้อาจไม่ได้สำคัญต่อท่านใดๆ
แต่เขาคือสมาชิกในบ้าน เป็นลูกสาวของเราครับ

ชื่อ กาแฟ
พันธุ์ วิเชียรมาศ
ลักษณะ อ้วน ขนฟู ติดคนมาก
หายเมื่อ 24 เมษายน 2561 เวลา 07.00 น. โดยประมาณ
พิกัด ซอยวนารมย์ วัดใหญ่บางปลากด อ.พระสมุทรเจดีย์ จ.สมุทรปราการ
โทร 092 442 6529 / 091 429 4099
ขอบคุณครับ
กาแฟ แมวที่ผมชิงชัง และวันที่มันหายไป
กาแฟ วิเชียรมาศที่ป๊ากับมี้เก็บมาเลี้ยงเมื่อกลางเดือนธันวา ปี 58 จากศาลเจ้าที่สกลนคร
ตอนนั้นป๊าไม่ได้ไปกับมี้หรอก มี้เข้าไปกับเพื่อนๆ ตอนจะกลับหนูโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้หลังศาลเจ้า
มี้ก็ลองเรียกดู "เมี้ยวๆ เมี้ยวๆ" ปรากฏว่าหนูวิ่งมาหา แล้วอ้อนใหญ่เลย สภาพหนูตอนนั้น ผอมมาก โทรมมาก แถมขายังเป๋ข้างนึง
ถามคนแถวนั้นก็ไม่มีใครรับว่าเป็นเจ้าของ มี้เลยกะว่าจะรับมาเลี้ยงเอง ก่อนจะเอามา ก็โทรมาถามป๊า ถามว่าเลี้ยงอีกตัวดีไหม
อายุไม่มาก น่าจะ 3 เดือนเอง ตอนนั้นบ้านเราก็มีแมว 1 ตัวแล้ว ชื่อเจ้าฟู่หลง มันไม่เคยจะเป็นมิตรกับแมวตัวอื่นเลย
ไม่....แม้แต่ตัวเดียว แต่พอทราบว่าหนูอายุแค่ 3 เดือน ก็น่าจะเข้ากับเจ้าฟู่หลงได้ แมวโตกับแมวเด็ก คงไม่น่าห่วง
การเอาหนูมาที่สมุทรปราการมันไม่ง่ายเลย จะขึ้นเครื่องก็ไม่ได้ ต้องฝากรถตู้มาส่ง ตั้ง 2 วันแน่ะ กว่าจะมาถึง
ก่อนขึ้นรถตู้มา มีคนเห็นตั้งเยอะ มี้เล่าว่ามีฝรั่งจะมาขอไปเลี้ยงด้วย ตอนนั้นอะไรดลใจให้มี้ไม่ยกหนูให้เขาไปก็ไม่รู้
คือคิดว่าเขาน่าจะเลี้ยงหนูได้ดีกว่าเราด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่ให้ แมวเรา เราเลี้ยงเอง
พอมาถึงที่สมุทรปราการป๊าได้เห็นหนูจะๆ ก็ตกใจล่ะ เฮ้ย มันไม่ใช่ 3 เดือนอย่างที่คุยกันไว้นี่นา โตแล้ว มีอายุแล้ว
ที่มี้บอกว่า 3 เดือน สงสัยจะเพราะว่า ความผอมมันหลอกตา แน่นอนว่าเจ้าฟู่หลงไม่ชอบหนูอย่างแรง
เจอหน้ากันก็ขู่กันตลอด ไล่กัดกันก็มาก แต่รู้อะไรไหม เจ้าฟู่มันสู้หนูไม่ได้ ทั้งๆที่หนูขาเป๋ หนูก็ไล่เจ้าฟู่วิ่งหางจุกตูดไปทุกครั้ง
หลายๆวันเข้า เจ้าฟู่ไม่เข้าบ้าน อยู่แต่ริมรั้ว แล้วก็ไปซุกหัวนอนตามหลังคาบ้านหลังอื่นๆ ตอนนั้นป๊าสงสารฟู่มากเลย ที่นี่เคยเป็นบ้านของมัน
บัดนี้โดนหนูยึดไปแล้ว ทุกครั้งที่ฟู่พยายามจะเข้ามาในบ้าน แอบๆย่องๆมาเพื่อจะกินข้าว มักจะถูกหนูไล่เสมอ เมื่อไล่เสร็จหนูจะดูภูมิใจในตัวเอง มาคลอเคลียที่ขาป๊ากับมี้ แล้วก็เดินไปกินข้าว
ป๊าเริ่มไม่ชอบหนูนะ ชอบรังแกฟู่ ลูกชายของป๊าอ้ะ ป๊าชอบคิดโทษตัวเองเสมอว่าไม่น่าเอาหนูมาเลี้ยงเลย
รู้งี้ยกให้ฝรั่งคนนั้นตั้งแต่แรกดีกว่า หนูก็จะได้อยู่ดีกินดี ฟู่ก็จะได้อยู่ดีกินดีไม่มีเรื่องให้ปวดหัว
คนที่ชอบหนูที่สุด คงเป็นเนส น้องชายของมี้น่ะ เนสชอบมากอด มาหอมหนูชอบพาเข้าห้องนอน เปิดแอร์ หนูก็คงรักเนสที่สุดแหละ ใช่มั้ย
แต่ตอนนี้เนสไม่อยู่ ไปเรียนต่อที่ ตปท. หนูคงเหงานะ ที่ไม่มีใครคอยกอดคอยหอม
มี้เองก็เป็นภูมิแพ้ เล่นกับหนูได้ไม่มาก ส่วนป๊าน่ะเหรอ? โอ๋แต่ฟู่ตัวเดียว ไม่ค่อยใส่ใจหนูเท่าไหร่
หนูเองก็คงรู้ตัวมั้ง ทุกๆเย็นเวลาป๊ากับมี้กลับมาถึงบ้าน หนูชอบมานั่งหน้าประตูรั้ว รอต้อนรับป๊ากับมี้ตลอด
เหมือนหมาเลยล่ะ วิ่งมารับ มาคลอเคลีย ทิ้งตัวลงให้จกพุง หนูคงอยากได้ความรักจากป๊า มากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้
เวลาค่ำๆ ป๊าจะเอาอาหารเม็ดคลุกกับอาหารเปียกให้ฟู่หลงกิน หนูเองก็อยากกินแต่ป๊าไม่ให้ หนูกินเยอะแล้ว กินอาหารเม็ดเปล่าๆทั้งวันก็คงพอแล้วล่ะมั้ง
พอฟู่กินเหลือนั่นแหละ หนูถึงจะได้กินบ้าง... ป๊าสงสารฟู่มันน่ะ บ้านก็เข้ายาก
โดนหนูไล่ตลอดเลย หวังว่าหนูคงเข้าใจ
ช่วง 2-3เดือนมานี้ ที่ดินข้างบ้าน เขามาอยู่ใหม่ ถางหญ้าถางพง ปลูกบ้านน็อคดาวน์
มีใต้ถุนเสียด้วย หนูดีใจมาก เห่อเหลือเกิน ชอบไปนอนใต้ถุนน็อคดาวน์ของเขา
ป๊ากับมี้ก็เห็นตลอด เจ้าของที่เขาก็เห็น เขาก็เอ็นดู ไม่ไล่หนู เพราะหนูนอนๆซัก 2 ชม.
หนูก็จะเข้าบ้านมากินข้าวที่ป๊าเทไว้ให้ เสร็จแล้วก็ไปนอนต่อ
ป๊ามั่นใจ ว่าหนูไม่หนีไปไหนหรอก กินแล้วก็นอน ป๊ากลับบ้านมาหนูก็มารับเสมอ
กับป๊าคนนี้ที่ไม่ค่อยจะชอบหนูสักเท่าไหร่ อารมณ์เหมือนพ่อเห่อลูกชาย แล้วไม่ชอบลูกสาวตัวเองมั้ง
ช่วงนี้ป๊าต้องเร่งทำงานหนัก มี้เองก็ทำงานไปด้วยเรียน ป.โท ไปด้วย เราทุกคนต่างวุ่น
เพราะมีแพลนจะรีโนเวทบ้านใหม่ บ้านที่อยู่ มันก็ชำรุดทรุดโทรมไปมาก ปลวกกินหมดแล้ว
เราทั้งคู่ก็อยากมีลูกแล้วด้วย
ป๊ากับมี้จะมีน้องให้ หนูกาแฟ กับฟู่หลงแล้วนะ
แล้ววันที่ 24 เม.ย. 61 เวลา 7 โมงเช้า ป๊ากำลังเอารถออกนอกประตูรั้ว ป๊าเห็นหนูล่ะ
วิ่งนำหน้า แล้วเลี้ยวซ้ายไปบ้านน็อคดาวน์ข้างๆ ป๊าเห็นตูดหนูไวๆ วิ่งดุ๊ดๆ ดุ๊ดๆ นำไปละ
ก็ได้แต่แอบบ่นในใจว่า อะไรกัน ติดเที่ยวจริงๆเลยนะ ลูกสาวบ้านนี้
พอไปส่งมี้ที่ทำงาน ป๊ากลับมาที่บ้าน ป๊าไม่เจอหนูแล้วล่ะ เขย่ากระปุกอาหารเม็ด หนูก็ไม่มา ทั้งๆที่ปกติพอได้ยินละก็ วิ่งหน้าตั้งมาเลย
ป๊าก็คิดว่าเออ คงหลับแหละ เลยไม่ได้อะไรมากมาย ป๊าก็ออกไปทำงาน แล้วหลังจากนั้น
บ้านเรา ก็ไม่เจอหนูอีกเลย...
เราตามหาทุกทาง เอารูปไปถามคนทั้งหมู่บ้าน เอาป้ายไปติดตามเสาไฟทุกต้น
แต่ไม่รู้กรรมอะไร ฝนตกหนักมาก ตกทุกวัน และตกทั้งวัน รูปที่ป๊าติดทุกรูป หลุดหมด ขาดหมด
ยิ่งมาเห็น โพสท์ของมี้ ที่เขียนให้หนู ป๊ายิ่งปวดใจ
อ้าว รูปคนละไซส์ ขออภัยครับ
ป๊าไม่ถอดใจ ไปแจ้งความ ตอนแรก จนท.ก็จะขำๆนะ แค่แมวหาย ต้องแจ้งความเลยเหรอ
ป๊าก็หน้าเบ้ จะร้องไห้ ตกใจตัวเองเหมือนกันว่าตัวเรารู้สึกเศร้าขนาดนี้เลยเหรอ จนท.เองก็ตกใจ แหะๆ
ตอนนี้ก็ไปขอดูกล้องวงจรปิดแล้ว จนท.จะส่งไฟล์วิดีโอมาให้ในแฟลชไดร์ ดูให้ตาแฉะไปเลย เออ ป๊าลงโพสท์หนูในเฟซด้วยนะ บูสท์โพสท์ด้วย ไม่รู้จะช่วยได้มากน้อย
กินอะไรก็ไม่อร่อย ดู Avengers infinity war ก็ไม่สนุก มันขุ่น มันจุกในอกตลอดเวลา
เมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน บ้านเรามี ป๊า มี้ มีพ่อตา มีตัวเล็ก(หมา) มีฟู่หลง และมีหนูกาแฟ
ป๊าเฉยๆ ไม่มีทุกข์แต่ก็ไม่สุข ไขว่คว้าหาสิ่งอื่นมาเติมเต็ม เงินทอง ชีวิตที่ดีกว่าเดิม
วันนี้ ขาดหนูไป 1 ตัว ป๊าแทบแย่ งานการแทบไม่เป็นอันทำ
ถ้าหนูกลับมา ครอบครัวเราก็จะมีเท่าเดิม ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย... แต่มันคงสุขมาก
สุขล้น ที่มีเหมือนเดิม ไม่ได้เพิ่มขึ้น
หนูเป็นแค่แมวอ้วนๆตัวหนึ่ง แต่เปลี่ยนมุมมองชีวิต และมุมมองเรื่องความสุขในใจของป๊าไปตลอดกาล
ก้มหน้าไม่ได้... น้ำตาจะไหล
ปล.หากท่าใดพบเห็น เก็บได้ รึอุ้มไป ได้โปรดแจ้งข้อมูล หรือคืนเถอะครับ
แมวอ้วนตัวนี้อาจไม่ได้สำคัญต่อท่านใดๆ
แต่เขาคือสมาชิกในบ้าน เป็นลูกสาวของเราครับ
ชื่อ กาแฟ
พันธุ์ วิเชียรมาศ
ลักษณะ อ้วน ขนฟู ติดคนมาก
หายเมื่อ 24 เมษายน 2561 เวลา 07.00 น. โดยประมาณ
พิกัด ซอยวนารมย์ วัดใหญ่บางปลากด อ.พระสมุทรเจดีย์ จ.สมุทรปราการ
โทร 092 442 6529 / 091 429 4099
ขอบคุณครับ