ผมเป็นเด็ก ตจว.ครับ (จริงๆก็ 27 ล่ะครับ) วัยทำงาน มีงานประจำ แต่อยุ่บ้านกับ พ่อ แม่ ผม ตอนนี้ 3 คน พี่ น้องแยกไปเรียน ไปทำงาน ผมได้ดูแลครอบครัว ออกไปไหนก็ยาก นอกจากที่ทำงานแทบไม่ได้เจอใคร
เรื่องที่ปรึกษา คือผมมีแฟน ทำงานไกลกัน นานๆเจอกันที แต่หลังๆมานี้เจอกันท่าทีแปลกๆ รู้สึกได้ครับ ถามเขาก็บอกยังเหมือนเดิม แต่ผมอึดอัดที่คำตอบมันสวนทางกับที่ผมสังเกตและรับรู้ได้
ทีนี้จะเป็นยังไงต่อไปล่ะครับ ในเมื่อรักเขามาก ยิ่งไม่ได้เจอใคร ไม่ค่อยไปไหน เครียดมากครับ
เรามีวิธีจัดการความคิดเราและเขาไหมครับ ถ้าเราคบกับแฟนมาสักระยะแล้ว ขณะที่รักเขามากขึ้น กับอีกคนเหมือนสวนทาง แน่นอนคนรักมากเจ็บมาก เริ่มเรียกร้อง เริ่มงี่เง่า เริ่มไม่ดีสักอย่างในสายตา แน่นอนเขายิ่งสปีดสวนทาง
คนที่เคยเจอแบบนี้ทำใจได้ยังไงครับ อยากฟังประสบการณ์เพื่อนๆ เผื่อได้ข้อคิดดีๆเป็นกำลังใจด้วยครับ
เปลี่ยนความคิดเราว่ายาก เปลี่ยนความคิดเขายากกว่า
เรื่องที่ปรึกษา คือผมมีแฟน ทำงานไกลกัน นานๆเจอกันที แต่หลังๆมานี้เจอกันท่าทีแปลกๆ รู้สึกได้ครับ ถามเขาก็บอกยังเหมือนเดิม แต่ผมอึดอัดที่คำตอบมันสวนทางกับที่ผมสังเกตและรับรู้ได้
ทีนี้จะเป็นยังไงต่อไปล่ะครับ ในเมื่อรักเขามาก ยิ่งไม่ได้เจอใคร ไม่ค่อยไปไหน เครียดมากครับ
เรามีวิธีจัดการความคิดเราและเขาไหมครับ ถ้าเราคบกับแฟนมาสักระยะแล้ว ขณะที่รักเขามากขึ้น กับอีกคนเหมือนสวนทาง แน่นอนคนรักมากเจ็บมาก เริ่มเรียกร้อง เริ่มงี่เง่า เริ่มไม่ดีสักอย่างในสายตา แน่นอนเขายิ่งสปีดสวนทาง
คนที่เคยเจอแบบนี้ทำใจได้ยังไงครับ อยากฟังประสบการณ์เพื่อนๆ เผื่อได้ข้อคิดดีๆเป็นกำลังใจด้วยครับ