ยิ่งโตยิ่งชอบมองคนที่มีอนาคต ไม่ต้องรวยมากก็ได้ แต่เป็นคนที่มองออกว่าตัวเองต้องไปทางไหน ไม่ใช่มีความรักไปวันๆ ?

เราตัดสินใจตั้งกระทู้ขึ้นมาเพราะเราอยากได้คำแนะนำจากคนอื่นๆ เรื่องเริ่มจากเราคบกับแฟนมาจะ 5 ปี แล้ว แต่เราไม่เคยมองเห็นคำว่าอนาคตกับเค้าเลย เหมือนคบกันไปวันๆ เราต่างคนต่างอยู่คนละจังหวัด สองสามเดือนเค

คือครอบครัวผมฐานะยากจนพ่อแม่ไม่มีเงินส่งเรียนเลยเรียนจบแค่ ม.3 จบออกมาก็ทำงานเลี้ยงชีวิตไปวันๆดูไม่มีอนาคต ส่วนครอบครัวแฟนผมมีฐานะรวยขับรถเก๋งบ้านหลังโตๆแล้ววันหนึ่งแฟนอยากพาไปพบพ่อแม่เขา อยากทราบว่าพ

คิดๆไว้ว่าอยากส่งลูกเรียนนานาชาติ เพราะ อยากให้เก่งภาษา(จะได้เปรียบในหลายๆเรื่อง) ตัวแม่เองเคยเรียนโรงเรียนรัฐ เช้าก่อนเข้าแถวต้องไปทำความสะอาด ยืนตากแดด ครูไม่ยอมสอน ให้ยกนม ยกหนังสือ ส่วนเอกชนแถวบ้

ตอนเด็กเคยคิดว่า ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่ คงสบายไม่ต้องทำอะไรมากมาย ทำแค่งานนิดหน่อย ก็มีเงิน อยากซื้ออะไรก็ซื้อ อยากได้อะไรก็ได้ นั่นคือมุมมองของเด็กคนหนึ่งในตอนนั้น ที่ยังขอเงินพ่อแม่ใช้ ตัดภาพมาตอนนี้ เห้ย

เอาตรงๆผมเฉยๆ กับเรื่องคนไม่มีแฟน โสด หรือหย่าร้างเอามากๆ อ่านสถิติภาพรวมพอ รู้เทรนด์รู้อนาคตอยู่แล้วว่า เวลานี้ มีคนโสดราวครึ่งหนึ่งแล้ว (ภาพคือในเมืองกรุงเทพ) ไม่ได้แปลกใจกับตัวเลขนี้ แปลว่าที่เดินๆ

ก่อนหน้านี้ผมมีแฟน แล้วก็เลิกกันไป โสดอยู่สักพักเริ่มเหงา อยากมีแฟน แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นเยอะ ความมั่นใจลดน้อยลง เลยอยากถามครับว่า 30นี่ช้าไปไหม ที่จะเริ่มใหม่หาแฟนอีกครั้ง แล้วคนวัยประมาณนี้เขา

อันนี้ถามไห้เพื่อนนะ แกออกแนวเอ๋อมาก อาบไม่ค่อยอาบ เป็นเบลอๆ ลอยๆ ไม่อะไรกะใคร โสดไม่มีคนจีบ เพราะวันๆ จับแต่โทรศัพท์ เรียนเก่ง สวย ขาว หุ่นดี รวย เป็นคนจิตใจดี แต่ไม่มีแฟนตั้งแต่เกิด