10 ปี กับการจากเป็น คิดว่านานหรือไม่ ?

กระทู้นี้ออกเเนวระบายมากกว่าการถาม แต่หากใครต้องการแสดงความคิดเห็นสามารถแสดงได้ค่ะ

เราไม่ได้เจอกับพ่อมา 10 ปี คุณคิดว่ามันนานไหมกับการที่ไม่ได้เจอสายเลือดตัวเอง นานนับ10ปี โดยที่เขายังไม่จากโลกนี้ไป แต่การที่ไม่ได้เจอกันนี้ ไม่ใช่แค่ไม่ได้เจอหน้ากันเท่านั้น  แต่เป็นการที่เราทั้งคู่ไม่ได้ติดต่อกันเลย 10 ปี  จำความได้ล่าสุดที่เราเจอกัน ที่โรงแรม โอ๊ควูด สุขุมวิท 54 กรุงเทพฯ เราจำได้แทบทุกสถานการณ์ที่เกิดขึ้นที่นั่น  ถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้เราจะอยู่กับพ่อให้นาน เราจะไม่ลงไปเล่นน้ำกับเพื่อน เราจะไม่หลับก่อนจนกว่าพ่อจะกลับห้อง เราจะตื่นก่อนที่พ่อจะตื่นไปทำงาน เราจะคุยกับพ่อให้มาก ให้มากกว่าคำว่า “แม่ไปไหน” “สบายดีไหม” เราจะเข้าไปกอดเขาอย่างที่เราได้พูดกับแม่ไว้ เราจะไม่เขิลเขาเลย เราจะเก็บรองเท้าแตะเเละตุ๊กตาที่เขาซื้อให้ไว้เป็นอย่างดี จะตามหาก็ยาก เลขพาสสปร์อตของพ่อก็ไม่มี มีแต่เบอร์บริษัทที่พ่อให้ไว้แต่โทรไปเขาก็บอกว่าพ่อ ออกจากที่นั่นเเล้ว คิดถึงเขาแต่ทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากนั่งดูรูป เราว่าการจากเป็นทรมานกว่าการจากตายอีกนะ เราไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาทำอะไรอยู่ มีความสุขดีไหม มันทรมานใจสุดๆ  

ปล1.พ่อเราเป็นคนญี่ปุ่น เราไม่มีหลักฐานอะไรเกี่ยวกับเขาเลย
ปล2.เราไม่รู้จะไปตามหาเขาที่ไหนเพราะเราไม่เคยไปบ้านพ่อ
ปล3.เราควรทำไงดี