[เรื่องราวต่อไปนี้เป้นครส.]
ส่งไปให้ถึงนะ
ที่เขียนมาทั้งหมดเป้นค.จริงแท้100% ตรงๆ ง่ายๆ ไม่ได้จะมาทำไรนะจะมาเล่าครส.ปสก.ให้ฟังเฉยๆ อ่านขำๆนะ555 อยากระบายเฉยๆ ไม่งั้นคงคาใจแย่
ถ้าขี้เกียจอ่านก็ก้อบให้translateอ่านนะ555
ที่สำคัญเลยคือก่อนจะอ่านเทอต้องเปิดใจอ่าน และย้ำอีกรอบว่าไม่ได้จะมาทำไรมาเล่าให้ฟังเฉยๆ
ตลอดเวลา1ปีที่ผ่านมาเราก้ไม่ค่อยได้คุยกะเทอเลยเพราะยังไม่แน่ใจว่าอยู่ใกล้ๆได้โดยไม่มีน้ำตา ครส.เราช่วงแรกๆเราก้เกลียดเทออ่ะแหละ แต่พอผ่านมาเราก็เริ่มคิดได้ ถ้านับย้อนตั้งแต่วันนั้นอ้ะนะ 7 ก.พ. เราก้ตกใจมากๆเพราะว่าไม่คิดจะมีอะไรแบบนี้ไง โดยที่มันก้เป้นเพื่อนเรา เราก้ไปเคลียกะมัน แต่พอมันถามมามันก้จริงอ่ะที่ตอนแรกเรายังช่วยมันจีบเทอยุเลย มันก้สภาพน่าจะหนักกว่าเราอีก ตั้งแต่นาทีนั้นเรามันก้นึกถึงแต่เทอไง จำได้กลับบ้านไปวันนั้น ไปนั่งร้องไห้หน้าเซเว่นคือนาทีนั้นกุไม่สนอะไรแล้วอ่ะ ร้องแบบหนักมาก แต่พอแม่มารับ กุก้อั้นเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น กุโคดเก่งเลย จะบอกว่าเดือนแรกมันนึกถึงทุกนาทีเลยก้ได้ คือมันทุกนาทีแบบทุกนาทีจริงๆ แล้วเราก้โกดเทอมากแบบ มาทำให้แล้วบอกอย่าร้องไห้คือไร ไรงี้ พอดวลาผ่านมาเราก้เริ่มดีขึ้น ปะมาน6เดือนต่อมามันก้เพลาๆลง เหลือเป็น ชมละครั้ง แล้วก้คึ่งวันครั้ง จนตอนก้ก้แทบจะลืมได้แล้วว แต่พอเราเหนหน้าเทอมันก้นึกถึงไง เลยต้องมองค้างนิดนึงท่ดๆ5555
เราไม่เคยบอกเทอเลยสั้กคำ อยากเก้บไว้คนเดียวด้วย เพื่อนก้พึ่งมาบอกไม่กี่เดือนนี้เองน้ะ มีเรื่องอีกมากเรื่องเส้าๆของเราคนเดียวคือเราเคยนึกถึงเทอจนบางทีเราก้คิดว่าเราบ้าไปแล้วอ่ะ555 มีอยู่สองสามรอบยุดีๆมีกลิ่นเทอลอยมาจากไหนไม่รุ้อ่ะ แล้วเราเคยเพ้อคนเดียวไม่มีที่ลงจนเราต้องเปิดเพจเฟสบุคเอาลงเลยอ่ะ ที่เราลบโพสเฟสกะรูปเทออ่ะคือจิงๆแล้วเรายังทำใจลบไม่ได้100%เลย ก้บอกเพื่อนว่าลบหมดแล้ว หมดแล้วแต่จิงๆโทสับมันมีbackupไว้ในgoogle photoไง ยังมีจนถึงทุกวันนี้อ่ะ ถ้าเทอจำได้หลายครั้งที่เราร้องไห้ที่รรที่จิงมันก้มาจสกเทอเปนส่วนใหย่ อย่างรอบนึงที่เราร้องคาบอ.เลขสอบอ่ะ คือข้อนั้นมันยากเว้ยแล้วกุก้ทำไม่ได้ กุถามเพื่อนมันก้ไปช่วยแต่อีกคนนึง กุถามกี่คนกี่คนก้ไม่สนใจ +เหมือนกุไม่เหลือใครแล้วอ่ะไม่มีใครรักกุแล้วุก้เลยเส้าๆ
เทอบอกเราในวันนั้นทำให้เราเกิดตั้งโฟลเดอร์นึงขึ้นมาเป็นโฟลเดอเพลงที่เราชอบเส้าๆ เป้นจุดเริ่มให้เราชอบETC ด้วยยแล้วก้มีเพลงหลักๆชอบมากๆเผื่อเทอวันไหนเกิดมีอารมแบบนี้ก้ฝากไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้นาฬิกาตาย เวลา ทนพิษบาดแผลไม่ไหวแต่ที่สำคันเลยคือเพลง คนลืมช้า ชอบมั่กๆตรงสุดๆ
ผ้าเช้ดหน้าเทอก้ยังยุซอหมุมหัวเตียง โบ้กุยังนั่งสบายอยู่ ส่วนบี้กับโรลก้ด้วย ยุมีคส.มั่กๆ เริ่มนอกเรื่องละ//ขอบคุนตั้งแต่แรก ผ่าน 2ม.ค. ผ่าน 7 ก.พ. ผ่านกันไปผ่านกันมา ถ้าเกิดวันไหนเทอโดนแบบเลาเทอก้ลองมาอ่านดูวว
สุดท้ายนี้ก้ขอให้มีคส.มากๆนะจบ5555555+
ปล.1 เราไม่ได้ใส่อารมแต่อย่างใดจิงๆ
ปล.2 ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปยังไงแต่ค.จิงใจมีแน่นอนนะ
จขกท เขียนไม่เก่งทนอ่านด้วยคับ
ส่งไปให้ถึงนะ
ที่เขียนมาทั้งหมดเป้นค.จริงแท้100% ตรงๆ ง่ายๆ ไม่ได้จะมาทำไรนะจะมาเล่าครส.ปสก.ให้ฟังเฉยๆ อ่านขำๆนะ555 อยากระบายเฉยๆ ไม่งั้นคงคาใจแย่
ถ้าขี้เกียจอ่านก็ก้อบให้translateอ่านนะ555
ที่สำคัญเลยคือก่อนจะอ่านเทอต้องเปิดใจอ่าน และย้ำอีกรอบว่าไม่ได้จะมาทำไรมาเล่าให้ฟังเฉยๆ
ตลอดเวลา1ปีที่ผ่านมาเราก้ไม่ค่อยได้คุยกะเทอเลยเพราะยังไม่แน่ใจว่าอยู่ใกล้ๆได้โดยไม่มีน้ำตา ครส.เราช่วงแรกๆเราก้เกลียดเทออ่ะแหละ แต่พอผ่านมาเราก็เริ่มคิดได้ ถ้านับย้อนตั้งแต่วันนั้นอ้ะนะ 7 ก.พ. เราก้ตกใจมากๆเพราะว่าไม่คิดจะมีอะไรแบบนี้ไง โดยที่มันก้เป้นเพื่อนเรา เราก้ไปเคลียกะมัน แต่พอมันถามมามันก้จริงอ่ะที่ตอนแรกเรายังช่วยมันจีบเทอยุเลย มันก้สภาพน่าจะหนักกว่าเราอีก ตั้งแต่นาทีนั้นเรามันก้นึกถึงแต่เทอไง จำได้กลับบ้านไปวันนั้น ไปนั่งร้องไห้หน้าเซเว่นคือนาทีนั้นกุไม่สนอะไรแล้วอ่ะ ร้องแบบหนักมาก แต่พอแม่มารับ กุก้อั้นเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น กุโคดเก่งเลย จะบอกว่าเดือนแรกมันนึกถึงทุกนาทีเลยก้ได้ คือมันทุกนาทีแบบทุกนาทีจริงๆ แล้วเราก้โกดเทอมากแบบ มาทำให้แล้วบอกอย่าร้องไห้คือไร ไรงี้ พอดวลาผ่านมาเราก้เริ่มดีขึ้น ปะมาน6เดือนต่อมามันก้เพลาๆลง เหลือเป็น ชมละครั้ง แล้วก้คึ่งวันครั้ง จนตอนก้ก้แทบจะลืมได้แล้วว แต่พอเราเหนหน้าเทอมันก้นึกถึงไง เลยต้องมองค้างนิดนึงท่ดๆ5555
เราไม่เคยบอกเทอเลยสั้กคำ อยากเก้บไว้คนเดียวด้วย เพื่อนก้พึ่งมาบอกไม่กี่เดือนนี้เองน้ะ มีเรื่องอีกมากเรื่องเส้าๆของเราคนเดียวคือเราเคยนึกถึงเทอจนบางทีเราก้คิดว่าเราบ้าไปแล้วอ่ะ555 มีอยู่สองสามรอบยุดีๆมีกลิ่นเทอลอยมาจากไหนไม่รุ้อ่ะ แล้วเราเคยเพ้อคนเดียวไม่มีที่ลงจนเราต้องเปิดเพจเฟสบุคเอาลงเลยอ่ะ ที่เราลบโพสเฟสกะรูปเทออ่ะคือจิงๆแล้วเรายังทำใจลบไม่ได้100%เลย ก้บอกเพื่อนว่าลบหมดแล้ว หมดแล้วแต่จิงๆโทสับมันมีbackupไว้ในgoogle photoไง ยังมีจนถึงทุกวันนี้อ่ะ ถ้าเทอจำได้หลายครั้งที่เราร้องไห้ที่รรที่จิงมันก้มาจสกเทอเปนส่วนใหย่ อย่างรอบนึงที่เราร้องคาบอ.เลขสอบอ่ะ คือข้อนั้นมันยากเว้ยแล้วกุก้ทำไม่ได้ กุถามเพื่อนมันก้ไปช่วยแต่อีกคนนึง กุถามกี่คนกี่คนก้ไม่สนใจ +เหมือนกุไม่เหลือใครแล้วอ่ะไม่มีใครรักกุแล้วุก้เลยเส้าๆ
เทอบอกเราในวันนั้นทำให้เราเกิดตั้งโฟลเดอร์นึงขึ้นมาเป็นโฟลเดอเพลงที่เราชอบเส้าๆ เป้นจุดเริ่มให้เราชอบETC ด้วยยแล้วก้มีเพลงหลักๆชอบมากๆเผื่อเทอวันไหนเกิดมีอารมแบบนี้ก้ฝากไว้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่ที่สำคันเลยคือเพลง คนลืมช้า ชอบมั่กๆตรงสุดๆ
ผ้าเช้ดหน้าเทอก้ยังยุซอหมุมหัวเตียง โบ้กุยังนั่งสบายอยู่ ส่วนบี้กับโรลก้ด้วย ยุมีคส.มั่กๆ เริ่มนอกเรื่องละ//ขอบคุนตั้งแต่แรก ผ่าน 2ม.ค. ผ่าน 7 ก.พ. ผ่านกันไปผ่านกันมา ถ้าเกิดวันไหนเทอโดนแบบเลาเทอก้ลองมาอ่านดูวว
สุดท้ายนี้ก้ขอให้มีคส.มากๆนะจบ5555555+
ปล.1 เราไม่ได้ใส่อารมแต่อย่างใดจิงๆ
ปล.2 ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปยังไงแต่ค.จิงใจมีแน่นอนนะ