ใครเคยเป็นแบบเรามั้ง ช้วยอ่านหน่อยนะครับ

คือเรื่องมีอยู่ว่า แม่เราท้องเราจนจะคลอดแล้วแม่เรากลับบ้านไปที่เชียงใหม่เราไปเกิดที่เชียงใหม่ พ่อเรากลับมาจากเชียงใหม่มาที่สุราช แล้วถูกยิงตาย หลังจากนั้นเวลาผ่านไปแม่เรามีแฟนใหม่แล้วแฟนใหม่แม่เราพาไปติดยาเลยติดคุก เราเลยอยู่กับตาและยาย เวลาผ่านไป ตาเราเสีย ยายเราเลยไปมีแฟนใหม่ หลังจากนั้นชีวิตเริ่มย่ำแย่ลงเราอยู่บ้านที่เชียงใหม่ยายก็ส่งเงินมาให้ บ้างอาทิตก็ต้องอดข้าวก็มี ผ่านๆไปเราอายุ14ปี ทางย่ากับปู่เราติดต่อมาให้มาอยูาด้วยเราก็มาอยู่ เริ่มเรื่องเลยละกัน คือเราน้อยใจมากที่ย่าเราให้เราทำในสิ่งที่เราไม่ถนัด แต่เราจำเป็นต้องทำเพราะถ้าเราไม่ทำเราก็จะต้องกลับเชียงใหม่ พอเราไม่ทำเข้าก็ชอบจะส่งเรากลับเชียงใหม่ทั้งๆที่เชียงใหม่มันไม่ได้มีอะไรให้เราเลย อยู่ไปจะทำให้เราไม่มีอนาคตก็ได้ เราเหนื่อยมากทะเลาะกันทุกวัน แทบจะฆ่าตัวตายก็มี จะเล้าให้ใครฟังก็ไม่ไ้ด้ เราน้อยใจตัวเอง ไม่มีใครรักเรา พิมไปร้องไห้ไป อยากทราบว่าใครเจอปัญหาพวกนี้แล้วทำยังไงให้ผมมีกำลังใจหรือทางแก้มั้งครับ มีแต่คนเกลียดผมไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้ในชาติที่แล้ว ทั้งอา ทั้งย่า ไม่ใครสงสารผมสักนิด