ผมรักผู้หญิงคนนึงจริงๆ ผมควรจะปล่อยให้เค้ามีความสุข หรือมาลำบากกับผม

ยากนะค่ะ เราไม่อยากจะคุยเลย มันเจ็บปวดเเละทรมาร แต่มีลูกด้วยกัน แบบนี้ เห็นแก่ตัวรึป่าวคะ ทั้งๆที่ครอบครัวเราเท่านั้นที่ดูแลลูกเรา ฝั่งเขา ไม่เคยส่งเสียถามไถ่ มีแค่ ความคิดถึง

ลำพังตัวผมเองยังเอาตัวไม่รอดเลย ไม่กล้ารักใครชอบใครหรอก กลัวจะพาเขามาลำบาก อาจจะเหงานิดหน่อยก็ช่างมันเถอะนะ อย่างเรามันก็ได้แค่นี่แหละ

เราคบกับแฟนมาได้ซักระยะเมื่อ1เดือนก่อนเราจับได้ว่าเขามีชู้เลยเลิกลากันไป  เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเราทราบว่าตัวเองท้องเลยทักไปเพื่อที่จะคุยกับพ่อเด็กที่ผู้หญิงคนนั้นคุยแทนทุกอย่างซึ่งเขาบอกว่าจะให้รับ

ครอบครัวผมล้มเหลว จากเรื่องการเงิน เพราะชีวิตมันลำบาก และ ไม่มีวี่เเววจะดีขึ้นมา คนที่อยู่ด้วยกันมา12ปี จึงทิ้งไปมีคนใหม่(ที่เปร์เขาได้) ปล่อยให้ผมอยู่กับลูก ผมไม่เสียใจอะไรมากนักเพราะคิดว่าที่ผ่านมาท

ถ้าคำแนะนำตัว ในโลกออนไลน์ บอกว่า รักแท้มีอยู่จริง แต่ความสัมพันธ์ลงไว้ คือ หย่าร้าง มา 20 ปี คุณคิดว่า คนที่ทำแบบนี้ เขาคิดอะไรอยู่ ถามผู้มีประสบการณ์ชีวิตสูง เจ้าของกระทู้ ลองแอบเข้าไปส่องดู มีก

เพื่อนๆคิดว่าไงอะ  ปัจจุบันเราอายุ 24 เรายังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย (แถมยังมีหนี้สินที่ครอบครัวสร้างไว้ให้อีกบานเลย)แต่เรารักกับผู้หญิงคนหนึ่ง มีคนบอกกับเราว่า"ไม่ควรลากคนอื่นให้ลงมาลำบา

จากไปโดยไม่เจ็บปวด ผมโดนแฟนทิ้งจนผมไม่อยากอยู่ต่อแล้วครับ เลิกกันมาสามเดือนแล้วครับ แทนที่จะทำใจได้ แต่มันกลับแย่ลงเรื่อยๆจนผมไม่อยากอยู่ต่อแล้ว มีทางไหนที่มันไม่ทรมานมั้ยครั้บ

🖐️

เราเกิดมาเป็นลูกคนเดียวพ่อแม่แยกทางตั้งแต่เรายังเด็กเราอยู่กับตาและยายแล้วก็น้าที่เป็นน้องชายแม่แต่อายุไล่เลี่ยกันกับเราตลอดเวลาที่อยู่กับยายแม่ไม่เคยมาสนใจเราเลยไม่ส่งเสียเลี้ยงดูมีแต่พ่อที่ส่งพอเราข

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะเข้าเรื่องเลยนะคะเรากับแฟนคบกันได้ระยะหนึ่งแล้วพอได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่ผ่านมาเราก็เริ่มมีความคิดว่าเรากับเขาไม่เหมาะสมกันด้วยฐานะเรื่องเงินเรื่องทางบ้านส่วนตัวเราบ้านไม่ได้ม