แฟนพูดดูถูกซ้ำๆ
ฉันเป็นคนต่างจังหวัด พึ่งมาอยู่กรุงเทพ ฉันได้งานในห้างยืนขายของ แต่ต้องยืน12ช.ม ได้พักกินข้าว1ช.ม ต้องทำยอดส่งหัวหน้า ยกของ แบกของ งานที่ทำอยู่ไกลจากที่พัก รถติด ฉันเหนื่อย เหนื่อยจริงๆ ท้อด้วย ฉันได้แค่วันละ300บาท แต่ฉันมีภาระ ต้องจ่ายหลายอย่าง มีฝัน ฉันอยากมีเงินเยอะๆ อยากกลับไปสร้างบ้านให้แม่ มีรถยนขับ
ก่อนที่ฉันจะแก่ตัว เะราะตอนนี้ฉันยังสาว ฉันเลยตีดสิ้นใจออกจากงาน เพื่อนแนะนำไปทำpr ฉันเลยขอแฟน ตอนแรกแฟนไม่ให้ แต่ฉันบอกว่า มันได้เงินดี ฉันมีภาระต้องใช่เงิน เพราะแฟนฉันไม่ยอมทำงาน ฉันหาตังคนเดียว
ฉันทำได้สักพัก ตอนแรกฝืนทำเพราะจำเป็น เพราะเห็นเงินเยอะๆแล้วภูมิใจ ฉันเลยทำต่อไป ฉันเริ่มมีเงิน ฉันก็รู้สึกผิดนะที่ทำงานแบบนี้ ฉันเลยตามใจแฟนทุกอย่าง อยากได้อ่ะไร ฉันหาให้หมด แฟนมีหน้าที่เรียนก็เรียนไป ฉันให้เงินใช่ ให้ของที่เค้าอยากได้ เพื่อชดใช้กับงานที่ฉันทำ พอผ่านไปหลายเดือน แฟนมาขอให้หยุดเค้าบอกเค้าอายเพื่อนที่ฉันทำงานนี้ ฉันเลยบอกให้แฟนฉันไปทำงาน ช่วยๆกัน แต่แฟนไม่ทำ เพราะแค่เรียนก็เหนื่อยแล้ว จนทะเลาะกันหนักมาก
้ค้าว่า เค้าไม่ได้รังเกลียดฉันนะ แต่กลับมา อาบน้ำด้วยก่อนจะมากอดเค้า เค้าบอกฉันเห็นแก่เงิน เอาตัวเข้าแแรก ไปนั่งกับผู้ชายเพราะเงิน แต่รู้ไหม เงินที่เค้าใช่ เงินฉัน ฉันหาคนเดียว ฉันเก็บมานั่งเสียใจ น้อยใจ  เสียความรู้สึกมาก ฉันเลยบอกไปว่า ฉันจะออกจากงานนี้ แล้วให้เค้ามาช่วยฉันทำงาน แต่เค้าบอกเค้าไม่ว่าง ชีวิตประจำวันต้องใช่เงิน ฉันอยากได้ อยากมีเหมือนคนอื่นเค้า ฉันผิดมากไหมค่ะ