เมื่อโลกเปลี่ยน คนก็ต้องปรับ แล้วผู้รับใช้อยู่ไหน ?

โลกวันนี้  เรียกได้ว่าโลกไซเบอร์
แต่บางประเทศยังล้าหลัง  ยังนึกว่าตัวเองอยู่ในยุคออเจ้า  

วัตรปฏิบัติเป็นเช่นนั้น   ค่านิยมทางการเมืองการปกครอง สังคม วัฒนธรรม ยังเป็นแบบนั้น
แต่กลับบอกกันจังว่า 4.0   ว่าปรับตัวให้ทันโลกให้ทันการแข่งขัน





ที่น่าห่วงคือภาคเกษตรกรรมครับ  ยิ่งเห็นแจ๊คหม่าเข้ามายิ่งน่าห่วง
โลกเปลี่ยน  คนก็ต้องปรับ  แล้วผู้รับใช้อยู่ไหน ?

ผู้รับใช้  ก็คือ ข้าราชการนั่นแหละครับ
เมื่อไรจะวิ่งเข้าหาประชาชนซะที   อย่าดีแต่รอให้ประชาชนพินอบพิเนาเข้าหา

กรมส่งเสริมการเกษตร  กรมวิชาการการเกษตร
เอาแค่สองหน่วยงานนี้ก่อน   ตั้งแต่ระดับกรมลงไปจนถึงระดับตำบล

ตอนนี้ทำอะไรกันอยู่ ?


ก็ไม่ใช่ไม่มีคนทำงานหรอกครับ  แต่หมายถึงหน่วยงานภาครัฐเข้าไปช่วยเกษตรกรแค่ไหน อย่างไร เข้าถึงเพียงใด
ก็ตั้งแต่ระดับนโยบายแห่งรัฐ  ระดับกระทรวง   สนับสนุนงบประมาณ  บุคลากร  ส่งเสริมเรื่อง how to  เพียงพอหรือไม่

เพื่อให้เกษตรกรปรับตัวได้ทันโลกที่เปลี่ยนแปลง
ไม่ใช่เอาแต่ชี้นิ้วบอกว่า  เกษตรกรต้องรู้จักปรับตัว  พัฒนาผลิตผล  รู้จักการตลาด   ฯลฯ

และก็เลิกซะที  กับการจัดนิทรรศการหะรูหะรา  เหมือนว่าแต่ละหน่วยงานมีผลงานซะเหลือเกิน
ทั้งที่เกษตรกรยังต้องพึ่งพาพ่อค้าคนกลาง   ยังอยู่ในกำมือนายทุน   เข้าไม่ถึงระบบการค้าโลกที่เปลี่ยนไป

ผลงานไม่ใช่นิทรรศการหะรูหะรา  แต่คือความอยู่ดีกินดีของเกษตรกร


กระทรวงอื่น ๆ   ก็เหมือนกันครับ    นี่แค่ยกตัวอย่างกระทรวงเดียว




โดยเฉพาะกระทรวงศึกษาธิการน่ะ
เมื่อไรจะเลิกดักดานซะที

ขี้ค้าน  

จ่มจบ

นอนต่อ