สวัสดีค่าาาา เรื่องที่ จขกท.จะเล่าเป็นเรื่องที่เกิดขี้นจริงของ จขกท.นะคะ คือบางตอนบางคำพูดมันผ่านมานานแล้วอาจจะไม่ตรงหรือไม่ถูกเวลายังไง ก็ขออภัยไว้ก่อนนะคะ บางเรื่องก็ลืมๆ ว่าอันไหนเกิดขึ้นก่อนหรือเกิดขึ้นทีหลัง ไม่ว่ากันนะงับบบ
.
ขอเกิ่นคร่าวๆก่อน จขกท.ขอแทนตัวเองว่า "บี" นะคะ บีเป็นคน ตจว. อยู่นอกตัวเมืองค่ะ เป็นเด็กเกเรเลยทีเดียว แบบติดเพื่อนเที่ยวกลางคืน แต่ไม่มั่วผู้ชายนะ55 ตอนนั้นเรียนอยู่ชั้น ม.3 ค่ะ เรียนโรงเรียนมัธยมแถวบ้าน เป็นโรงเรียนเล็กๆ
.
ตอนนั้นบีมีแฟนเป็นทอมค่ะ แทนชื่อว่า เอ อยู่รุ่นเดียวกัน แต่คนละห้องค่ะ เราเพิ่งคบกันตอนปิดเทอมใหญ่ก่อนขึ้น ม.3 ค่ะ เพื่อนมีเพื่อนสนิท 3 คน ชื่อ ปูน ฟ้า เนม เพื่อนของเราจะไม่ชอบเอแบบออกนอกหน้าเลย
.
เริ่มเล่าเลยนะคะ ตอนนั้นเป็นช่วงสอบมิดเทอม ของเทอม 2 แล้วค่ะ วันนั้นเป็นวันสอบวันแรก เราซ้อนปูนไป รร.ค่ะ เพราะเป็นญาติห่างๆกันบ้านติดกัน
ปูน: อีบี!! อีเอแฟนอะ
เราก็รีบหันไปดู เห็นเอออกมาจากบ้านกระเทยที่อยู่หมู่บ้านเดียวกับเรา ขอแทนว่าเจ้กี้ แถมขี่รถเจ้กี้อีก หน้าตาเหมือนเพิ่งตื่น เรายอมรับว่างงมาก เพราะเมื่อคืน เอบอกว่าง่วงอยากนอน เมื่อเช้าเอก็ไม่ได้ติดต่อเรามา
ปูน: มาอยู่บ้านเจ้กี้ได้ไงวะ
บี: นั่นดิ กูก็ไม่รู้
.เราก็เอ๋อๆ มีลางสังหรณ์แปลกๆ เหม่อๆ จนเดินเข้าโรงเรียน
ปูน: คิดมากหรอ
บี: นิดหน่อยว่ะ เขารู้จักกันได้ไง
ปูน: กูเตือนจนไม่รู้จะเตือนยังไงอะบี

.เราก็คิดมากนะแต่พอไปเจอเพื่อนก็เฮฮา เม้าท์กันไปนู้นนี่ เพื่อนก็อ่านหนังสือสอบกันไป แต่เราไม่ค่อยอ่าน เราดื้อแต่ก็เป็นคนสมองดี55 ติด 1 ใน 5 ของสายชั้น ทุกเทอม สอบก็เกือบเต็มทุกครั้ง มีเทคนิคการนับคาบโดดค่ะแบบโรงเรียนเราห้ามขาดแต่ละวิชาเกิน 3 ครั้ง เราก็จะขาดวิชา 3 ครั้ง 55 (น้องๆอย่าทำตามน้าาา ตอนนี้เรามาคิดได้เสียใจมาก บางคาบที่ไม่ได้เรียนแต่หลักสูตรนั้นจำเป็นเราก็ไม่ถนัดไปเลย)

.พอจะเข้าสอบวิชาแรก เราก็เห็น เอ เดินมากับมิว (มิวเป็นเพื่อนสนิทเอค่ะ แต่เป็นผู้หญิง) เอก็เดินมาหาเราตามปกติ
เอ: ตัวเองงงงงง ตั้งใจสอบนะครับบบ
บี: เอ เมื่อเช้าไม่ติดต่อมาอะ ไปไหนมาหรอ
เอ: บ้าหรอเช้าวันสอบจะเที่ยวได้ไง ตื่นสายมากอะ ต้องบิดมอไซค์มารับอีมิวเลย เกือบไม่ทัน555
เราได้แต่คิดในใจว่าทำไมต้องโกหก
บี: บีไปสอบละนะ
เอ: ครับ สู้ๆนะ

.เราก็เครียดเลย ตอนเราจะคบกับเอมีคนมาเตือนเยอะมาก พวกเพื่อนเราก็ไม่ชอบ แต่เอดีกับเรามากเราพยายามเชื่อใจเขา ตอนนั้นเราไม่ได้คิดมากเพราะเขาไปไหนไม่บอกนะ แต่คิดมากว่าทำไมต้องโกหกเรามากกว่า

สอบ 2 วิชาแรกก็ผ่านไปด้วยดี ครูให้พัก 10 น.
พวกเรา 4 คน เรา ปูน ฟ้า เนม ก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างทางเราก็เล่าเรื่องเจอเอเมื่อเช้าให้ฟ้ากับเนมฟังด้วย

ฟ้า: กูบอกแล้วอีเอมันทอมแรด
เนม: เลิกเลย มันโกหกแบบนี้
บี: กูไม่รู้ว่า รู้สึกหน่วงๆ ว่าทำไมมันต้องโกหก

เราก็เดินไปคิดไป เพื่อนๆก็บ่นๆไปตามทางจนกลับมาถึงห้องสอบ ตอนสอบเราก็ยังคิดมากเหมือนเดิม สอบเสร็จเราก็แยกย้ายกลับบ้าน

เราก็ซ้อนรถปูนกลับบ้านเหมือนเดิม

บี: กูจะถามเอไปตรงๆดีไหมวะ
ปูน: ดีที่สุด!
บี: เอางั้นหรอ
ปูน: เออดิ
บี: นอนเป็นเพื่อนกูนะวันนี้
ปูน: เออได้
*เนื่องจากวันพรุ่งนี้หยุดให้ ม.ปลายสอบค่ะ โรงเรียนจะให้  ม.ต้น กับ ม.ปลาย สลับวันกันสอบ ก็ชิลล์เลย 55

ตกเย็นปูนก็เอาเสื้อผ้าหนังสือมาอ่านบ้านเรา เราก็นั่งเขี่ยโทรศัพท์ค่ะ ปกติเรากับเอจะคุยกับแค่ดึกๆ ส่วนจะไปไหนก็รายงานแค่นั้น
ปูน: ถามอีเอยัง
บี: ยัง
ปูน: ถามดิ
บี: เครได้

เราก็ทำใจสักพัก เลยทักไลน์เอไป
บี: เอ..ว่างไหม
สักพักเอถึงตอบค่ะ
เอ: ว่างครัชช มีไรอะ
บี: มีไรอยากพูดกะเราปะ
เอ: เป็นไรหรือปล่าว เราทำอะไรให้บีน้อยใจไหม
บี: ทำไมเมื่อเช้าเราเจอเออยู่ฟน้าบ้านเจ้กี้อะ ขี่รถเจ้กี้ด้วย
เอ: อ๋อ คิดมากหน่า เราไปส่งพี่นุ๊กอะแล้วรถน้ำมันหมดเลยยืมรถพี่เจ้กี้กลับ
บี: แล้วโกหกทำไม
เอ: เราคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้นเฉยๆไง
บี: เราหรอที่ไม่สำคัญ
ตอนนั้นเราเริ่มโกรธแล้วค่ะ ถ้าเรื่องแค่นี้โกหกกันมันต้องมีอะไรแล้ว แต่เอก็แก้ตัวจนเรายอมค่ะ
ปูน:
ปูนอ่านไลน์เราละหันมาบอกเรา
ปูน: เชื่อมันได้ไงบี ต้องมีซัมติงแน่ๆ ปูนฟันธง
บี: เออช่างมันเถอะ ต่อไปกูจะสังเกตให้มากๆ กูก็รู้สึกแปลกๆ
ปูน: กูจะจับผิดอีทอมแรดให้ถึงที่สุดอะ จำคำกูไว้เลย
บี: ก็พูดเกินไป
ปูน: จริงๆนะบี เมื่อไหร่จะหูตาสว่างละเลิกกับมันวะ
บี: เขายังไม่เคยทำอะไรที่ให้กูเสียใจนะ
ปูน: แค่ยังจับมันไม่ได้ปะ มันอยู่สายชั้นเดียวกับเรา ใครๆก็รู้นิสัย วันที่กูรู้ว่าคบกับมันนะ กูแทบจะ-เป็ดโปรตายอะ
บี: 555 เอาน่าอย่าคิดมาก อ่านหนังสือไปเลยอีเตี้ย
ปูน: เออๆ มากกว่าอย่าคิดมาก

คืนนั้นก็ผ่านไป เราก็โทรคุยกับเอปกติ อีปูนก็จะเหล่ตา มองบน บีนปาก หรือพูดว่ารำคาน กวนเราทั้งคืน พอเช้ามา เอก็บอกว่าจะมารับไปนั่งร้านกาแฟ ปูนก็กลับบ้านไป วันนั้นเราก็ไปร้านกาแฟกับเอปกติ หลังจากวันนั้นเอใส่ใจเรา ดูแลเราดีเหมือนเดิม จนเราเริ่มลืมเรื่องนั้นไป แล้วก็เชื่อใจเขาอีกครั้งตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ . .

มีต่อนะคะ ว้จะมาต่อน้าาา