สวัสดีครับผมชื่อเปตอง ในบางครั้งการที่เราแอบชอบคนๆหนึ่งมันไม่ผิดแต่ความรักของผมมันอาจไม่เหมือนความรักธรรมดา ผมแอบชอบครู
เล่าเลยนะ ผมกับครูเจอกันที่ห้องเรียนเปนครั้งแรก นาทีแรกก้อไม่ได้คิดอะไรรู้สึกไม่ถูกชะตาด้วยแหล่ะแต่มันก็มีหลายมุมที่ทำใหก้ผมคิดไปไกล
ครูเขาพึ่งมาใหม่ได้ไม่นานเขาเป็นครูผู้ช่วย  เรารู้ว่ามันไม่ควรนะ รู้ว่าครูกับนร.มันคงคบกีนไม่ได้ แต่.....ความรักมันห้ามกันไม่ได้ เราเลือกที่จะรอเขา5ปี
ในบางครั้งที่เขาทำแบบนี้มันทำเราหวั่นไหว  ระหว่างไปเที่ยวห้องพิเศษ2วัน1คืน มันทำให้เราหวั่นไหวมากทั้งตอนครูแกจับมือเราเดิน มันรู้สึกดีมาก ทุกๆอย่างที่เขาทำกับเรามันมีผลต่อใจเรามากนะ เราพยายามไม่คิดแล้วแต่มันก้อไม่ได้ เขาอาจไม่คิดอะไรกับผมแม้แต่นิดเดียวแต่เขาจะรู้ไหมว่าผมคิดแต่ผมก้อไม่ไปสารภาพรักกับเขาหรอก ผมเปนนร.เขาเปนครูผมเข้าใจดีว่ามันไม่ควรและทำให้ครูเสื่อมเสีย ผมอยากให้เข้ารู้ว่าผมรู้สึกยังไงแต่เขาอาจจะไม่รู้อะไรเลยแม้แต่นิดเดียวถ้าเขามองออกเขาจะรู้ว่าผมบริสุทใจกับเขาแค่ไหน แค่เส้นบางๆที่ทำให้เรารักกันไม่ได้ ที่เขาทำกับผมดีทุกอย่างเพราะเขาเปนครูที่คุยแชทกันที่ถามผมทำไรกินข้าวยังแหล่ะหลายๆอย่างนั้นเพราะเปนครูกับลูกศิษ์ใช่ไหมครับ ผมควรจะรอเขาไหมครับ?