อย่างที่บอกว่าแอบชอบเพื่อนในห้องค้ะ ชอบมาปีกว่าแล้วแต่เขามีแฟนแล้วค้ะคบกับแฟนประมาณ3ปีกว่าแล้ว. เราไม่เคยคิดว่าจะได้คุยกับเขาแต่สุดท้ายก็ได้คุยกันค้ะคุยกันเรื่อยๆปีนิดแล้วค้ะเราชอบเขามากจะบอกว่ารักก็ได้ไปหาไปเจอตลอดชอบอยู่ใกล้ๆเขาตลอดชอบไปเฝ้าเขาที่ร้านเกมทั้งๆที่เราก็เล่นเกมที่เขาเล่นไม่เป็นหรอกแต่เพราะความอยากไปเจอเลยไปหาค้ะดขาก็ดีกับเราค้ะมาส่งเสมอเวลาเขาเข้าใกล้ผญ.คนอื่นเราไม่ชอบมากๆเลยใจมันหวิวๆยังใงไม่รู้เขาทำทุกอย่างเหมือนแฟนหรือเราคิดไปเอง😂 เมื่อก่อนก็คุยกันในเฟสนี่แระจนเขาให้รหัสเฟสแฟนเขาค้ะวันนั้นแฟนเขาตอบเราก็อิ้งๆไปเนาะแต่ตอนคุยกับเขาใหม่ๆเคยขอให้เขาเล่าเรื่องตัวเองให้ฟังเช่นแฟนเขาเขาก็บอกว่าเขาไม่ค่อยได้คุยโทรสับกับแฟนไม่ค่อยไปหาเจอกันก็ประมาณเดือนล้ะครั้งแต่ที่บ้านทัสองก็รับรู้หมดค้ะ เขาบอกว่าไม่ว่าจะเรื่องๆใหนๆก็มีแม่กับแฟนเขาที่รุ้ก่อนตลอดทุกเรื่อง. จิงๆมันชัดเจนแล้วค้ะว่าเขารักแฟนมาก วันนั้นที่แฟนเขาตอบกลับมาเขาก็ถามว่าเราชอบแฟนเขาช่ม่? เราก็ไม่ได้กลัวพี่เขาจะทำอะไรเราหรอก กลัวเพราะรู้ว่าผิด ก็เลยตอบว่าเคยชอบ พี่เขาก็บอกว่าเรื่องเราเขารู้นานแล้วเขาให้เราคุยกับแฟนเขาได้แต่ถ้ามากเกินเขาก็ต้องพูดบ้างเขาบอกเราแบบนี้! ดูดิ้ถ้าเป็นคนอื่นเขาก็ด่าเราไปแล้วนี่ยิ่งทำให้เห็นว่าแฟนเขาดีขนาดใหนยอมเขาทุกอย่างนี่อาจจะมีส่วนที่ทำให้เขารักแฟนเขามากๆก็ได้เนาะ. หลังจากนั้นเราก็รู้สึกผิดเอามากๆแต่ก็ปรึกษาเพื่อนบ้าง. สุดท้ายก็คุยกับเขาต่ออ้ะค้ะอยากตัดใจ ตัดหลายครั้งแล้วแต่ทำม่ได้เลยมาคุยกันในไลน์ตอนนี้เราเลิกคุยกับเขาไปแล้วค้ะเดือนกว่าๆแล้ววันนั้นเราทะเลาะกันในไลน์หนักมากกกล้ะเขาก็หายไปปล่อยให้เราร้องไห้ทั้งคืน เขาม่มีท่าทีที่จะอ่านไลน์เราสักนิด มีแค่คำส่งท้ายว่าถ้านี้คือสิ่งที่เทอเข้าใจเราก็จะม่พิมต่อ. เราเลิกคุยกับเขาหลายครั้งแล้วสุดท้ายก็กลับมาคุยอีกเพราะต้องเจอกันตลอดที่รร.รึเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจ. แต่ครั้งนี้มันหนักกว่าทุกๆครั้งจะทำอะไรเราก็ผิดไปหมดเลยค้ะผ่านคืนนั้นไปเขาก็ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวร้องไห้คนเดียวเจ็บคนเดียวเขาไม่แม้แต่จะตอลกลับเรา.จนคิดว่าเขาคงไปแล้วจิงๆเป็นอย่างที่คิดค้ะเราก็หายจากกันจนถึงตอนนี้ไมได้บอกลาไม่ได้นัดเจอไม่ได้โทรหากัน. ตอนเลิกคุยกันใหม่ๆก็เฮิร์ทหนักเลยเพ้อต่างๆนาๆแต่เขาเฉยมากเหมือนม่มีอะไรเกิดขึ้นตอนแรกเราก็ทรมานมากคนเคยๆอ้ะแล้ววันนึงก็หายไปจสกชีวิตประจำวันของเรามันเจ็บมาก. รู้สึกแค้นๆเขาน้ะค้ะเมื่อก่อนแต่คิดได้แล้วว่าเราป็นคนชอบเขาก่อนเป็นคนเข้าไปเองเป็นคนไปยุ่งกับเขาเองทั้งที่รู้ก่อนแล้วว่าเขามีแฟนและเราก็ผิดมากด้วยตอนนี้กลับอยากขอบคุณเขาที่วันนั้นม่ตอบไลน์เราแล้วเราก็ม่ทักกลับไปซ้ำๆเหมือนแต่ครั้งก่อนๆเขาทำให้เรานอนปิดไฟคนเดียวได้เขาทำให้เราอยู่ได้โดยไม่ต้องมีเขา มันเป็นบทเรียนราคาแพงสำหรับเรา. หลังจากเลิกคุสกันดือนกว่าก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยค้ะไม่ได้เจอน่าเลยบ้านก็ไม่ไกลกันมากแต่ก็ไม่เจอ. ตอนนี้คือช่วงปิดเทอมใหญ่จะขึ้นม.6แน่นอนว่าต้องอยู่ห้องเดียวกันอีกแน่ๆ ไม่รุ้เปิดเทอมมาจะมองน่ากันติดไหม? ก็ยอมรับค้ะว่ายังทำใจไม่ได้แต่ก็ส่องเขาตลอดเขามีความสุขแฮปปี้ดีค้ะ ชัดเจนว่าการไม่มีเราคือความสุขที่แท้จิง😂 ทุกวันนี้ก็คถ.เขาตลอดค้ะแต่จะม่ทักเขาทุกช่องทางเด็ดขาดจะอยู่ห่างๆค้ะจะรอดูเขามีความสุขเราเองอาจจะเจ็บหน่อยแต่ลึกๆก็มีความสุขไปกับเขานั้นแหละค้ะ. ไอจีคือช่องทางเดียวที่รู้ได้ว่าเขาทำอะไรที่ใหนกับใครแต่เขาแทบไม่ลงอะไรเลยทั้งที่ออนทั้งวัน ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงเขามากก็ร้องไห้ตลอดแต่ก็ไม่หนักเหมือนตอนเลิกคุยกันแรกอ้ะค้ะ ตอนนี้มีคนเข้ามาในชีวิตบ้างแต่ก็เลือกที่จะตัดทุกคนเลยไม่รู้ว่าเรายังรักเขาอยู่หรือว่าเราไม่อยากเจอใครใหม่ๆอีกแล้วมันเหนื่อยมันอยากอยู่คนเดียว. ตอนนี้ทำได้แค่ดูรูปเก่าๆที่เขายอ้มให้แค่นั้นอ้ะค้ะ เเอนหน้าก็จะเปิดเทอมแล้วเราไม่อยากเจอหน้าเขาเพราะกลัวเราจะทำใจไม่ได้เพราะจะผ่านมาได้คนเดียวก็ทรมานสุดๆไปเลย. จะทำไงดี? เรากลับไปเป็นเพื่อนกับเขาไม่ได้?
แอบชอบเพื่อนผู้ชายในห้อง