สวัสดีครับ ผมชื่อ บิ๊ก ผมเองชอบท่องเที่ยวมากๆ แต่สำหรับผมการท่องเที่ยวในสไตล์ที่ชอบ เห็นจะเป็นการขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยว ที่ตลอดระยะเวลากว่า 6 ปี ที่ผ่านมา ผมเคยมีโอกาสได้ขี่เที่ยวมาแล้วกว่า 10 ประเทศ
ผมขอแนะนำตัวเองด้วยกระทู้นี้นะครับ
https://pantip.com/topic/35047369/comment21
และตอนนี้ผมได้สร้างแฟนเพจในเฟสบุคขึ้นมาได้เพียง 2 สัปดาห์ มาค่อยติดตามเป็นกำลังใจให้กับผม คนล่าฝันตัวน้อยๆคนนี้ได้ที่
https://m.facebook.com/The-Little-Heart-in-Bigs-World-336853096719804/?ref=bookmarks
อยู่มาวันหนึ่ง มีพี่ที่อยู่ทีมกีฬาเดียวกับผมคนนึง ชวนผมไปอุทยานแห่งชาติลำคลองงู สำหรับผมตอนนั้นผมไม่มีข้อมูลอะไรเลยครับ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น รู้แค่ว่า เคยเห็นภาพเสาหินๆ ประมาณนั้น แค่นั้นจริงๆครับ
หลังจากพี่ติ๊ก ได้กล่าวชวนผมในตอนบ่าย ตอนเย็นเราก็ไปแผนโบราณกันครับ พี่ติ๊กจัดแค่นวดฝ่าเท้า แต่ผมซึ่งเป็นคนที่ชอบนวดแบบไม่มีนาบมากิยู่แล้ว เลยตัดสินใจลงทุน นวดแบบน้ำมันเลยครับ โดยออกตัวแรงว่าขอคนนวดเก่งๆมือหนักๆ เพราะผมเจ็บมาเยอะแล้วกับหมดนวดที่ไม่ค่อยจะมีฝีมือ พิกัดผมนวดที่สยามสแคว์ครับ นวดได้ดีงามเฟล่อ ฟินจนผมต้องขอต่ออีกชั่วโมงแล้วให้ทิปอีกหนึ่งร้อย
หลังจากนวดเสร็จผมก็เพลียมาก แต่ผมก็ยังไม่สำนึกครับ ผมไม่ได้รีบจัดของเตรียมเดินทางเลยแม้แต่น้อย และกลับมานั่งเล่นไลน์เล่นเฟส จนเริ่มดึก พี่ติ๊กได้บอกผมไว้ตั้งแต่ตอนชวนแล้วว่า "ต้องไปให้ถึงลำคลองงูก่อนแปดโมง" คือตอนนั้นผมมั่นใจว่าทันไงครับ เลยไม่รับร้อน สรุป คืนนั้นพลาดไปหมด ผลประกอบการคือ ผมไม่ได้นอนหละบเลยครับ จัดของเสร็จตีสองสิบห้านาที จากนั้นก็ออกรถเลยครับ
(ระหว่างทาง ผมจอดตามจุดพัก 2 ครั้ง มีบางจุดพักที่ผมอีดกาแฟไปเยอะมาก เรียกได้ว่าเยอะที่สุดในชีวิตเลยเช้านี้ คือ รวมๆกาแฟ 3 in 1 สาทซองกินสองครั้ง กาแฟกระป๋องเบอร์ดี้อีก 6 กระป๋องในวันเดียวครับ 😅)
ผมเดินทางด้วยความเร็วเฉลี่ย 100 Km/hr. โดยที่ถนนในผมข้อใช้คำว่าประเทศไทย วันนี้มันโล่งอย่างไม่น่าเชื่อ นับจำนวนรถได้เลยละครับว่ากี่คัน และด้วยความที่นอนน้อยมาหลายวัน เพราะก่อนหน้านี้ ผมขี่รถจากน่านมานครสวรรค์ จากนั้นมากทม.ต่อบางแสน กลับกทม. และมาต่อที่นี่ เรียกได้ว่า เที่ยวกันมาตั้งแต่ช่วงก่อนเทศกาลอีกครับ
(รายละเอียดการเดินทางครับ)
ความเหนื่อยล้าสะสม ความไม่ได้พักผ่อนเพียงพอมาหลายวัน การไม่ได้นอนมาเลย การที่ต้องนั่งขี่มอเตอร์ไซค์มาจากกทม. บวกกับการที่ผมเพิ่งไปแผนโบราณมาอีก ทำให้ผมโครตที่จะง่วงนอนมากเลยครับ
วันนี้ผมทำผิดกฏเหล็ก 1 ข้อและกฏธรรมดาอีกหนึ่งข้อทีาผมคิดขึ้นเองคือ
กฏเหล็กเรื่อง"ง่วงอย่าขับขี่โดยเด็ดขาด" เพราะผมเกือบขี่ชนท้ายรถสิบล้อที่ประเทศมาเลเซียมาแล้ว กับกฏอีกหนึ่งข้อคือ การไม่ออกดึกครับ แจ่กฏนี้สำหรับผมในกรุงเทพผมเริ่มคิดว่าเป็นกฏที่ไม่ซีเรียสอะไรมาก ทำให้ผมได้บทเรียนสำคัญให้กับตัวเองว่า ผมจะไม่ขี่รถตอนง่วงอีก
(กิจกรรมที่เราจะได้ทำกัน)
จนในที่สุดผมก็มาถึงทางแยกครับ ผมเลือกเชื่อ Google map ซึ่งมันพาผมไปในทางเข้าที่สูงชัน คดโค้ง และเป็นทางลูกรัง แต่สำหรับผมและรถคันนี้เราลุยกะนมาเยอะพอควรเราเลยรู้สึกชิวกับสิ่งที่เจอครับ จนมาถึงจุดนัดกับเพื่อนๆทุกคน คือ "หน่วยพิทักษ์ฯเขาพระอินทร์"
รีกลุ๊บ ปะหน้ากับกลุ่มเพื่อนใหม่ที่ผมเพิ่งเจอหน้าพวกเขาครั้งแรก ดูหน้าตาแล้วท่าจะอายุน้อยกว่าผมทุกคน ยกเว้นพี่ติ๊ก หลังจากนั้นผมจัดแจงเก็บของเข้าเต้นท์ จอดรถในที่จอดในโรงจอดรถ ก่อนจะเริ่มเดินทางโดยผมได้ยินคำบอกเล่าจากจนท.ว่าขับขี่รถไปเองไม่ได้
(ระยะทางราว 18 กิโลทางโหดใช้ได้ครับ แต่ผมขออนุญาตพูดว่า ผมขี่รถผมมาได้ครับ สบาย เคยเจอมาหนักกว่านี้เยอะมากๆๆที่ลาวคนเดียว)
ในที่สุดใช้ระยะเวลากว่า 45 นาที พวกเราก็มาถึงปากทางเข้าแล้วครับ สนุกแน่ครับงานนี้
[CR] ลำคลองงู สถานที่ที่ฟินสุด อย่างแท้ทรู ในความคิดผม
ผมขอแนะนำตัวเองด้วยกระทู้นี้นะครับ
https://pantip.com/topic/35047369/comment21
และตอนนี้ผมได้สร้างแฟนเพจในเฟสบุคขึ้นมาได้เพียง 2 สัปดาห์ มาค่อยติดตามเป็นกำลังใจให้กับผม คนล่าฝันตัวน้อยๆคนนี้ได้ที่
https://m.facebook.com/The-Little-Heart-in-Bigs-World-336853096719804/?ref=bookmarks
อยู่มาวันหนึ่ง มีพี่ที่อยู่ทีมกีฬาเดียวกับผมคนนึง ชวนผมไปอุทยานแห่งชาติลำคลองงู สำหรับผมตอนนั้นผมไม่มีข้อมูลอะไรเลยครับ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น รู้แค่ว่า เคยเห็นภาพเสาหินๆ ประมาณนั้น แค่นั้นจริงๆครับ
หลังจากพี่ติ๊ก ได้กล่าวชวนผมในตอนบ่าย ตอนเย็นเราก็ไปแผนโบราณกันครับ พี่ติ๊กจัดแค่นวดฝ่าเท้า แต่ผมซึ่งเป็นคนที่ชอบนวดแบบไม่มีนาบมากิยู่แล้ว เลยตัดสินใจลงทุน นวดแบบน้ำมันเลยครับ โดยออกตัวแรงว่าขอคนนวดเก่งๆมือหนักๆ เพราะผมเจ็บมาเยอะแล้วกับหมดนวดที่ไม่ค่อยจะมีฝีมือ พิกัดผมนวดที่สยามสแคว์ครับ นวดได้ดีงามเฟล่อ ฟินจนผมต้องขอต่ออีกชั่วโมงแล้วให้ทิปอีกหนึ่งร้อย
หลังจากนวดเสร็จผมก็เพลียมาก แต่ผมก็ยังไม่สำนึกครับ ผมไม่ได้รีบจัดของเตรียมเดินทางเลยแม้แต่น้อย และกลับมานั่งเล่นไลน์เล่นเฟส จนเริ่มดึก พี่ติ๊กได้บอกผมไว้ตั้งแต่ตอนชวนแล้วว่า "ต้องไปให้ถึงลำคลองงูก่อนแปดโมง" คือตอนนั้นผมมั่นใจว่าทันไงครับ เลยไม่รับร้อน สรุป คืนนั้นพลาดไปหมด ผลประกอบการคือ ผมไม่ได้นอนหละบเลยครับ จัดของเสร็จตีสองสิบห้านาที จากนั้นก็ออกรถเลยครับ
(ระหว่างทาง ผมจอดตามจุดพัก 2 ครั้ง มีบางจุดพักที่ผมอีดกาแฟไปเยอะมาก เรียกได้ว่าเยอะที่สุดในชีวิตเลยเช้านี้ คือ รวมๆกาแฟ 3 in 1 สาทซองกินสองครั้ง กาแฟกระป๋องเบอร์ดี้อีก 6 กระป๋องในวันเดียวครับ 😅)
ผมเดินทางด้วยความเร็วเฉลี่ย 100 Km/hr. โดยที่ถนนในผมข้อใช้คำว่าประเทศไทย วันนี้มันโล่งอย่างไม่น่าเชื่อ นับจำนวนรถได้เลยละครับว่ากี่คัน และด้วยความที่นอนน้อยมาหลายวัน เพราะก่อนหน้านี้ ผมขี่รถจากน่านมานครสวรรค์ จากนั้นมากทม.ต่อบางแสน กลับกทม. และมาต่อที่นี่ เรียกได้ว่า เที่ยวกันมาตั้งแต่ช่วงก่อนเทศกาลอีกครับ
(รายละเอียดการเดินทางครับ)
ความเหนื่อยล้าสะสม ความไม่ได้พักผ่อนเพียงพอมาหลายวัน การไม่ได้นอนมาเลย การที่ต้องนั่งขี่มอเตอร์ไซค์มาจากกทม. บวกกับการที่ผมเพิ่งไปแผนโบราณมาอีก ทำให้ผมโครตที่จะง่วงนอนมากเลยครับ
วันนี้ผมทำผิดกฏเหล็ก 1 ข้อและกฏธรรมดาอีกหนึ่งข้อทีาผมคิดขึ้นเองคือ
กฏเหล็กเรื่อง"ง่วงอย่าขับขี่โดยเด็ดขาด" เพราะผมเกือบขี่ชนท้ายรถสิบล้อที่ประเทศมาเลเซียมาแล้ว กับกฏอีกหนึ่งข้อคือ การไม่ออกดึกครับ แจ่กฏนี้สำหรับผมในกรุงเทพผมเริ่มคิดว่าเป็นกฏที่ไม่ซีเรียสอะไรมาก ทำให้ผมได้บทเรียนสำคัญให้กับตัวเองว่า ผมจะไม่ขี่รถตอนง่วงอีก
(กิจกรรมที่เราจะได้ทำกัน)
จนในที่สุดผมก็มาถึงทางแยกครับ ผมเลือกเชื่อ Google map ซึ่งมันพาผมไปในทางเข้าที่สูงชัน คดโค้ง และเป็นทางลูกรัง แต่สำหรับผมและรถคันนี้เราลุยกะนมาเยอะพอควรเราเลยรู้สึกชิวกับสิ่งที่เจอครับ จนมาถึงจุดนัดกับเพื่อนๆทุกคน คือ "หน่วยพิทักษ์ฯเขาพระอินทร์"
รีกลุ๊บ ปะหน้ากับกลุ่มเพื่อนใหม่ที่ผมเพิ่งเจอหน้าพวกเขาครั้งแรก ดูหน้าตาแล้วท่าจะอายุน้อยกว่าผมทุกคน ยกเว้นพี่ติ๊ก หลังจากนั้นผมจัดแจงเก็บของเข้าเต้นท์ จอดรถในที่จอดในโรงจอดรถ ก่อนจะเริ่มเดินทางโดยผมได้ยินคำบอกเล่าจากจนท.ว่าขับขี่รถไปเองไม่ได้
(ระยะทางราว 18 กิโลทางโหดใช้ได้ครับ แต่ผมขออนุญาตพูดว่า ผมขี่รถผมมาได้ครับ สบาย เคยเจอมาหนักกว่านี้เยอะมากๆๆที่ลาวคนเดียว)
ในที่สุดใช้ระยะเวลากว่า 45 นาที พวกเราก็มาถึงปากทางเข้าแล้วครับ สนุกแน่ครับงานนี้