มีใครเคยคิดว่าการที่เราเป็นคนพูดไม่เก่ง ทำให้เพื่อนเบื่อเราบ้าง?

ถ้าถามว่าเราเป็นคนที่เรียบร้อย พูดน้อยมั้ย ก็ไม่นะ ดูบ้าๆ ติงต๊องๆ ซะด้วยซ้ำ แต่ดันเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง ชวนคุยก็ไม่เก่ง ถ้าจะพูดว่าเข้าสังคมไม่ค่อยเก่งก็ยังได้ บางครั้งก็ดูเงียบๆเพราะไม่รู้จะคุยอะไรกับเพื่อนซะงั้น ก็เลยคิดว่าเป็นเพราะความที่คุยไม่เก่งนี่รึเปล่าที่ทำให้เพื่อนรู้สึกเบื่อเรา จริงๆเราก็อยากมีเพื่อนสนิทที่สามารถอยู่กับเราไปได้นานๆบ้างนะ แต่ที่ผ่านมาสิ่งที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าคือ เพื่อนที่เราคิดว่าสนิทมากจู่ๆก็ไม่ค่อยแคร์ ไม่ค่อยคุยกับเราสักเท่าไหร่ คำว่าเบื่อนี่แปะอยู่บนสีหน้าชัดเจนเวลาคุยกับเรา แล้วดูเหมือนจะสนิทกับเพื่อนอีกคนนึงแทน ที่เค้าดูเป็นคนพูดเก่งมีเพื่อนเยอะซะงั้น บางทีเราก็อยากจะโทษคนอื่นที่เหมือนมาแย่งเพื่อนเราไปทำให้เราไม่มีเพื่อนต้องมานั่งอยู่กับความเหงาแล้วได้แค่มองคนอื่นเค้ามีความสุขกับเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่มีสิทธิที่จะไปห้ามให้คนอื่นเค้าเป็นเพื่อนกับคนไหนได้บ้าง ในเมื่อถ้าเค้าเจอเพื่อนที่ใช่กว่าเรา เราก็ไม่มีสิทธิที่จะบังคับเค้าให้เป็นเพื่อนสนิทกับเรานี่เนอะ บ่อยครั้งที่คิดว่าเราไม่เคยดีพอสำหรับเพื่อนคนไหนเลย แล้วก็ถามตัวเองอยู่บ่อยๆว่าเมื่อไหร่จะเจอเพื่อนที่จะไม่มีวันเบื่อตัวตนของเราแล้วอยู่กับเราไปนานๆ  
อ่านๆไปมันอาจจะเหมือนเรื่องรักๆใคร่ๆของ ผญ ผช สำหรับใครหลายๆคนนะ #-# ที่เค้าบอกกันว่า ผช เท แต่เพื่อนไม่เท อย่างน้อยเค้าก็ยังมีเพื่อนช่วยคลายเศร้า แต่สำหรับคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนแบบเรา มันเศร้ายิ่งกว่าคนที่ถูก ผชเท ซะอีกกกกก