พ่อไม่ไว้ใจ ไม่ปล่อย รู้สึกทุกข์ตลอด

เอาง่ายๆเลยนะคะ พ่อเราไม่ใช่คนดีอะไร แบบเขาไม่ได้ทำดีกับเรา ประมาณปากบอกรักแต่การกระทำมันสวนอะคะ คือพูดทำร้ายจิตใจเรา สนใจคนอื่น เอาหน้า แต่ลูกตัวเองช่างหัวงี้

คือมันมีปันหาเว้ย ว่าเราอยุ่บ้านละหาความสุขไม่ได้เลยบอกตรงๆเรามีแต่ทุกข์ เราอายุเกือบ18แล้ว ไปไหนเราจะบอกพ่อตลอดไปกับใครที่ไหน ถ่ายรูปรายงานตลอด แต่ทุกครั้งที่เราไปไหนเราต้องแลกกับการโดนด่าว่าเกเร ถเลถไล ติดผู้ชายบ้าง เอาเพื่อนเป็นใหญ่บ้าง คือเราทำงานเลี้ยงตัวเองนะเว้ย เหนื่อยมาก ก็อยากออกไปหาความสุข ไปทำอะไรที่ชอบทำแล้วมีความสุข แต่พ่อปิดกั้นเราทุกอย่าง..

ละพอมีปันหาพ่อจะโทรไปหาคนนู้นคนนี้ซึ้งเราโคตรเสียหายอะ

มันผิดมากหรอที่เด็กคนนึงอยากมีความสุขบ้าง จากครอบครัวที่มีแต่ทุกข์

ทำไมพ่อถึงไม่รู้จักเราดีกว่าคนอื่น

กลัวตัวเองเครียกตายอะพูดตรงๆ