อหังการ์ ข้าของจริง สิ่งกล้าแกร่ง
อวดแสดง แรงบีบหล้า นภาไหว
ดังสนั่น สั่นสะท้าน บาดาลไกล
ก้องพงไพร ว่าตัวข้า ฟ้าดินกลัว
อหิงสา ข้าก็จริง แต่นิ่งอยู่
แม้อดสู ถูกขู่ข่ม ให้ก้มหัว
แรงเข้ามา ข้าน้อมรับ ดับหวั่นกลัว
ไร้ขุ่นมัว สลัวจาง ห่างจิตใจ
.
.
.
ผมเชื่อโคลงบทนี้จริงๆ
เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม ดนตรี
อักขระห้าวันหนี เนิ่นช้า
สามวันจากนารี เป็นอื่น
วันหนึ่งเว้นล้างหน้า อับเศร้า หมองศรี
โคลงโลกนิติ
ฝืดมากมายขายขี้หน้าเหลือเกิน

ขอบคุณ The Whore of Babylon ภาพโดย Hans Burgkmair the Elder ศิลปินในยุคปลายศตวรรษที่ 15 ถึง ต้นศตวรรษที่ 16
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ในยุคสุดท้าย จะปรากฎนางแพศยาแห่งบาบิโลนออกมาเพื่อก่อสงครามอาร์มาเกดดอนตามคำทำนายของพระคำภีร์ไบเบิ้ล:
“หญิงนั้นนุ่งห่มผ้าสีม่วงและสีแดงเข้ม ตัวนางแพรวพราวไปด้วยเครื่องทอง เพชรนิลจินดาและไข่มุก นางถือถ้วยทองคำอันเต็มไปด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนและของโสโครกแห่งการล่วงประเวณีของนาง มีสมญานามเขียนไว้ที่หน้าผากของนางว่า ความลี้ลับ บาบิโลนมหานคร มารดาแห่งหญิงโสเภณี และสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหลายของโลก ข้าพเจ้าเห็นหญิงนั้นเมามายด้วยเลือดของประชากรของพระเจ้าและเลือดของผู้ที่เป็นพยานเพื่อพระเยซู เมื่อข้าพเจ้าเห็นนางแล้วก็ประหลาดใจยิ่งนัก แล้วทูตนั้นกล่าวกับข้าพเจ้าว่า “เหตุใดท่านจึงประหลาดใจ? ข้าพเจ้าจะอธิบายความลี้ลับของหญิงนั้นกับสัตว์ร้ายเจ็ดหัวสิบเขาที่นางขี่ให้ฟัง สัตว์ร้ายที่ท่านได้เห็นนั้น ครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตอยู่ แต่บัดนี้ไม่มี มันจะขึ้นมาจากนรกขุมลึกและไปสู่ความพินาศของมัน ชาวโลกทั้งหลายซึ่งไม่มีชื่ออยู่ในหนังสือแห่งชีวิตนับตั้งแต่ทรงสร้างโลกจะประหลาดใจเมื่อเห็นสัตว์ร้ายนี้ เพราะครั้งหนึ่งมันเคยมีชีวิตอยู่และบัดนี้ไม่มี แต่มันจะมาในอนาคต “ในเรื่องนี้ต้องใช้ปัญญาตริตรอง เจ็ดหัวคือเนินเขาเจ็ดยอดที่หญิงนั้นนั่งอยู่ ทั้งยังหมายถึงกษัตริย์เจ็ดองค์ ซึ่งห้าองค์ล่วงไปแล้ว องค์หนึ่งเป็นอยู่ อีกองค์หนึ่งยังไม่มา แต่เมื่อมาแล้วจะอยู่เพียงชั่วระยะหนึ่ง สัตว์ร้ายซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตอยู่แต่บัดนี้ไม่มีคือกษัตริย์องค์ที่แปด มันร่วมในกลุ่มของกษัตริย์ทั้งเจ็ดองค์ด้วยและกำลังจะไปสู่ความพินาศของมัน “ส่วนเขาทั้งสิบที่เห็นนั้นคือกษัตริย์สิบองค์ที่ยังไม่ได้ครองราชย์ แต่จะได้รับอำนาจในฐานะกษัตริย์ร่วมกับสัตว์ร้ายนั้นเป็นระยะเวลาสั้นๆ พวกเขาจะมีมติเป็นเอกฉันท์ให้มอบฤทธิ์เดชและอำนาจแก่สัตว์ร้ายนั้น พวกเขาจะทำศึกกับพระเมษโปดก แต่พระเมษโปดกจะทรงพิชิตพวกเขาเพราะพระองค์ทรงเป็นเจ้านายเหนือเจ้านายทั้งหลาย เป็นกษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งหลายและสาวกผู้สัตย์ซื่อที่พระองค์ทรงเรียกและทรงเลือกไว้จะอยู่กับพระองค์” แล้วทูตนั้นกล่าวกับข้าพเจ้าว่า “น้ำมากหลายที่ท่านเห็นหญิงโสเภณีนั้นนั่งอยู่คือเผ่าพันธุ์ หมู่คน ชนชาติ และภาษาต่างๆ สัตว์ร้ายและสิบเขาที่ท่านได้เห็นจะเกลียดชังหญิงโสเภณีนั้น พวกมันจะทำลายและปล่อยให้นางเปลือยเปล่า จะกินเนื้อของนางและเผานางด้วยไฟ”
วิวรณ์ 17:4-16 TNCV
http://bible.com/179/rev.17.4-16.tncv
ปล.กลับมาอ่านกลอนมันฝืดๆเลยหยอดน้ำมันสักหน่อย ^^
อหังการ์...อหิงสา//มู่ยู่ ผู้เมามาย
อวดแสดง แรงบีบหล้า นภาไหว
ดังสนั่น สั่นสะท้าน บาดาลไกล
ก้องพงไพร ว่าตัวข้า ฟ้าดินกลัว
อหิงสา ข้าก็จริง แต่นิ่งอยู่
แม้อดสู ถูกขู่ข่ม ให้ก้มหัว
แรงเข้ามา ข้าน้อมรับ ดับหวั่นกลัว
ไร้ขุ่นมัว สลัวจาง ห่างจิตใจ
.
.
.
ผมเชื่อโคลงบทนี้จริงๆ
เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม ดนตรี
อักขระห้าวันหนี เนิ่นช้า
สามวันจากนารี เป็นอื่น
วันหนึ่งเว้นล้างหน้า อับเศร้า หมองศรี
โคลงโลกนิติ
ฝืดมากมายขายขี้หน้าเหลือเกิน
ขอบคุณ The Whore of Babylon ภาพโดย Hans Burgkmair the Elder ศิลปินในยุคปลายศตวรรษที่ 15 ถึง ต้นศตวรรษที่ 16
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล.กลับมาอ่านกลอนมันฝืดๆเลยหยอดน้ำมันสักหน่อย ^^