คือ เราเป็นคนที่กลัวคนอื่นโกรธง่ายมาก เเคร์คนอื่นมากกว่าตัวเอง
บางครั้งบางเรื่องเราไม่ได้ผิด เเต่เราก็ต้องทำเหมือนเราผิดเเทน โกรธง่ายหายเร็วโกรธใครไม่ลงทั้งๆที่จริงๆเราโกรธมากๆมากจนอยากโวยวายออกมาเลยด้วยซ้ำ เเต่จิตใจเรามันทำไปคนละเเบบ เรากลายเป็นคนที่ต้องเเคร์คนทั้งโลก จนเหมือนว่าเราไม่เคยเเคร์ใจตัวเองเลย
เหนื่ิอยกับชวิตที่สุด ตอนนี้ก็ยังคงเป็นแบบนี้เรื่อยๆจนกว่าสิ่งที่เราเป็นจะะหายไป เราไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆในทุกเรื่อง....
ในสิ่งที่เราคิดเราพยายามไม่เเคร์สิ่งรอบข้างเเต่เราก็ทำไม่ได้สักทีเราเป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่อนุบาล จนตอนนี้ ม.ต้น เราก็ยังเป็นอยากทำให้ความรู้สึกเเบบนี้หายไปสักทีโกรธใครก็ไม่ค่อยมีใครสนใจอะไรมากหรอก เเทนที่เวลาตัวเองโกรธใครเราจะต้องเมินเขาเเต่เรากลับไปสนใจเขาเเคร์เขามากขึ้นเรื่อยๆ
ใครเป็นเหมือนเราบ้าง ขอความเห็นด้วยนะคะ ...
ทำไมเราต้องเเคร์เพื่อนคนรอบข้างมากกว่าตนเอง ?
บางครั้งบางเรื่องเราไม่ได้ผิด เเต่เราก็ต้องทำเหมือนเราผิดเเทน โกรธง่ายหายเร็วโกรธใครไม่ลงทั้งๆที่จริงๆเราโกรธมากๆมากจนอยากโวยวายออกมาเลยด้วยซ้ำ เเต่จิตใจเรามันทำไปคนละเเบบ เรากลายเป็นคนที่ต้องเเคร์คนทั้งโลก จนเหมือนว่าเราไม่เคยเเคร์ใจตัวเองเลย
เหนื่ิอยกับชวิตที่สุด ตอนนี้ก็ยังคงเป็นแบบนี้เรื่อยๆจนกว่าสิ่งที่เราเป็นจะะหายไป เราไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆในทุกเรื่อง....
ในสิ่งที่เราคิดเราพยายามไม่เเคร์สิ่งรอบข้างเเต่เราก็ทำไม่ได้สักทีเราเป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่อนุบาล จนตอนนี้ ม.ต้น เราก็ยังเป็นอยากทำให้ความรู้สึกเเบบนี้หายไปสักทีโกรธใครก็ไม่ค่อยมีใครสนใจอะไรมากหรอก เเทนที่เวลาตัวเองโกรธใครเราจะต้องเมินเขาเเต่เรากลับไปสนใจเขาเเคร์เขามากขึ้นเรื่อยๆ
ใครเป็นเหมือนเราบ้าง ขอความเห็นด้วยนะคะ ...