ผมเป็นชายโสดคนนึง มีชีวิตปกติเหมือนชายโสดธรรมดาทั่วไป ผมได้เริ่มตระนักว่าชีวิตมีค่ามากขึ้นเมื่อได้รู้จักสาวๆเกิร์ลกรุ๊ปกลุ่มนึง รอยยิ้มของน้องๆเค้าเหมือนน้ำรดต้นไม้เฉาๆอย่างผม ท่าเต้นและเสียงร้องเพลงกระตุ้นให้หัวใจผมเต้นแรง มือไม้จึงค่อยๆขยับมาทีหลังตามความพยายามที่ผมทำได้
ทุกอย่างกำลังไปได้ดี เมื่อมาถึงรอบที่ชายโสดอย่างผมต้องปลดปล่อย ตอนท้ายๆ ภาพในหัวผมถูกตัดเป็นท่าเต้น และทรวดทรงของโอชิเมนของผม จินตนาการถึงเธอในท่วงท่าที่ชอบ ตอนนั้นรู้สึกดีมากๆ แต่ผมกลับสู้สภาวะปกติ ผมรู้สึกตรงกันข้าม รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองคิดกับโอชิตัวเอง นั่นเป็นแค่ครั้งแรก
หลังจากนั้น ในรอบต่อมาๆ ผมค้นพบว่า ผมไม่สามารถกำจัดภาพโอชิออกจากจินตานาการผมได้ เลยจำยอมตั้งเริ่ม แต่ฉากจบแตกต่างบ้าง บางครั้ง
ครั้งล่าสุด จินตานาการของผมถูกวิวัฒมากขึ้น ไม่ใช่แค่โอชิผมคนเดียวแต่กลายเป็นทั้งวงคอยสลับทำหน้าที่ตามที่ถนัด จนผม.... ด้านตรงข้ามของความสุข กลับกลายเป็นความรู้สึกผิดต่อโอชิตัวเอง
ผมอาจไม่ใช่โอตะที่แท้จริง T-T
รู้สึกผิดกับโอชิ
ทุกอย่างกำลังไปได้ดี เมื่อมาถึงรอบที่ชายโสดอย่างผมต้องปลดปล่อย ตอนท้ายๆ ภาพในหัวผมถูกตัดเป็นท่าเต้น และทรวดทรงของโอชิเมนของผม จินตนาการถึงเธอในท่วงท่าที่ชอบ ตอนนั้นรู้สึกดีมากๆ แต่ผมกลับสู้สภาวะปกติ ผมรู้สึกตรงกันข้าม รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองคิดกับโอชิตัวเอง นั่นเป็นแค่ครั้งแรก
หลังจากนั้น ในรอบต่อมาๆ ผมค้นพบว่า ผมไม่สามารถกำจัดภาพโอชิออกจากจินตานาการผมได้ เลยจำยอมตั้งเริ่ม แต่ฉากจบแตกต่างบ้าง บางครั้ง
ครั้งล่าสุด จินตานาการของผมถูกวิวัฒมากขึ้น ไม่ใช่แค่โอชิผมคนเดียวแต่กลายเป็นทั้งวงคอยสลับทำหน้าที่ตามที่ถนัด จนผม.... ด้านตรงข้ามของความสุข กลับกลายเป็นความรู้สึกผิดต่อโอชิตัวเอง
ผมอาจไม่ใช่โอตะที่แท้จริง T-T