สวัสดีค่ะ ัตอนนี้หนูอายุ16ปี เริ่มรู้สึกว่าอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองมากไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย
ขอเล่าย้อนไปถึงแรงบันดาลใจนิดนึงนะค่ะ ตือตอนนั้นหนูอยู่ป.5 ตัวก็ผอมๆสูงนะสำหรับป.5ผิวดำฟันดหยิน คือฟันเหยินนี้หนูเป็นมาตั้งเเต่ฟันแท้หนูขึ้นแล้วและไอ้ฟันของหนูนี่หละมันเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดตอนนั้นอะหนูไปแอบชอบรุ่นพี่คนนึงเค้ามาจีบเพื่อนสนิทของหนูเพราะเพื่อนหนูคนนี้มันสวยมาก เรียนก็เก่วเป็นนางรำด้วย หนูก็เลยถือโอกาสนี้แอบมองพี่เค้าแต่แปลกมาพี่เค้าไม่เคยมองเราเลยไม่เคยคุยด้วยแต่เราก็ได้เเค่ชอบอ่ะ จนตอนนั้นก็คิดน้อยใจแล้งแหละว่าตัวเองไม่สวย จนเราปล่อยวางไปด้วยความที่เป็นเด็กอ่ะเนอะพี่เค้ากับเพื่อนเราก็ดใเลยไม่ได้เป็นอะไรกัน เรื่องเเค่นี้หนะหรอที่จะทำให้เราอยากเปลี่ยนตัวเองโนจ๊ะ มีรุ่นพี่มาสารภาพรักอีกเเล้วเเต่เดี๋ยว เค้ามาสารภาพกับเพื่อนเราจ้าาคนเดิมเลย เเต่รุ่นพี่อ่ะชื่ออ้นยุม.2ตอนนั้นเราอยู่ป.6 อินี่ก็เริ่มอิจฉาสิค้าาทำไมเราไม่มีเเต่ก็ไม่คิดอะไรมากมายก็ปล่อยผ่านไป จนเหตุกาลหลายๆอย่างเข้ามาไปไหนก็ไม่มีคนเเซว เหมือนเพื่อน จะไปคัดดรัมเมเยอร์ ร.ร.ก็ไม่ผ่าน จนมีโอกาสที่ทำให้เราได้เข้าไปเป็นนางรำของ ร.ร. อิอิ ตอนนั้นรู้สึกว่าอยากทำอะไรให้คนชอบเราบ้างให้คนรู้จักเราบ้างก็ยังดี มีอะไรทำหมด จนขึ้นม.3 รูปร่างอะหรอ ฟันยังเหยินอยู่จากผอมสูง อิเชี้ยผลของการเป็นนางรำและด้วยฮอร์โมนหน้ากุเป็นสิวแถมเป็นรอยดำจากสิวอีก พังๆกุ เเละช่วงปิดเทอมดีๆนี่เองทำให้ต้องกินๆนอน เป็นไงหล่ะคะทีนี้อ้วนสิคะ เเต่ก็ไม่ถึงกับอ้วนมากแค่หน้าบานเเขนขาใหญ่ขึ้น เเหม๋เพื่อนกุยิ่งโตยิ่งสวย แต่กุยิ่งโตยิ่งไม่ต้องพูดถึงเฮ้อเเล้วตอนนั้นก็ไปแอบชอบรุ่นน้องถึงสองคน เเต่เค้ามีแฟนเเล้วทั้งสอง เเต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว ขอแค่ได้แอบมองก็มีความสุข แต่ลึกๆอะคิดนะ แต่มันคงไปด
เป็นไม่ได้หรอกเลยไม่บอกดีกว่า จนถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ รักใครชอบใครก็ไม่กล้าบอกเค้าหรอกเราอาย เเล้วก็กลัวด้วย กลัวว่าเค้าจะไม่ชอบขนาดเรายังไม่ชอบตัวเองเลยและช่วงเวลานั้นเองที่ทำให้เราอยากสวย เราบอกกับทุกคนว่า ขึ้นม.4ชั้นจะสวย เเต่ความจริงมันไม่ใช่อยากที่เราคิด เราคิดว่าเราจะจัดฟันก่อนแต่ เงินไม่ทีจัดฟันก็ไม่ใช่ถูกๆสุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไร ยังอ้วยดำพอเริ่มอ้วนขาก็เริ่มเเตกลายเป็เส้นขาวๆหน้าก็ยังไม่ได้รับการรักษา อยากร้องไห้ยิ่งขึ้นม.4ย้ายร.ร.แล้วยิ่งแย่เข้าไปอีก มันเป็นเวรกรรมอะไรกฌไม่รู้มองดูคนรอบข้างเพื่อนๆที่เรียนจบม.ค้นมาด้วยกันเค้าไปถึงไหนกันแลเว มีแต่ถนสวยๆผุชายมาจีบไม่เว้น ตัดภาพมาที่เรา เล่นเฟสก็ไม่มีใครทักเลยเวลาไปไหนมาไหนกับเพื่อนถูกมองข้ามตลอด ด้วยความที่ไม่มีเงินอ่ะจะทำอะไรก็ไม้ได้ ทีเเรกก็คิดแหละว่าช่างเหอะเดี๋ยวทำงานแล้วค่อยมาเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละนิด แต่ด้วชร.ร.ที่เราเรียน สิ่งแวดล้อมต่างๆ มันทำให้รู้สึกว่าถ้ารอวันที่เราเรียนจบเเลเวเมื่อไหร่จะสวยซักที เคยได้นินคำนี้ไหม คนเราไม่ได้รักกันที่หน้าตา ขอตอบว่าคุณคิดผิด ไม่มีผ.ช.คนไหนมองเราทั้งๆที่เราเองก็รู้สึกว่าเป็นคนดีอยู่นะ แค่หน้าเราไม่สวยแค่นั้น ล่าสุดเราไปแอบชอบเำื่อนอีกห้องนึง เพื่อนเราก็รู้แหละว่าเราชอบใครนี้ก็ชอบเเซว คนชอบเค้าเยอะมากกกก เราก็ได้เเค่มองแหละ ทีเเรกเราก็เป็นเพื่อนในเฟสกับเค้ายุนะ เราไลค์ทุกโพสทุกรูปขนาดดูไลฟ์สด
ยังไม่ทักกุเลย เหมือนกุเป็นผีอ่ะ เดินผ่านนี่ก็เฉยๆ มองกุบ้างก็ได้ สุดท้ายเค้าก็อันเฟรนเรา เชี่ย ก็ใูดูเเย่ขนาดนั้นเลยหรอ หลังจากนั้นเราก็ได้แค่บอกตัวเองว่าสมควรแล้ว อีกอย่างนึงสงกรานต์ที่ผ่านนี่เองกูขี่รถผ่านหมู่บ้านเล็กๆ
มีเด็กสาดน้ำ รถคันข้างหน้ากุอ่ะผุชายรุมปะแป้งสะกุอิจฉาเลยโถ่เอ้ย กุอุตส่ารอให้ปะแป้ง สรุปกุได้เเค่เปียกเป็นแบบนี้ทุกปี เฮ้อ นี่แหละสิ่งที่ทำให้เราอยากเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น แต่ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน นี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งนะ ถ้าเล่าหมดคงไม่ไหว อยากสวย อยากให้คนสนใจบ้างใครพอจะมีวิธีมี่จะทำให้หนูมีความมั่นใจในตนเองมากขึ้นกว่านี้มั๊ยคะ หนูอยากจะทำอะไรหลายอย่างมากแต่หนูไม่มีเงินช่วยหนูหย่อยนะคะ
จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้สวยขึ้น ต้องเริ่มจากตรงไหนก่อนคะ
ขอเล่าย้อนไปถึงแรงบันดาลใจนิดนึงนะค่ะ ตือตอนนั้นหนูอยู่ป.5 ตัวก็ผอมๆสูงนะสำหรับป.5ผิวดำฟันดหยิน คือฟันเหยินนี้หนูเป็นมาตั้งเเต่ฟันแท้หนูขึ้นแล้วและไอ้ฟันของหนูนี่หละมันเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดตอนนั้นอะหนูไปแอบชอบรุ่นพี่คนนึงเค้ามาจีบเพื่อนสนิทของหนูเพราะเพื่อนหนูคนนี้มันสวยมาก เรียนก็เก่วเป็นนางรำด้วย หนูก็เลยถือโอกาสนี้แอบมองพี่เค้าแต่แปลกมาพี่เค้าไม่เคยมองเราเลยไม่เคยคุยด้วยแต่เราก็ได้เเค่ชอบอ่ะ จนตอนนั้นก็คิดน้อยใจแล้งแหละว่าตัวเองไม่สวย จนเราปล่อยวางไปด้วยความที่เป็นเด็กอ่ะเนอะพี่เค้ากับเพื่อนเราก็ดใเลยไม่ได้เป็นอะไรกัน เรื่องเเค่นี้หนะหรอที่จะทำให้เราอยากเปลี่ยนตัวเองโนจ๊ะ มีรุ่นพี่มาสารภาพรักอีกเเล้วเเต่เดี๋ยว เค้ามาสารภาพกับเพื่อนเราจ้าาคนเดิมเลย เเต่รุ่นพี่อ่ะชื่ออ้นยุม.2ตอนนั้นเราอยู่ป.6 อินี่ก็เริ่มอิจฉาสิค้าาทำไมเราไม่มีเเต่ก็ไม่คิดอะไรมากมายก็ปล่อยผ่านไป จนเหตุกาลหลายๆอย่างเข้ามาไปไหนก็ไม่มีคนเเซว เหมือนเพื่อน จะไปคัดดรัมเมเยอร์ ร.ร.ก็ไม่ผ่าน จนมีโอกาสที่ทำให้เราได้เข้าไปเป็นนางรำของ ร.ร. อิอิ ตอนนั้นรู้สึกว่าอยากทำอะไรให้คนชอบเราบ้างให้คนรู้จักเราบ้างก็ยังดี มีอะไรทำหมด จนขึ้นม.3 รูปร่างอะหรอ ฟันยังเหยินอยู่จากผอมสูง อิเชี้ยผลของการเป็นนางรำและด้วยฮอร์โมนหน้ากุเป็นสิวแถมเป็นรอยดำจากสิวอีก พังๆกุ เเละช่วงปิดเทอมดีๆนี่เองทำให้ต้องกินๆนอน เป็นไงหล่ะคะทีนี้อ้วนสิคะ เเต่ก็ไม่ถึงกับอ้วนมากแค่หน้าบานเเขนขาใหญ่ขึ้น เเหม๋เพื่อนกุยิ่งโตยิ่งสวย แต่กุยิ่งโตยิ่งไม่ต้องพูดถึงเฮ้อเเล้วตอนนั้นก็ไปแอบชอบรุ่นน้องถึงสองคน เเต่เค้ามีแฟนเเล้วทั้งสอง เเต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว ขอแค่ได้แอบมองก็มีความสุข แต่ลึกๆอะคิดนะ แต่มันคงไปด
เป็นไม่ได้หรอกเลยไม่บอกดีกว่า จนถึงตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ รักใครชอบใครก็ไม่กล้าบอกเค้าหรอกเราอาย เเล้วก็กลัวด้วย กลัวว่าเค้าจะไม่ชอบขนาดเรายังไม่ชอบตัวเองเลยและช่วงเวลานั้นเองที่ทำให้เราอยากสวย เราบอกกับทุกคนว่า ขึ้นม.4ชั้นจะสวย เเต่ความจริงมันไม่ใช่อยากที่เราคิด เราคิดว่าเราจะจัดฟันก่อนแต่ เงินไม่ทีจัดฟันก็ไม่ใช่ถูกๆสุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไร ยังอ้วยดำพอเริ่มอ้วนขาก็เริ่มเเตกลายเป็เส้นขาวๆหน้าก็ยังไม่ได้รับการรักษา อยากร้องไห้ยิ่งขึ้นม.4ย้ายร.ร.แล้วยิ่งแย่เข้าไปอีก มันเป็นเวรกรรมอะไรกฌไม่รู้มองดูคนรอบข้างเพื่อนๆที่เรียนจบม.ค้นมาด้วยกันเค้าไปถึงไหนกันแลเว มีแต่ถนสวยๆผุชายมาจีบไม่เว้น ตัดภาพมาที่เรา เล่นเฟสก็ไม่มีใครทักเลยเวลาไปไหนมาไหนกับเพื่อนถูกมองข้ามตลอด ด้วยความที่ไม่มีเงินอ่ะจะทำอะไรก็ไม้ได้ ทีเเรกก็คิดแหละว่าช่างเหอะเดี๋ยวทำงานแล้วค่อยมาเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละนิด แต่ด้วชร.ร.ที่เราเรียน สิ่งแวดล้อมต่างๆ มันทำให้รู้สึกว่าถ้ารอวันที่เราเรียนจบเเลเวเมื่อไหร่จะสวยซักที เคยได้นินคำนี้ไหม คนเราไม่ได้รักกันที่หน้าตา ขอตอบว่าคุณคิดผิด ไม่มีผ.ช.คนไหนมองเราทั้งๆที่เราเองก็รู้สึกว่าเป็นคนดีอยู่นะ แค่หน้าเราไม่สวยแค่นั้น ล่าสุดเราไปแอบชอบเำื่อนอีกห้องนึง เพื่อนเราก็รู้แหละว่าเราชอบใครนี้ก็ชอบเเซว คนชอบเค้าเยอะมากกกก เราก็ได้เเค่มองแหละ ทีเเรกเราก็เป็นเพื่อนในเฟสกับเค้ายุนะ เราไลค์ทุกโพสทุกรูปขนาดดูไลฟ์สด